Angora turecka – opis i charakterystyka rasy

Angora turecka to żywiołowy kot, który najchętniej pół dnia by psocił, a drugie pół rozkładał się wygodnie na kolanach swojego opiekuna, domagając się przy tym pieszczot. Na uwagę zasługuje ponadprzeciętna inteligencja angory tureckiej i to, że to kot zawsze chętny do zabawy i różnego rodzaju aktywności intelektualnych. Najważniejsze jest jednak to, że angora turecka kocha ludzi i - wbrew temu, co mówi się o kotach - bardzo się do nich przywiązuje.

Spis treści

• Charakter i osobowość
• Dla kogo ta rasa będzie odpowiednia?
• Zdrowie angory tureckiej
• Żywienie angory tureckiej
• Pielęgnacja
• Historia i wzorzec rasy
• Wygląd
• Ciekawostki

Charakter i osobowość

Większość kotów zdecydowanie bardziej przywiązuje się do miejsca, niż do ludzi. Inaczej jest w przypadku angory tureckiej. To kot, który podąża za swoim opiekunem krok w krok i niemal zawsze pragnie z nim kontaktu. To sprawia, że angory to koty dość wymagające - brak uwagi ze strony właściciela może zakończyć się ogromnymi psotami kota lub bardzo intensywnym upominaniem się o głaskanie, przytulanie i poświęcanie czasu na zabawy. Warto pamiętać, że angora turecka należy do kotów bardzo aktywnych, nie lubi nudy. Trzeba organizować jej różnego rodzaju zabawy, które są w stanie pochłonąć ją zarówno fizycznie, jak i intelektualnie. Angora potrzebuje stałych wyzwań i najchętniej realizuje je w towarzystwie swojego człowieka.

Pod wieloma względami związanymi z zachowaniem, angora turecka przypomina psa. Jest niezwykle oddana człowiekowi, najchętniej nie opuszczałaby go na krok, lubi jego bliskość fizyczną, przytulanie i głaskanie. Podczas zabaw również można dostrzec to podobieństwo, ponieważ potrafi opanować wiele psich sztuczek, np. aportowanie. Swoją drogą, jest to doskonała zabawa dla kota tej rasy, ponieważ mocno angażuje go fizycznie i jest w stanie zająć go na dłuższy czas. Obcuje przy tym ze swoim opiekunem i czyni go to prawdziwie szczęśliwym.

Angora turecka a dzieci

Bez obaw możemy zaprosić angorę turecką do swojego domu, zwłaszcza jeśli mieszkają w nim dzieci. To kot, który kompletnie nie wykazuje agresji. Jest bardzo łagodny i kocha zabawę z najmłodszymi, tym bardziej, że liczy się dla niego każda para rąk do głaskania. Jeśli szukamy oddanego towarzysza, który będzie zawsze gotowy do zabawy, a przy tym bardzo mocno przywiązany do swojej rodziny - angora turecka będzie doskonałym wyborem.

W przypadku osób starszych warto się zastanowić, czy przeszkodą nie będzie żywiołowa natura kotów tej rasy. Najchętniej bawią się ze swoimi opiekunami i potrafią stanowczo się tego domagać. Jeśli przyszły opiekun kota woli jednak mieć w domu spokojniejszego przyjaciela, który większość dnia będzie przesypiać - lepiej pomyśleć o innej rasie kota.

Angora na zewnętrznych spacerach

Turecka angora jest kotem bardzo żywiołowym i chętnym do nowych wyzwań, dlatego z pewnością wyjścia na zewnątrz sprawią jej wiele radości. Jednak opiekun bezwzględnie musi pamiętać o jej bezpieczeństwie i najlepiej nie pozostawiać kota bez opieki. Przydatna może się również okazać obroża i smycz - biorąc pod uwagę to, jak sprawny fizycznie jest kot tej rasy. Angora jest również bardzo ufna wobec ludzi, nawet tych, których kompletnie nie zna. Jest przy tym pięknym kotem, co niestety może zachęcać potencjalnych złodziei do tego, by próbować zwabić ją np. do swojego samochodu. Dlatego tak ważne jest to, by mieć ją cały czas na oku podczas zabaw na dworze, a także by pamiętać o założeniu jej zabezpieczenia w postaci chipa. Dzięki temu o wiele łatwiejsze będzie jej znalezienie, jeśli się zgubi.

Przeczytaj więcej na temat wyboru szelek i smyczy dla kota: Szelki i smycz dla kota - wybierz idealne dla swojego pupila

Angora turecka a inne zwierzęta

Kot tej rasy ma wspaniały, łagodny charakter, dzięki czemu bez większych problemów dogada się z innymi zwierzętami. Jeśli wcześniej została odpowiednio przeprowadzona ich socjalizacja, śmiało można pozwolić na kontakt angory z psami. Warto jednak zabezpieczyć jej miejsce poza zasięgiem psa, gdzie uda się w razie potrzeby odpoczynku od towarzystwa. To rasa raczej ugodowa, dlatego nie powinno być problemów z porozumiewaniem się tych zwierząt. Oczywiście posiadanie kota należy brać pod uwagę również w przypadku wyboru rasy psa. Jeden i drugi przedstawiciel nie powinien być zaborczy i agresywny, bo prędzej czy później może się to źle skończyć dla któregoś pupila.

Dla kogo rasa będzie odpowiednia?

Zalety	Wady
rodzinny i oddany	czasem zbyt ufny wobec obcych
bardzo inteligentny	bardzo żywiołowy - przez to należy uważać, by nie miał w domu możliwości zrobienia sobie krzywdy
łatwy w pielęgnacji	źle znosi samotność

Zdrowie angory tureckiej

Generalnie angory tureckie cieszą się dobrym zdrowiem. Istnieje jednak kilka chorób, które niezbyt często mogą się pojawiać zarówno u kociąt, jak i starszych osobników. Koty tej rasy mogą cierpieć na głuchotę lub niedosłuch i zazwyczaj jest to uwarunkowane genetycznie. Czasem jest to także powiązane z problemami z utrzymaniem równowagi. Warto jednak wspomnieć, że tego typu dolegliwość dotyka najczęściej koty o białym umaszczeniu.

Jedną z chorób, które przytrafiają się tej rasie jest również ataksja. To nic innego, jak brak kontroli nad mięśniami, co objawia się w dziwnych ruchach, nad którymi chore koty nie są w stanie zapanować. Jest to dolegliwość szczególnie niebezpieczna dla kociąt, ponieważ większość maluchów obciążonych nią umiera. Zdarza się jednak, że przy odpowiedniej pielęgnacji mogą żyć przez wiele lat. Co więcej, dorosłe koty na ataksję nie zachorują, to tej pory lekarze weterynarii wiedzą już, że jest to choroba wrodzona. Niestety nie znają jej przyczyn.

Ile żyje angora turecka?

Przeciętna długość życia angory tureckiej to 12-18 lat.

Żywienie - czym karmić angorę turecką?

Dobrze zbilansowana dieta to podstawa długiego i zdrowego życia angory. I choć nie należy ona do kotów wybrednych, warto zadbać o to, by w jej miseczce znalazła się karma dobrej jakości. Koty to drapieżniki, więc ich dieta musi składać się przede wszystkim z białka. Jak każde zwierzęta, które polują, koty potrzebują około 80% białek zwierzęcych w diecie, pozostałą jej część powinien stanowić tłuszcz. Koty są w stanie poradzić sobie bez węglowodanów, ich proporcja w całej diecie nie powinna być większa niż około 3-4%. Kupując karmę dla kotów tej rasy zwracajmy uwagę na to, by miała bardzo wysoką zawartość mięsa i tłuszczu oraz żadną albo znikomą zawartość wypełniaczy, które negatywnie wpłyną na samopoczucie kotów i sprawią, że ich sierść będzie w gorszym stanie.

Pielęgnacja

Pielęgnacja angory tureckiej jest bardzo łatwa. To kot, którego sierść pozbawiona jest podszerstka, więc jego futro jest jedwabiście gładkie i nie robią się na nim kołtuny. Wystarczy wyczesać je raz w tygodniu. Nieco inaczej trzeba postępować w okresie letniego linienia, ponieważ wtedy kot zacznie gubić włosy w dużych ilościach. Zdecydowanie to ograniczymy, jeśli codziennie poświęcimy mu chwilę czasu na wyczesanie tego, co ma wypaść. W utrzymaniu dobrej kondycji futra ważna jest oczywiście odpowiednio zbilansowana dieta.

Od czasu do czasu należy sprawdzić kotu uszy. Ich czyszczenie jest istotne dla zachowania zdrowia na długie lata, ponieważ pozwala mu pozbyć się bakterii. Kocie pazury trzeba albo przycinać, albo wyposażyć pupila w zabawki, które umożliwią regulację ich długości, np. słupki do wspinania z odpowiedniego materiału. Przy temperamencie, jaki posiada angora turecka, to rozwiązanie jest zdecydowanie wskazane.

Historia i wzorzec rasy

Turecka Angora jest rasą bardzo starą, która wywodzi się z terenów dzisiejszej Turcji. Najprawdopodobniej w XVI wieku sułtan Imperium Osmańskiego wysłał koty tej rasy jako prezenty do Francji i Anglii i w ten sposób po raz pierwszy trafiły do Europy. Zrobiły tam furorę z racji swojego niezwykłego wyglądu i jedwabistego, długiego futra. W momencie kiedy koty były wyznacznikiem statusu społecznego danej rodziny, angorę turecką hodowano bardzo często - zdecydowanie wpasowywała się wyglądem w elegancki, wytworny klimat. Zagrożeniem dla jej populacji była natomiast nagła fascynacja kotem perskim, wówczas zainteresowanie angorą spadło na tyle, że ich liczba, przede wszystkim w Turcji, niebezpiecznie spadła.

W 1954 roku angora turecka dotarła do Stanów Zjednoczonych, a w 1973 roku uznano ją przez amerykański związek hodowców CFA. Początkowo w białym umaszczeniu, pięć lat później również sierść w innym umaszczeniu. Powrót tych kotów do Europy w drugiej połowie XX wieku nastąpił głównie dzięki osobnikom sprowadzanym z Turcji, w dużej mierze z ZOO. Dzisiaj angora turecka jest narodowym kotem Turcji i choć nie jest bardzo popularna w Europie, coraz więcej rodzin decyduje się na jej zakup ze względu na wspaniały wygląd i wyjątkowy, łagodny charakter. Znamy jej pochodzenie, hodowla odbywa się w sposób świadomy, dlatego warto kupować te zwierzęta wyłącznie od polecanych i godnych zaufania hodowców.

Wygląd angory

Zwierzęta, które wywodzą się a Azji Mniejszej, tak jak angory, mają specyficzną budowę sierści. Zimą jest puszysta i gruba, latem lekka i jedwabista. Odpowiada to klimatowi, w jakim przyszło im żyć - gorące lata i bardzo mroźne zimy. Koty tej rasy mają smukłą, choć nieco umięśnioną budowę ciała i długie łapy, co dodaje im elegancji. Ich ogony są bardzo puszyste, od razu rzucają się w oczy. Głowa ma kształt klina, a najbardziej wyjątkowe są na niej oczy - przenikliwe, w kształcie migdałów, o intensywnej barwie. Co ciekawe, nie określa się dokładnie, jaki kolor oczu mogą mieć te zwierzęta, dopuszczona jest hodowla angor tureckich o każdej barwie oczu. Stojące, trójkątne uszy mają delikatne pędzelki, choć nie zawsze.

Początkowo uznawana była tylko jedna barwa angory tureckiej - biała. W XX wieku dopuszczono co prawda do hodowli także koty o umaszczeniu czarnym i rudym. Warto jednak wspomnieć, że w Turcji ta rasa nadal uznawana jest tylko w białym kolorze. Angory nie należą do dużych kotów. Przeciętna waga samców sięga od 3 do 5 kilogramów, natomiast waga samiczek mieści się w przedziale 2,5-4 kilogramy.

Ciekawostki

Najwcześniejsze wzmianki o angorze tureckiej pochodzą niemal sprzed dwóch tysięcy lat. Mówi się nawet o tym, że angorę turecką posiadał sam prorok Mahomet, który żył w VII wieku. To dlatego w wielu źródłach określa się tę rasę jako jedną z najstarszych na świecie.

Czytaj również: Rasy kotów