Alaskan Malamute - prawdziwy pies północy

Alaskan malamute to pies notorycznie mylony z husky. Z jednej strony, nie ma się co dziwić – są to psy o dość podobnym wyglądzie, obie rasy w przeszłości służyły też do ciągnięcia zaprzęgów. Różnice między malamutami i husky są jednak większe, niż możnaby się było spodziewać. Są większe i bardziej masywne, a w przeciwieństwie do husky, malamuty zawsze będą mieć brązowe oczy.

Te wyjątkowe psy doskonale przystosowują się do nowych warunków. Choć jeszcze kilkadziesiąt lat temu żyły głównie w jednym z najbardziej niegościnnych miejsc na naszej planecie, dziś bez problemu zaadaptowały się do domów w umiarkowanym klimacie europejskim. Czy Ty też zakochałeś się w malamutach? Sprawdź, czy to pies dla Ciebie.

Spis treści

• Historia malamutów
• Charakter i osobowość malamutów
• Dla kogo Alaskan malamute będzie idealnym pupilem
• Alaskan malamut i dzieci
• Alaskan malamute i inne zwierzęta
• Żywienie – najlepsza karma dla malamuta
• Zdrowie malamutów
• Pielęgnacja malamutów
• Alaskan malamute – wzorzec rasy i wygląd
• Imię dla malamuta

Historia malamutów

Trudno powiedzieć, jak starą rasą są malamuty, jednak na pewno towarzyszom ludziom od wieków. Rasa została ukształtowana przez inuickie plemię Mahlemut, żyjące w północno-zachodniej części Alaski. Surowy klimat często zmuszał ludzi do przemieszczania się, a malamuty pomagały swoim ludziom przenosić cały dobytek na długich dystansach.

Choć Mahlemuci dbali o swoje psy, w takich warunkach przeżywały jedynie najsilniejsze i najbardziej odporne psy. Od samego początku inuici dbali też o przyjazne nastawienie psów do ludzi – psy miały się też bawić z dziećmi, więc wszelkie objawy agresji były natychmiast tłumione.

Malamuty były przez wieki psami jednego plemienia, dopóki w latach 30. XX wieku nie zostało odkryte złoto na Alasce. Odludne i nieprzyjazne ziemie zalała fala poszukiwaczy szczęścia, którzy szybko zrozumieli, jak bardzo psy zaprzęgowe mogą pomóc w ich pracy. Choć Mahlemuci nie byli przekonani do oddawania obcym swoich psów, prawdziwe malamuty dość szybko zaczęły krzyżować się z psami przybyszy. Zmiany zachodzące w kolejnych pokoleniach psów zostały jednak zauważone przez samych amerykanów, którzy zrozumieli chęć ochrony malamutów. W 1935 roku powstał pierwszy wzorzec rasy, wtedy też rasa została zarejestrowana w American Kennel Club.

Charakter i osobowość malamutów

Alaskan malamute to pies wytrzymały, wytrwały, odporny i niezależny. To psy uparte, a ich szkolenie wymaga sporo cierpliwości. Hodowcy malamutów często powtarzają, że nawet po szkoleniu pies tej rasy raczej nie będzie idealnie posłuszny. To psy pracujące, które bardzo szybko się nudzą – wielokrotne powtarzanie tych samych komend po prostu je nudzi.

To psy, które taką samą miłością obdarzają każdego członka rodziny. To prawdziwe pieszczochy, choć na pierwszy rzut oka tego nie widać. Choć nowo poznane osoby mogą się obawiać ich groźnego wyglądu, malamut szybko nawiązuje nowe znajomości i z radością wita gości w domu. Z tego samego powodu malamuty nie nadają się na psy stróżujące i obronne.

Jako pies zaprzęgowy, malamut może mieć problemy z ciągnięciem na smyczy. Praca nad spokojnymi spacerami zazwyczaj wymaga od opiekuna wiele cierpliwości, a w przypadku niektórych psów tej rasy – trwa całe życie. Z drugiej strony spuszczenie psa ze smyczy nawet w stosunkowo odludnej okolicy jest niebezpieczne – malamuty najczęściej słabo reagują na przywołanie. Ich skłonność do ucieczek i polowania sprawia, że spacer bez smyczy nie jest dobrym pomysłem.

Choć malamuty nie szczekają, nie można też powiedzieć, by były ciche. Ilość różnych dźwięków, z których malamuty korzystają do komunikacji, jest imponująca. Najbardziej jednak znane są z wycia. Alaskan malamute może wyć, ponieważ jest smutny, wesoły, chce na siebie zwrócić uwagę, by zrobić coś razem z innym malamutem.

Dla kogo Alaskan malamute będzie idealnym pupilem

Idealny opiekun malamuta powinien być zdecydowany i konsekwentny, ale też jednocześnie łagodny i spokojny. Te cechy charakteru ułatwiają ułożenie większości psów, niezależnie od rasy. W przypadku malamutów przyda się też inna, dość nietypowa cecha – odporność na zimno. Malamuty uwielbiają długie spacery niezależnie od pogody. Ich długie, dwuwarstwowe futro jest przystosowane do życia w ekstremalnie zimnych temperaturach. Polska zima nie robi więc na pupilu żadnego wrażenia i będzie domagał się aktywności niezależnie od pogody.

Alaskan malamute to pies stworzony do sportów zimowych, poza zaprzęgami można ćwiczyć z pupilem m.in. dogtrekking, dog pulling, skijoring, czy bikejoring. Opiekun malamuta powinien być przede wszystkim osobą aktywną. Co najważniejsze, psa powinniśmy dopasowywać do swojego obecnego trybu życia, nie do wyobrażeń na temat tego, że przy czworonożnej motywacji bardziej będzie się chciało wyjść z domu. Alaskan makamute bez codziennego ruchu w dużej ilości na pewno będzie sprawiał problemy behawioralne – najczęściej drzemiąca w psie energia zostaje wykorzystana do kopania dziur w ogrodzie i demolowania domu – to wszystko przede wszystkim z nudów.

Życie z malamutem wymaga też odpowiedniego zabezpieczenia terenu. Malamuty to psy o dużej skłonności do ucieczek, dlatego konieczny jest wysoki płot, najlepiej zakopany w ziemi.

Alaskan malamut i dzieci

Często zwraca się uwagę na szczególną cierpliwość malamutów do dzieci, które zazwyczaj uwielbiają przytulać się do swoich puszystych miśków. Choć faktyczni malamuty najczęściej bardzo lubią bawić się z dziećmi, nie oznacza to, że zawsze możemy w stu procentach zaufać, że pies nie zrobi (chociaż przypadkiem) krzywdy. Przede wszystkim – choć najczęściej malamuty lubią dzieci, nie oznacza to, że każdy przedstawiciel tej rasy taki będzie. Ważna jest też socjalizacja i wychowanie psa – jeżeli pies jest niewybiegany i sfrustrowany, na pewno będzie miał mniejszą cierpliwość do zaczepek ze strony dziecka. Poza tym – wypadki naprawdę się zdarzają. Malamut jest duży i ciężki, nawet jako podrostek, więc wystarczy jeden spontaniczny ruch ogona, by uderzyć dziecko. Dużo bezpieczniej będzie po prostu obserwować zabawy dziecka i pupila.

W przypadku starszych dzieci i nastolatków pamiętaj, że malamut jest psem bardzo silnym, dlatego minie wiele czasu, zanim młoda osoba będzie gotowa na samodzielny spacer z ulubieńcem.

Alaskan malamute i inne zwierzęta

Choć malamuty są znane z przyjaznego stosunku do ludzi, ich relacje z innymi zwierzętami są o wiele bardziej skomplikowane. Bardzo często malamut, zwłaszcza samiec, będzie miał problemy z innym samcem, zwłaszcza jeżeli nie będzie chciał się podporządkować. Posiadanie więcej niż jednego psa nie zawsze jest możliwe, szczególnie w przypadku kiedy spotkają się dwa samce alfa.

Z drugiej strony – zdarzają się zgodne stada, nawet złożone z kilku malamutów. Wiele zależy więc od charakterów konkretnych psów i sposobu, a jaki są prowadzone.

Nie każdy malamut akceptuje też koty. Często zdarza się, że kot, który był już rezydentem, kiedy mały szczeniak pojawił się w domu, zostaje zaakceptowany jako stały element rodziny, ale zdarzają się psy, dla których kot będzie po prostu obiektem do pogoni.

Nie ma też za bardzo co liczyć na szczęśliwą koegzystencję malamuta i jakiegokolwiek mniejszego zwierzaka. To psy o bardzo silnym instynkcie łowiecki, który nigdy nie był szczególnie tłumiony ani kontrolowany. W przeciwieństwie do żyjących w Europie psów łowieckich, malamuty nigdy nie były uczone rozróżnienia między zwierzyną a zwierzętami domowymi i gospodarskimi. Trudne warunki życia na północy sprawiały, że każde dodatkowe polowanie zwiększało szanse przeżycia. Nie liczmy więc, że uda się połączyć w jedno międzygatunkowe stado malamuta i królika, czy kawię domową.

Żywienie – najlepsza karma dla malamuta

Malamuty to psy niewybredne, które nie wybrzydzają przy misce i po prostu lubią jeść. Nie oznacza to, że można pupilowi podawać pierwszą lepszą karmę. Każdy pies, zwłaszcza aktywny, potrzebuje dobrej jakościowo karmy z dużą ilością mięsa.

Jeżeli Twój pies nie trenuje sportów wyczynowo, nie ma potrzeby podawania karmy wysokoenergetycznej. Rekreacyjne, lekkie treningi nie są dla tej rasy niczym nadzwyczajnym, bardziej pozwala nie nabrać dodatkowych kilogramów, niż jest powodem do zwiększania dawki dziennej.

Jako psy, które bardzo lubią jeść, malamuty mogą być zagrożone rozszerzeniem i skrętem żołądka, groźną przypadłością, która bez interwencji weterynaryjnej kończy się śmiercią psa. By zmniejszyć jej ryzyko, szczególnie łapczywym psom lepiej podawać karmę w miskach spowalniających jedzenie, a po posiłku zapewnić psu odpoczynek.

Zdrowie malamutów

Alaskan malamute to rasa znana ze swojej odporności i zdrowia. W gabinecie weterynaryjnym pupile bywają zazwyczaj na okresowych kontrolach.

Nie ma jednak ras psów, które nie mają żadnych typowych chorób. Malamuty jako psy nieco większych rozmiarów mogą mieć problemy z dysplazją stawów biodrowych, czy młodzieńcze zapalenie kości. Jak większość ras północnych, są też szczególnie narażone na choroby oczu, w tym jaskrę.

Pielęgnacja malamutów

Kiedy patrzy się na psa o tak bujnej okrywie włosowej, od razu przychodzi do głowy, że jego pielęgnacja musi być koszmarem. Na szczęście to tylko złudzenie.

Na co dzień futro malamuta jest całkowicie bezproblemowe i wystarczy raz na tydzień przeczesać psa dokładnie dużą pudlówką. W trakcie linienia – im częstsze czesanie, tym lepiej, nawet codziennie.

Psa nie trzeba często kąpać, ale kiedy już zaplanujesz kąpiel pupila, warto dobrze się przygotować. W zimę w miarę możliwości lepiej unikać kąpieli, a jeżeli będzie ona konieczna, koniecznie zaplanuj ją na późny wieczór, już po ostatnim wyjściu. Jeżeli zależy Ci na jak najlepszej prezencji pupila, możesz użyć najpierw szamponu dla psów o białej sierści, a następnie szamponu dla psów szorstkowłosych. Nigdy nie używaj kosmetyków dla psów gładkowłosych.

Dobrym pomysłem będzie zaopatrzenie się w suszarkę groomerską lub kąpanie psa w miesiącach zimowych wyłącznie u groomera. Bardzo gęsty podszerstek trudno jest dokładnie wysuszyć, a jego niedosuszenie jest niewskazane. Choć malamuty nie przeziębiają się tak szybko, jak inne rasy psów, pozostawienie wilgotnego podszerstka sprzyja rozwojowi bakterii.

Malamuty linieją dwa razy do roku i warto przyznać wprost: sierści jest naprawdę sporo. Nie ma się co też oszukiwać, nie jest to rasa dla pedantów. Choć regularne wyczesywanie pupila zmniejszy ilość sierści w mieszkaniu, na pewno strasznie trudno będzie oczekiwać, by w ogóle nie było po Tobie widać, że masz psa.

Alaskan malamute – wzorzec rasy i wygląd

Kraj pochodzenia: USA

Klasyfikacja FCI: Grupa 5 – szpice i psy ras pierwotnych. Sekcja I – Nordyckie psy zaprzęgowe

Wrażenie ogólne: Mocny i solidny pies o budowie wskazującej na siłę i wytrzymałość.

Temperament: Czuły i przyjacielski pies. Łatwo go zachęcić do zabawy, ale jako dorosły pies imponuje też dostojeństwem.

Wysokość: psy: 63 cm, suki: 58 cm

Waga: psy: 38 kg, suki: 34 kg

Głowa: Szeroka i głęboka, ale nigdy nie toporna, o łagodnym wyrazie wskazującym na łagodność psa. Płytki stop, duża i masywna kufa.

Oczy: Ukośnie osadzone, migdałowe, zawsze brązowe.

Uszy: Średniej wielkości, ale wydają się małe w stosunku do głowy. Trójkątne, zaokrąglone na końcach, szeroko rozstawione.

Szyja: Mocna, umiarkowanie łukowata.

Tułów: Zwarty, ale nie krótki. Prosty grzbiet opadający łagodnie ku biodrom, mocne lędźwie, dobrze rozwinięta klatka piersiowa.

Ogon: Umiarkowanie wysoko osadzony i dobrze owłosiony, jak pióro.

Kończyny: Grubokościste, o dużych, zwartych łapach w typie rakiety śnieżnej.

Chód: Pewny, zrównoważony i mocny. Jak na swoją budowę, malamut jest dość zwinny.

Sierść: Włos okrywowy twardy, gęsty i gruby. Wełnisty, gruby i natłuszczony podszerstek.

Umaszczenie: Od jasnoszarego do czarnego z wszystkimi kolorami pośrednimi, odcienie śniade i rude. Jedyne jednolite umaszczenie to białe. W każdym umaszczeniu biała sierść dominuje na spodzie tułowia, częściowo na kończynach i masce.

Imię dla malamuta

Imię dla psa: Bravo, Zeus, Piorun, Wilczek, Misiek, Thor, Figiel, Finn, Mróz, Hektor, Barry, Maks, Brutus, Szef, Yogi, Kieł, Orion, Odyn, Hades, Szarik.

Imię dla suczki: Holly, Śnieżka, Freya, Kaya, Diva, Bella, Masza, Figa, Mini, Mrówka, Muszka, Pestka, Góra, Granda, Fiona, Diva, Gaja, Koko, Mania, Nora.

Czytaj również: Pies ~ Rasy psów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Rozszerzenie i skręt żołądka u psa - objawy, pierwsza pomoc

Poprzedni wpis: Czy pies jest wdzięczny za adopcję? Psie emocje okiem behawiorystki