Kot egipski - opis rasy

Kwintesencja kota. To zdanie całkowicie wyczerpuje charakter wspaniałego kota egipskiego. Wyjątkowo piękny, o hipnotyzujących, intensywnych oczach i łagodnym charakterze, który sprawia, że nawiązuje wspaniałą relację ze swoim właścicielem - egipski mau. Kot, który jest przedstawicielem rasy porywającej i warto dowiedzieć się o nim więcej.

Spis treści

• Charakter i osobowość
• Dla kogo ta rasa będzie odpowiednia?
• Zdrowie
• Żywienie - czym karmić kota egipskiego
• Pielęgnacja
• Historia i wzorzec rasy
• Wygląd
• Ciekawostki

Charakter i osobowość

Egipskie koty są bardzo wesołe i aktywne. Wyjątkowe jest w nich to, że swoim zachowaniem bardzo przypominają psy. Potrafią z radością witać swojego właściciela tuż przy drzwiach i dopominać się pieszczot. Są to koty wierne i lojalne.

Aktywność kotów egipskich

Kot egipski to przedstawiciel rasy bardzo aktywnej i chętnej do zabawy. Potrzebuje dużo ruchu, m.in. wspinaczki i skoków, lubi również biegać. Co ciekawe, jest najszybszy spośród wszystkich kotów domowych. Potrafi osiągać prędkość do 50 km/h. Nawet starsze koty tej rasy nie dają za wygraną i w zabawach uczestniczą bardzo często. Rolą właściciela jest to, by zapewnić kotu odpowiednie warunki do tej aktywności. W domu mile widziane są wszelkiego rodzaju drapaki, najlepiej z dużą ilością półek. Kot egipski mau uwielbia się wspinać i skakać, dlatego takie akcesoria będą dla niego najlepsze. Warto również pomyśleć o wychodzeniu kota do ogrodu, jeśli tylko mieszka w domu lub mieszkaniu z ogródkiem. Oczywiście wówczas należy taki ogród zabezpieczyć, ponieważ egipski mau może czasem chcieć wypuścić się na dalszą przechadzkę. Część właścicieli wychowuje go na kota wychodzącego, jednak jest to dość kontrowersyjna sprawa. Jeśli istnieją obawy, że poza domem kotu może grozić niebezpieczeństwo, warto kupić smycz i zabierać go na spacery. Kot egipski bardzo chętnie uczy się chodzenia na niej.

Więź z właścicielem

Kot egipski to rasa, która bardzo przywiązuje się do swoich ludzi. Domownicy są dla niego całym światem i bardzo potrzebuje ich bliskości. O ile wobec obcych kot egipski mau jest raczej nieufny, o tyle towarzystwo ludzi, których kocha, jest dla niego bardzo ważne. Warto to wykorzystać w sposób przyjemny kota i organizować mu różnego rodzaju zabawy. Można w tym celu używać specjalnych zabawek dla kotów na inteligencję, a także takich, które zaangażują go ruchowo. Jeśli egipski mau ma zapewnianą odpowiednią dawkę wysiłku fizycznego, ale i umysłowego - jest zdecydowanie spokojniejszy i bardziej skory do przytulanek z opiekunem. Kot egipski bez problemu zaakceptuje towarzystwo innego przedstawiciela tej samej rasy. Posiadanie dwóch egipskich mau to świetny pomysł, ponieważ dobrze się razem bawią i zaspokajają swoją potrzebę aktywności.

Nuda nie dla kota egipskiego

Koty egipskie mau świetnie sprawdzą się u bardzo aktywnych rodzin. Nie tylko dlatego, że same są żywiołowe i energiczne, ale również dlatego, że kochają, kiedy coś się dzieje i nie znoszą nudy. Śmiało możemy zabierać koty tej rasy w podróż, ponieważ zniosą ją bezstresowo. Szybko adaptują się do nowych sytuacji. Egipskie mau chętnie uczą się nowych rzeczy, słuchają poleceń swoich właścicieli i szybko pojmują komendy. Potrafią przebywać same w domu, nie boją się. Koty tej rasy nie lubią hałasu i same raczej go nie powodują. Cicho miauczą i nie są natrętne wobec właściciela. W dodatku cierpliwe i przyjaźnie nastawione do człowieka. Coraz częściej decydują się na nie rodziny, także te, które mają dzieci.

Dla kogo ta rasa będzie odpowiednia?

Zalety	Wady
Przywiązany do właściciela, przyjacielski;	Potrzebuje bardzo dużo ruchu;
Bardzo łatwy w pielęgnacji;	Wymaga dużo przestrzeni;
Cieszy się dobrym zdrowiem;	Powinno się mu zapewnić dużo akcesoriów do zabawy;
Dobrze zniesie towarzystwo innych zwierząt, a także dzieci.	Nieufny wobec obcych.

Zdrowie kotów egipskich mau

Egipski kot choruje bardzo rzadko. Co ciekawe, nie stwierdza się żadnych dolegliwości, które są typowe dla rasy. Pojawiały się co prawda przypadki zachorowań pod kątem neurologicznym, jednak nie można uznać, że choroby te dotykają większości przedstawicieli tej rasy. Ze względu na wysoką aktywność tego kota, warto rozważyć podawanie mu suplementów, które wzmocnią jego stawy.

Jak długo żyje kot egipski mau?

To koty, które cieszą się długowiecznością. Średnia długości życia wynosi 14 lat, jednak zdarzają się również osobniki, które dożywają 17 lub nawet 18 lat.

Żywienie. Czym karmić kota egipskiego mau?

Karmienie kota egipskiego mau wygląda bardzo podobnie, jak u kotów innej rasy. Można zdecydować się na podawanie mu karmy mokrej, gotować samodzielnie lub postawić na BARF - zwierzęcą dietę składającą się z surowego mięsa. O tym, że koty z natury są mięsożercami, nie powinniśmy zapominać. W ich karmie głównym składnikiem powinno być mięso, oczywiście najlepiej wysokiej jakości. Gdyby nasz kot egipski miał wyżywić się samodzielnie - z pewnością wybrałby mięso i od niego zaczynałby każdy swój posiłek. Istotna jest w kociej diecie także kwestia zbóż. Jest na rynku wielu producentów karm, którzy dodają zboża, by zwiększyć objętość pożywienia. Niestety nie jest to dobra praktyka. Kot egipski powinien unikać w swoich posiłkach zbóż.

Egipski mau jest kotem bardzo aktywnym, dlatego w jego diecie musi znajdować się odpowiednia dawka białka i węglowodanów. Ważne są także aminokwasy i składniki mineralne, które mają duży wpływ na jego witalność i samopoczucie. Koty tej rasy rzadko mają problemy z nadwagą, ponieważ pozbywają się nadmiaru tkanki tłuszczowej podczas wielogodzinnych zabaw. Jeśli jednak nasz egipski mau ma problemy z utrzymaniem prawidłowej wagi, warto zacząć od kontroli ilości węglowodanów w jego diecie. Mogą one być powodem zbyt szybkiego przybierania na wadze.

Pielęgnacja

Kot egipski mau nie jest wymagający w pielęgnacji. Ma krótką sierść, która będzie utrzymywała się w dobrej kondycji, jeśli tylko zapewnimy mu odpowiednią dietę. Jednak by nadać jej połysku, a także ograniczyć gubienie jej w domu, warto sięgnąć po szczotkę przynajmniej raz w tygodniu. Niesie to ze sobą podwójną korzyść dla egipskiego mau. Kot będzie miał piękne i lśniące futro, które nie będzie osiadać na meblach, dywanach i ubraniach, a przy tym zaspokoi swoją potrzebę bliskości z człowiekiem. Większość przedstawicieli tej rasy na widok szczotki reaguje wręcz euforycznie.

O pazury mau zadba samodzielnie. Wystarczy, że jego domowy plac zabaw wyposażymy w odpowiednie zabawki i drapaki, a on już sobie poradzi z tym, by pazurki nie wyrastały zbyt długie. Oczywiście nie powinniśmy zapominać o regularnym odrobaczaniu naszego pupila (zwłaszcza jeśli jest kotem wychodzącym lub często bawi się na dworze), a także okresowych szczepieniach. Pomoże nam to zapewnić egipskiemu mau zdrowie na długie lata.

Historia i wzorzec rasy

Nazwa w przypadku egipskiego mau wcale nie jest myląca i łatwo wywnioskować, z jakiego kraju kot pochodzi. Oczywiście z Egiptu. Co ciekawe, jest to rasa należąca do najstarszych na świecie i wielu znawców uważa kota egipskiego za przodka wszystkich kotów. Jego podobizny można spotkać już na starożytnych malowidłach. Mau był kotem bardzo chętnie hodowanym przez Egipcjan już tysiące lat temu, ponieważ świetnie radził sobie z polowaniem na myszy i ochraniał tym samym zapasy żywności przed gryzoniami. "Mau", które pojawia się w nazwie, oznacza w języku egipskim słowo "kot".

Mau. Koty hodowane na całym świecie

Dokładne dzieje rasy są znane od lat 50. XX wieku. Została odkryta przez rosyjską księżną w Rzymie. Po raz pierwszy spotkała mau u syryjskiego ambasadora. Zakochała się w wyglądzie i sposobie bycia tych kotów, w związku z czym postanowiła zająć się ich hodowlą. Jeszcze podczas pobytu w Europie udało jej się wyhodować sporo przedstawicieli tej rasy, natomiast później kontynuowała swoje działania na terenie Stanów Zjednoczonych. W latach 60. w Ameryce Północnej rasa kotów egipskich zaczęła zachwycać miłośników futerkowych czworonogów na różnego rodzaju wystawach. Choć w Europie koty te były hodowane już wcześniej, uznano je oficjalnie za jedną z ras pod koniec lat 80.

Wygląd mau

Egipski mau to rasa średniej wielkości. Ma krótką, połyskliwą i mocną sierść. Na uwagę zasługuje sylwetka, jaką może się poszczycić kot egipski mau. Jest bardzo atletyczna i umięśniona. W połączeniu z sierścią w cętki i charakterystycznym sposobem poruszania się, mau przypomina miniaturową wersję geparda. Składa się na to jeszcze fakt, że mau ma tylne łapy trochę dłuższe od przednich, a na bokach nieco luźnej skóry. Dokładnie tak samo jest w przypadku wspomnianego większego drapieżnika. Co ciekawe, mau to jedna z niewielu ras, u których cętki występują naturalnie nie tylko na sierści, ale także na skórze.

Zatroskany pyszczek

Kot egipski mau ma bardzo charakterystyczny wyraz pyszczka. Jego spojrzenie wygląda na wciąż zatroskane, zupełnie jakby miał zaraz opowiedzieć, że czymś bardzo się martwi. Ma klinowatą głowę, lekko zaokrąglone kontury. Uszy są szeroko rozstawione, średniej wielkości. Oczy mają bardzo intensywną barwę zieleni i migdałowaty kształt. W wyglądzie koty mau są nieco podobne do kotów abisyńskich (o tej niezwykłej rasie przeczytasz na naszym blogu: Kot abisyński - opis rasy). Większość kotów mau ma umaszczenie srebrne, ale mogą występować również brązowe i dymne. Warto również wspomnieć, że egipski mau ma krótką sierść, która mocno przylega do jego umięśnionej sylwetki. To sprawia, że nie jest dobrze chroniony przed zimnem. Trzeba mieć to na uwadze w czasie chłodniejszych miesięcy, ponieważ najlepiej egipski mau będzie się czuł w ciepłym klimacie lub przynajmniej ciepłym domu, oczywiście na kolanach swojego człowieka. Kot egipski mau waży od około trzech do pięciu kilogramów.

Ciekawostki

Pierwsza ciekawostka dotyczy samej nazwy. Zazwyczaj "mau" tłumaczy się jako kot, jednak niektóre źródła twierdzą, że można to słowo przetłumaczyć na "światło". Wówczas pełna nazwa rasy to "światło Egiptu". Warto zwrócić uwagę na niezwykłe podobieństwo pomiędzy kotem egipskim a gepardem. Głównie fizyczne, dotyczące sprawności. Gepard to najszybsze zwierzę lądowe świata, natomiast egipski mau jest najszybszy wśród wszystkich kotów. Pomimo ogromnych różnic, jakie dzielą te zwierzęta, nie sposób nie docenić niezwykłych cech wspólnych.