Dog argentyński - tylko dla odpowiedzialnych przewodników

Dog argentyński jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych ras psów. Choć była stworzona do polowań na grubą zwierzynę i ochrony przed drapieżnikami, dogi argentyńskie były wykorzystywane także w walkach psów. Niepowstrzymana siła i odporność na ból sprawiają, że w nieodpowiednich rękach dogi argentyńskie potrafią być naprawdę niebezpieczne. W wielu krajach, w tym także w Polsce, rasa jest umieszczona na liście psów agresywnych.

Czy jednak taka reputacja nie jest dla tych imponujących psów krzywdząca? Czy dog argentyński jest psem agresywnym, czy może jednak za zachowaniem konkretnych psów stoją nieodpowiedni ludzie, którzy nigdy nie powinni mieć tak wymagającego psa?

Dobrze ułożony dog argentyński może być Twoim najlepszym przyjacielem, bezpiecznym zarówno dla bliższego, jak i dalszego otoczenia. Nie jest bardziej ani mniej groźny od innych wymagających ras psów. Nie ulega jednak wątpliwości, że nie jest to potulny psiak dla każdego. Dlaczego warto zdecydować się na dogo argentino i kto będzie w stanie mu sprostać? Postaramy się odpowiedzieć na to pytanie.

Spis treści

• Historia dogów argentyńskich
• Charakter i osobowość dogów argentyńskich
• Dla kogo dog argentyński będzie idealnym pupilem
• Dog argentyński i dzieci
• Dog argentyński i inne zwierzęta
• Żywienie – najlepsza karma dla doga argentyńskiego
• Zdrowie doga argentyńskiego
• Pielęgnacja doga argentyńskiego
• Dog argentyński – wzorzec rasy i wygląd
• Imię dla doga argentyńskiego

Historia dogów argentyńskich

Dogi argentyńskie to rasa, której początki sięgają lat 20. XX wieku. Pomysłodawcą i twórcą dogów argentyńskich był weterynarz Antnio Nores Martinez. Jego wymarzony pies miał być silny, zrównoważony, miał sprawdzać się zarówno na polowaniu na grubą zwierzynę, jak i podczas stróżowania. Bezpośrednim przodkiem dogów argentyńskich był biały walczący pies z Kordoby – wymarła już rasa psów bojowych i myśliwskich. Psy z Kordoby były cenione za wytrzymałość i siłę, jednak wiele osobników miało problemy behawioralne i zdrowotne.

Martinez oparł bazę hodowlaną na psach z Kordoby, jednak chciał złagodzić charakter psów. Kolejne pokolenia miały zachować siłę, odwagę i pewność siebie, jednak bez problemów typowych dla psa z Kordoby. W programie hodowlanym używano wielu ras psów, m.in. pointera, doga niemieckiego, wilczarza irlandzkiego, boksera, czy pirenejskiego psa górskiego.

Rasa została oficjalnie uznana przez FCI w 1973 roku. To jak dotąd jedyna rasa psów pochodząca z Argentyny.

Choć dogi argentyńskie są rasą powszechnie znaną, stosunkowo niewiele osób decyduje się na nią. W Polsce dog argentyński jest na liście psów agresywnych i konieczne jest pozwolenie na posiadanie dogo argentino W wielu krajach obowiązują podobne obostrzenia lub nawet całkowity zakaz posiadania dogów argentyńskich (a także psów w typie rasy).

Charakter i osobowość dogów argentyńskich

Dogi argentyńskie to psy o silnej osobowości, bardzo inteligentne i mocno przywiązujące się do swojego człowieka. Choć w nieodpowiednich rękach mogą być niebezpieczne, jest w nich wiele miłości, mają też tendencję do lęku separacyjnego.

Zazwyczaj dog argentyński kocha całą rodzinę, jednak wybiera sobie jedną osobę, którego wybiera sobie na swojego przewodnika. Dog argentyński potrzebuje silnego psychiczne opiekuna, który będzie umiał ustalić w domu zasady, a jednocześnie da psu dużo czułości.

Dog argentyński ma tendencje terytorialne. Od szczeniaka powinien być przyzwyczajany do przyjmowania gości w domu. Dobrze wychowany dog argentyński nie musi wykazywać wobec gości entuzjazmu, ale też nie powinien ich jakkolwiek niepokoić.

Rasa jest znana z dużych zasobów energii, które trudno wyczerpać. Dog argentyński powinien codziennie chodzić na długie spacery, w ten sposób zmniejszy się prawdopodobieństwo, że pupil będzie niszczył w mieszkaniu.

Każdy szczeniak doga argentyńskiego powinien przejść przez szkolenie na psim przedszkolu, jednak w przypadku tej rasy jest to dopiero początek pracy z psem. Praca z dogiem argentyńskim może trwać całe życie i często jest wymagająca, ale też niezwykle satysfakcjonująca. Bardzo ważne jest, że dog argentyński kupiony jako pies rodzinno-stróżujący NIE POTRZEBUJE specjalnego szkolenia obronnego. Jego instynkt jest tak silny, że dużo bardziej potrzebne jest jego łagodzenie, niż rozbudzanie. W sytuacji zagrożenia pies tej rasy nie będzie potrzebował zachęty, by stanąć w obronie członka rodziny.

Mh2>Dla kogo dog argentyński będzie idealnym pupilem

Ten pies to wyzwanie, do którego trzeba solidnie się przygotować. Dog argentyński jest naprawdę wymagającym psem, który potrzebuje doświadczonego opiekuna, gotowego do pracy z ulubieńcem. Jednym z najważniejszych czynników jest osobowość opiekuna, który powinien być zrównoważony, spokojny, konsekwentny i opanowany. Życie z dogiem argentyńskim wymaga też naprawdę sporo cierpliwości i… czułości.

Choć dog argentyński jest psem trudnym, a źle wychowany może być naprawdę niebezpieczny, w odpowiedzialnych rękach to świetny towarzysz, który będzie z Tobą na dobre i na złe. Dog argentyński może być świetnym psem albo maszyną do zabijania – a dużą część odpowiedzialności za to, jaki będzie pies, spada na człowieka. Dog argentyński nie może być sposobem na powiększenie ego, czy punkty do szacunku w okolicy.

Przed zakupem szczeniaka doga argentyńskiego warto dokładnie przemyśleć wszystkie za i przeciw. Choć małe, białe kluseczki wyglądają rozbrajająco i trudno się w nich nie zakochać, wychowanie jej na fajnego, w miarę bezproblemowego psa to zadanie wymagające ogromu pracy. W schroniskach można znaleźć dużo dogów argentyńskich, z którymi opiekunowie po prosu sobie nie poradzili.

Dog argentyński i dzieci

Dog argentyński nie jest oczywistym wyborem dla rodziny z dzieckiem, jednak posiadanie dziecka nie jest przeciwwskazaniem do zakupu doga argentyńskiego. Niezależnie od wieku dziecka kluczowe będzie jednak zapewnienie potomkowi bezpieczeństwa, a psu – przestrzeni.

Właściwie poprowadzone relacje dziecka i psa mogą być cenne dla obu stron. Zarówno pies, jak i dziecko mogą wiele się od siebie nauczyć, jednak opiekun powinien przyglądać się bacznie kontaktom, by we właściwym momencie przeprowadzić korektę zachowania psa lub nauczyć dziecko odpowiedniego postępowania z czworonogiem (w przypadku starszych dzieci).

By uniknąć potencjalnie ryzykownych sytuacji, do zakupu psa warto przygotować się pod okiem behawiorystki. Dog argentyński to bardzo inteligentny i uparty pies, a życie z dzieckiem i tak dużym psem wymaga przemyślenia wielu praktycznych kwestii dotyczących organizacji zwykłej codzienności. Przygotowanie opiekuna zwiększa szanse na udane relacje w rodzinie.

Jako duży i bardzo silny pies, dog argentyński może być wyprowadzany na spacer przez starszych nastolatków – po odpowiednim przygotowaniu, najlepiej z trenerem.

Dog argentyński i inne zwierzęta

Dog argentyński o pies o niezwykle silnym instynkcie myśliwskim. Dlatego dog argentyński + mniejszy zwierzak to zazwyczaj nieustanne pilnowanie bezpieczeństwa mniejszego pupila. Najlepiej po prostu zrezygnować z takiego połączenia, by nie dopuścić do tragedii. W przypadku dużych domów może sprawdzić się system, w którym klatka z mniejszym zwierzakiem będzie umieszczona w części domu, do której pies nie ma dostępu.

Z uwagi na instynkt łowiecki (ale nie tylko), zabronione jest spuszczanie psa ze smyczy w terenie. Puszczony wolno dog argentyński to zagrożenie dla dzikich zwierząt, może też wejść w konflikt z innym psem.

W przypadku kotów możliwe jest wprowadzenie szczeniaka do domu, w którym jest już kot, jednak starsze psy będą traktować koty raczej w kategorii zdobyczy. Nawet pies wychowany z kotem będzie traktować obce koty na swoim podwórku bez taryfy ulgowej.

W obrębie własnego gatunku dogi argentyńskie często wykazują skłonność do dominacji, zwłaszcza samce w stosunku do innych samców. Konieczna jest właściwa socjalizacja, która pozwoli ulubieńcowi na zobaczenie w innych psach potencjalnych kumpli, a nie konkurentów. W przeciwnym wypadku problematyczne mogą się stać np. wyjścia na spacer.

Dog argentyński nie musi być jedynakiem. To pies, który może nawiązać silną i pełną troski relację z innym psem. Ważne jednak, by drugi czworonóg miał bardziej ugodową osobowość.

Żywienie – najlepsza karma dla doga argentyńskiego

Na potrzeby żywieniowe doga argentyńskiego w dużym stopniu wpływa… umaszczenie. Jak duża część białych psów, dog argentyński ma skłonności do alergii pokarmowych. Jeżeli zauważysz u pupila niepokojące objawy (zarówno trawienne, jak i dermatologiczne), ustal plan żywienia z weterynarzem. Mile widziana będzie też konsultacja z dietetykiem zwierzęcym.

Pies alergik może być karmiony dowolną karmą dobrej jakości niezawierającą alergenu (po zdiagnozowaniu go) lub karmą hipoalergiczną.

Jako duży pies zagrożony dysplazją, dog argentyński powinien otrzymywać dietę bogatą w chondroprotetyki, czyli składniki wzmacniające kości. Możesz wybrać karmę przeznaczoną dla psów ras dużych lub karmę ogólną + suplementy.

Glukozamina, chondroityna i kolagen pomogą uniknąć dysplazji stawów biodrowych i łokciowych lub zmniejszą stopień choroby.

Zdrowie doga argentyńskiego

Zadbany dog argentyński żyje ok. 10-12 lat.

Rasa jest niestety narażona na kilka poważnych chorób o podłożu genetycznym. Najczęstsze są jednak problemy ze słuchem (od częściowej głuchoty na jedno ucho po obustronną głuchotę) i problemy ze stawami, w tym dysplazja.

Bardzo ważny jest wybór odpowiedniej hodowli, która dba o zdrowie zarówno rodziców, jak i szczeniąt, a przed kryciem wykonuje badania sprawdzające zdrowie rodziców. Absolutnym minimum jest badane BAER sprawdzające słuch (u rodziców i szczeniąt), a także RTG stawów łokciowych i biodrowych (rodziców, u szczeniąt w hodowli nie wykonuje się badania ze względu na wiek).

Rzetelny hodowca nie będzie ukrywał wyników badań, a okazanie dokumentów nie będzie traktowane z niechęcią.

Sprawdź także: Legowiska magnetyczne

Pozostałe choroby dogów argentyńskich:

• Kardiomiopatia rostrzeniowa
• Rozszerzenie i skręt żołądka
• Alergie
• Problemy dermatologiczne
• Choroba zwyrodnieniowa stawów

Pamiętaj, że zgodnie z obowiązującym prawem, kopiowanie uszu psom jest nielegalne. Nie istnieją żadne przesłanki medyczne do obcinania uszu!

Pielęgnacja doga argentyńskiego

Pielęgnacja dogów argentyńskich nie jest trudna. Wystarczy jedynie w miarę potrzeby wykąpać psa w szamponie przeznaczonym do sierści białej – lub hipoalergicznym, jeżeli pupil ma skłonność do podrażnień. Na co dzień wystarczy co jakiś czas wyszczotkować sierść miękką szczotką.

Dogi argentyńskie nie linieją intensywnie, jednak ich sierść jest bardzo twarda i wbija się w różne powierzchnie.

Jak każdy pies, dog argentyński potrzebuje też przycinania pazurów, czy czyszczenia zębów. Koniecznie zadbaj też o ochronę przeciw kleszczom.

Dog argentyński – wzorzec rasy i wygląd

Kraj pochodzenia: Argentyna

Klasyfikacja FCI: Grupa 2 – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła. Sekcja 2.1 – molosy typu mastifa.

Wrażenie ogólne: Pies o atletycznej budowie, umięśniony i ruchliwy. Sprawia wrażenie silnego i energicznego, ale też jednocześnie przyjaznego. Białe umaszczenie z co najwyżej jedną ciemniejszą plamą na głowie.

Temperament: Cichy, nie szczeka. Doskonały spryt i węch. Zwinny, mocny, krzepki, odważny i wylewny. Kocha swojego człowieka nad życie. Nigdy nie może przejawiać agresji w stosunku do człowieka.

Wysokość: Pies: 60-68 cm; Suka: 60-65 cm

Waga: Pies: 40-45 kg; Suka: 40-43 kg

Głowa: Typu mezocefalicznego, mocna i silna. Wyraźny stop, duże i wyraźne policzki. Mocna kufa. Czarny nos.

Oczy: Ciemne lub orzechowe, czarne powieki. Średniej wielkości, o kształcie migdała, szeroko rozstawione. Wyraz oczu bystry i ożywiony, ale stanowczy.

Uszy: Wysoko i równolegle osadzone, średniej długości, szerokie, zaokrąglone na końcach.

Szyja: Długa i mocna, łukowato wysklepiona.

Tułów: Prostokątny, z wysokim kłębem, o szerokim i mocnym grzbiecie.

Ogon: Długi, sięgający maksymalnie do stawu skokowego.

Kończyny: Kończyny przednie proste i pionowe, tylne – dobrze umięśnione i kątowane.

Chód: Zdecydowany, żwawy i ożywiony.

Skóra: Zwarta, gruba i elastyczna.

Sierść: Jednolita, gładka, średniej długości.

Umaszczenie: Jednolicie biała. Dopuszczalne pojedyncze ciemne znaczenie na głowie, zajmujące maksymalnie 10% powierzchni głowy.

Imię dla doga argentyńskiego

Imię dla psa: Biały, Charlie, Angel, Gomez, Boss, Szeryf, Atos, Gapa.

Imię dla suczki: Krówka, Śnieżka, Grace, Góra, Lala.

Czytaj również: Pies ~ Rasy psów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Jak dbać o psa z dysplazją - profilaktyka, leczenie, rehabilitacja

Poprzedni wpis: Starszy pies i szczeniak - czy to na pewno dobry pomysł?