Buldog francuski - opis rasy

Niewielkich rozmiarów pies, którego wyglądu nie sposób pomylić z innymi przedstawicielami gatunku, skradł serca wielu polskich rodzin. Buldog francuski to przyjacielsko usposobiony towarzysz dzieci i dorosłych, który bezgranicznie kocha swoją rodzinę i zrobi dla niej wszystko. Warto jednak zwrócić szczególną uwagę na to, że popularność buldoga francuskiego stała się dla tej rasy i błogosławieństwem, i przekleństwem. 

Poznajcie buldoga francuskiego! Co trzeba o nim wiedzieć, zanim zamieszka w naszym domu?

Spis treści

• Charakter i osobowość
• Dla kogo ta rasa będzie odpowiednia?
• Zdrowie buldoga francuskiego
• Żywienie - czym karmić psa rasy bokser?
• Pielęgnacja
• Historia i wzorzec rasy
• Wygląd buldoga francuskiego
• Ciekawostki

Charakter i osobowość

Buldogi francuskie są bardzo przyjaźnie nastawione do ludzi i otoczenia. Z jednym małym wyjątkiem - samce rzadko akceptują przedstawicieli tej samej rasy. Jeśli planujemy zakup dwóch buldogów francuskich, warto tę decyzję dobrze przemyśleć. Panowie potrafią ostro się ze sobą kłócić i nigdy pokornie nie ustępują sobie nawzajem. Zdecydowanie lepszym pomysłem będzie zaproszenie do swojego domu dwóch suczek tej rasy.

Buldogi francuskie są niezwykle wesołe, radosne i chętne do zabawy. To także psy mądre, które generalnie nie sprawiają problemów wychowawczych i są łatwe do ułożenia. Trzeba jednak pamiętać, że kochają bliskość człowieka i nie znoszą samotności. Nie nadają się do życia w odosobnieniu, zdecydowanie najlepiej czują się na fotelu swojego opiekuna, tudzież śpiąc na miękkiej poduszce w łóżku. Nie oznacza to jednak, że buldogi francuskie stronią od aktywności i spacerów, wręcz przeciwnie! Zarówno spacery, jak i zabawy na świeżym powietrzu sprawiają im ogromną radość. Warto jednak pamiętać o ich ograniczeniach fizycznych. Bardzo krótka kufa psów tej rasy sprawia, że mają one trudności z oddychaniem, dlatego kiepsko radzą sobie ze zbyt dużym wysiłkiem, a także wysokimi temperaturami.

Buldog francuski kocha towarzystwo, dlatego jeśli przez chwilę o nim zapomnimy - może upominać się o pieszczoty i zabawę, czasem dość uporczywie. Zależy mu na tym, by wciąż zwracać na niego uwagę i nie zapominać o jego obecności. Buldog nie szczeka zbyt często, zdarza mu się to wtedy, gdy dostrzega wyraźnie taką konieczność. Nie oznacza to jednak, że jest to pies całkowicie cichy - wydaje przeróżne odgłosy, np. donośnego chrapania podczas snu.

Buldog francuski a dzieci i seniorzy

Buldog francuski jest doskonałym towarzyszem dla dzieci. Choć nie wykazuje agresji i z dziećmi dogaduje się bardzo dobrze, warto zadbać o to, by zabawy maluchów z pieskiem nie były dla niego zbyt uciążliwe. W większości przypadków buldog francuski będzie małym domownikom niezwykle oddany. Co ciekawe, pies tej rasy jest w stanie podporządkować się dziecku, dlatego dziesięciolatek całkiem nieźle poradzi sobie ze szkoleniem pupila. Z uwagi na niewielką wagę buldoga - kilkunastoletnie dziecko może wyprowadzać go na spacery i z pewnością obie strony dogadają się na tyle, że będzie to spacer satysfakcjonujący i dla psa, i dla dziecka.

Buldog francuski świetnie sprawdzi się również jako towarzysz dla osoby starszej. Jest łagodny, wesoły, kocha bezgranicznie swojego opiekuna. Nie oczekuje przy tym zbyt wiele w zamian. Jeśli zależy nam na piesku, który będzie szczęśliwy zarówno w domu, jak i w mieszkaniu - buldog francuski sprawdzi się doskonale. 

Dla kogo rasa będzie odpowiednia?

ZALETY	WADY
łagodny i wesoły;	bardzo mała odporność na duży wysiłek i upały, nie powinien wówczas zbyt wiele spacerować;
dobrze czuje się nawet w niewielkich mieszkaniach;	istnieje sporo dolegliwości typowych dla rasy, pies z problemami zdrowotnymi;
mocno przywiązuje się do rodziny;	psy bywają agresywne wobec samców tej samej rasy.
świetny dla rodzin z dziećmi;
dzielnie broni swojego mieszkania i jego domowników, jest bardzo czujny.

Zdrowie buldogów francuskich

Wspomnieliśmy na początku artykułu o tym, że popularność buldoga francuskiego to jego błogosławieństwo i przekleństwo. Dzieje się tak dlatego, że te urocze psy - choć bez problemu znajdują niezwykle kochające domy i ze względu na swój urok są rozpieszczane przez całe życie - są obarczone szeregiem chorób. Buldogi francuskie uwielbiane są za to, jak bardzo są słodkie, kochane i zabawne. Jednak ludzkie zainteresowanie tą rasą sprawia, że ich hodowlą zajmuje się coraz więcej osób, które nie do końca podchodzą do sprawy odpowiedzialnie. Niestety pod względem zdrowotnym psy tej rasy są przez to dalece niedoskonałe.

Buldogi francuskie nie są w stanie przyjść na świat siłami natury. Ogromne głowy szczeniąt są niewspółmierne z wielkością miednicy matki. Dlatego każdorazowo konieczne jest cesarskie cięcie. Krótka kufa sprawia, że buldogi francuskie mają problemy z oddychaniem - często przejawia się to w nadmiernym charczeniu i chrapaniu podczas snu. Stąd ich bardzo niska odporność na upały. W gorące dni koniecznie trzeba zadbać o chłodniejsze miejsce dla swojego pupila.

Wrażliwe są także oczy buldoga francuskiego. Należy chronić je przed przeciągami, a także monitorować wypadanie gruczołu tzw. trzeciej powieki. W tym przypadku może być konieczny nawet zabieg chirurgiczny. Część przedstawicieli tej rasy jest narażona także na szereg alergii, zwłaszcza osobniki z dużą ilością bieli w umaszczeniu. Chodzi nie tylko o alergie pokarmowe, ale nawet kontaktowe (uczulać może plastik, dlatego należy używać metalowych lub ceramicznych misek).

O ile pod kątem charakteru do buldoga francuskiego nie można mieć zastrzeżeń, o tyle przed zakupem warto przemyśleć, czy będziemy w stanie odpowiednio się nim zająć, jeśli pojawią się problemy zdrowotne. Zanim kupimy psa, warto sprawdzić warunki panujące w hodowli, w której przyszedł na świat nasz buldog francuski. Cena może wahać się od 3-6 tysięcy złotych i zdecydowanie nie warto brać pod uwagę handlarzy, którzy sprzedają szczenięta za kilkaset złotych.

Ile żyje buldog francuski?

Przeciętna długość życia buldogów francuskich to około 10-15 lat.

Żywienie - czym karmić buldoga francuskiego?

Francuski buldog nie należy do psów wybrednych. Zazwyczaj ma całkiem spory apetyt i nietrudno go namówić do opróżnienia miski. Niestety prowadzi to czasem do nadwagi, która jest zmorą rasy. Niektóre psy mają również tendencje do problemów żołądkowych. Jeśli zaobserwujemy to u swojego pupila, należy wdrożyć specjalną dietę w porozumieniu z lekarzem weterynarii.

Najbardziej wskazana u zdrowych osobników jest karma wysokiej jakości, która w składzie ma dużą zawartość mięsa. Najlepiej jeśli jest to co najmniej kilkadziesiąt procent. Warto porzucić pomysł o karmieniu buldogów preparatami, które w składzie mają duże ilości pszenicy i innych zbóż - pogorszy to ich problemy żołądkowe. Małe buldożki powinny jeść nawet cztery razy dziennie, dla starszych psów najbardziej odpowiednie będzie podanie karmy dwukrotnie. Warto zwrócić uwagę na pory karmienia - buldożek musi odpocząć po zjedzeniu posiłku i nie powinno się go od razu zabierać na spacer. Można również rozważyć suplementację buldogów francuskich odpowiednimi preparatami wzmacniającymi stawy.

Pielęgnacja

Buldog francuski jest jednym z psów, których pielęgnacja jest łatwa i przyjemna. Raz w tygodniu należy go czesać gumową rękawicą, która pomoże pozbyć się nadmiaru sierści. Będzie to korzyścią także dla opiekunów, ponieważ wypadająca sierść buldogów łatwo wbija się w dywany i meble, trudno natomiast ją usunąć. Jeśli pies akurat mocniej linieje - można czesać go codziennie. Zazwyczaj dzieje się tak tylko raz w roku.

Do pielęgnacji skóry potrzebny nam będzie szampon (najlepiej z dodatkiem selenu), jednak nie musimy kąpać buldożka często. Wystarczy robić to w miarę potrzeby, jednak biorąc pod uwagę, że nasz french bulldog jest raczej czyściochem i stroni od błota i kałuż - nie zdarzy się to częściej niż raz na kilka miesięcy. W międzyczasie wystarczy delikatnie przycinać pazury, jeśli pies sam nie jest w stanie ich efektywnie zetrzeć, a także dbać o uszy. Przyda się w tym celu preparat samoczyszczący. Ponieważ pyszczki tych psów są dość pomarszczone - dbamy również co kilka dni o przecieranie fałdek. Więcej na ten temat znajdziesz w artykule: Samodzielne obcinanie pazurów psa - poradnik krok po kroku

Historia i wzorzec rasy

Choć istnieją przesłanki, że historia tych psów sięga jeszcze czasów starożytnych, nie można tego potwierdzić z całkowitą pewnością. To, co wiemy na pewno to fakt, że buldog francuski pochodzi od buldoga angielskiego, nieco większego molosa mieszkającego na Wyspach Brytyjskich. Buldogi angielskie to psy wykorzystywane do okrutnych widowisk, podczas których zagryzały skrępowane, niemogące się ruszyć bydło. Na szczęście na początku XIX wieku takie praktyki zostały zakazane. W związku z tym nie były potrzebne wielkie psy o bojowym zacięciu. Wyhodowano więc mniejszą rasę psów mądrych, uroczych i przyjacielskich. Buldog francuski od początku miał być zatem psem do towarzystwa. Na początku psy tej rasy nie było bardzo popularne, znacznie bardziej stały się rozpoznawalne po tym, jak zaczęły się nimi interesować tzw. wyższe sfery - osoby zamożne, często także sławne.

Jak wygląda buldog francuski?

Dog francuski to niewielki pies o krępej budowie ciała. Jest przedstawicielem molosów. Jego waga to maksymalnie 14 kg, a wysokość w kłębie to około 30 cm. Znakiem charakterystycznym buldożka są urocze uszy, które przypominają uszy nietoperza. Osadzone są na dużej w stosunku do reszty ciała, dość kanciastej głowie. Ich krótka kufa to również znak rozpoznawczy i nierzadko także powód wielu problemów zdrowotnych. Występują w wielu odcieniach umaszczeń: od białych poprzez kremowe, moręgowate, płowe, po całkiem czarne. Dopełnieniem obrazu tych psów są krótkie nóżki i przylegająca do ciała, błyszcząca sierść.

Ciekawostki

Buldog francuski należy do tych zwierząt, które stronią od wody. Przedstawiciele innych ras potrafią chlapać się w niej godzinami, niezależnie od tego, czy to jezioro, czy też kałuża na polnej drodze. Buldog francuski najprawdopodobniej uważa, że jest ponad tym, ponieważ wcale nie pali się do pływania, podskoków w wodzie i łowienia ryb przy brzegu. Towarzysząc nam nad jeziorem lub innym zbiornikiem wodnym zapewne będzie szukać ustronnego kącika, koniecznie w cieniu, gdzie będzie mógł obserwować wszystko z daleka albo spokojnie... pochrapać.

Przeczytaj również: Rasy psów