Mały pies dla rodziny – co warto wiedzieć, zanim wybierzesz rasę

2021-01-28

Nie da się ukryć, że wielkość psa ma duże znaczenie podczas wyboru idealnej rasy dla rodziny. Małe psy są często preferowane ze względu na możliwości lokalowe i niskie koszty utrzymania. Nie da się ukryć, że w małym mieszkaniu dużo lepiej poradzi sobie buldog francuski niż bernardyn. Często jednak małym pieskom przypisuje się cechy charakteru tylko na podstawie słodkiego wyglądu, co bywa w wielu przypadkach mylące. Małe psy różnią się między sobą charakterem i potrzebami. Przedstawimy zalety, ale też i wady małych psów jako towarzyszy dla rodziny, a także popularne małe rasy psów z ich krótką charakterystyką.

Spis treści

Mały pies dla dziecka – czy to na pewno dobry pomysł
Zalety życia z małym pieskiem
Najczęstsze mity dotyczące małych psów
Jak wybrać idealną rasę dla swojej rodziny
Popularne rasy małych psów

Mały pies dla dziecka – czy to na pewno dobry pomysł

Wychowywanie się w domu, w którym jest pies, pozytywnie wpływa na rozwój emocjonalny dziecka. Maluch uczy się odpowiedzialności i szacunku do zwierząt, rozwija się empatia i wrażliwość. Dziecko zyskuje towarzysza zabaw i ma szansę stworzyć niezwykłą relację ze zwierzęciem. Relacja z psem podnosi także pewność siebie dziecka i zmniejsza stres.

Z drugiej strony, nie wolno jednak zapominać, że pies to żywe zwierzę, nie zabawka czy prezent. Wskazane jest, by dziecko uczyło się odpowiedzialności, uczestnicząc we wspólnych spacerach, ucząc się czesania czy pomagając rodzicom nasypywać karmę – jednak zawsze odpowiedzialność za pupila należy do dorosłego, a udział w psich obowiązkach powinien być dopasowany do wieku dziecka i nadzorowany.

Małe pieski bywają wybierane jako towarzysze rodziny ze strachu o to, że większy pies niechcący może zrobić dziecku krzywdę, choćby z powodu braku świadomości swoich rozmiarów. W przypadku małych piesków problem jest dokładnie odwrotny. Należy zachować szczególną czujność podczas kontaktów dziecka z mniejszym pieskiem, ponieważ to dziecko może zrobić krzywdę psu. Mniejsze rasy bywają wrażliwe na ból, dlatego raczej nie poleca się ras miniaturowych dla rodzin z naprawdę małymi dziećmi. Nie bez powodu duże rasy psów uważa się za doskonałych kompanów dzieci ze względu na ich legendarną cierpliwość.

Czy to oznacza, że mały pies to nie jest dobry wybór dla rodziny? Niekoniecznie. Dużo zależy od wieku dziecka, jego dojrzałości, a także od zachowania dorosłych. Jeżeli będziemy od początku uczyć dziecko poszanowania granic pupila i uważnie obserwować wspólne zabawy, mały pies może być najlepszym towarzyszem rodziny.

pinczer miniaturowy mały pies krótkowłosy

Zalety życia z małym pieskiem

Nie ulega wątpliwości, że życie z małym psem w wielu sytuacjach jest po prostu łatwiejsze. Z reguły dobrze czują się jako psy miejskie, nie potrzebują wiele miejsca do życia, a ich utrzymanie jest niższe – zarówno pod względem karmy, jak i zabawek i innych akcesoriów.

Małe psy mało jedzą – koszt karmy jest głównym comiesięcznym wydatkiem. Tanie karmy najczęściej nie mają najlepszego składu, a zdrowa karma z dużą ilością mięsa będzie po prostu droższa. W przypadku małego psa nawet karma jakości superpremium nie będzie nadwyrężać domowego budżetu. Mały piesek będzie też potrzebować akcesoriów w rozmiarze s, nie xxl. To oznacza tańsze legowiska, miski, zabawki, czy nawet furminatory i szczotki.

Łatwiejszy jest także transport małego psa. Dla rodziny z dziećmi i dużym psem potrzebny będzie naprawdę duży samochód – pamiętajmy, że foteliki zajmują sporo miejsca w samochodzie. Transporter musi być dopasowany do wielkości psa, więc najlepszą opcją dla rodziny 2+2+pies XXL będzie kombi. Przejazdy komunikacją miejską także bywają utrudnione, zwłaszcza w godzinach szczytu. Z małymi pieskami sprawa jest dużo prostsza, niezależnie od formy transportu. Nawet lot samolotem będzie łatwiejszy – większość linii pozwala psom o wadze do 6, a nawet do 8 kg na lot w kabinie pasażerskiej.

Mały pies robi też zwykle mniejszy bałagan. Na mniejszym ciałku jest mniej sierści do zgubienia, z mniejszej miski na wodę mniej się rozlewa dookoła. Najbardziej jednak widać różnicę w sprzątaniu po spacerze – doprowadzenie do porządku golden retrievera po dwugodzinnym jesiennym spacerze w parku jest o wiele trudniejsze niż w przypadku maltańczyka.

Małe psy są długowieczne. Odejście ukochanego czworonoga jest czasami dla dziecka traumą. Duże psy stają się seniorami w wieku 7-9 lat, dożywają około 10-12 lat – w zależności od rasy. Jeżeli mały piesek jest zdrowy, może dożyć kilkunastu lat, w zależności od tego, na jakim etapie życia dziecka dołączy do rodziny, dożyje do okresu nastoletniego lub nawet wczesnych lat studenckich.

Najczęstsze mity dotyczące małych psów

Choć życie z małym psem ma niewątpliwie wiele zalet, część z nich przypisuje się nieco na wyrost, lub nie dotyczą wszystkich ras małych i miniaturowych. Zdarza się, że świeżo upieczony opiekun jest zaskoczony tym temperamentem yorka czy niespożytą energią jacka russela. Wbrew pozorom niektóre małe pieski, jak na przykład pinczer miniaturowy, czy jamnik, bywają charakterne i wymagają od opiekuna zarówno konsekwencji, jak i odpowiedniej socjalizacji.

Małe psy nie potrzebują dużo ruchu

Jest to duże uogólnienie, które nie dotyczy każdej małej rasy. Wielkość psa nie wpływa na jego potrzebę ruchu. Wśród ras małych i miniaturowych znajdziemy zarówno sportowców, psy o umiarkowanej aktywności i typowych kanapowców. Energiczne małe psy, które potrzebują codziennej dawki aktywności to przede wszystkim jack russel, pudel czy beagle. Dla osób prowadzących bardziej spokojny tryb życia poleca się rasy brachycefaliczne, czyli m.in. mopsy czy buldogi francuskie. Budowa pyszczka sprawia, że te pieski szybko się męczą i preferują raczej spokojne spacery na krótkich dystansach.

Małe psy nie wymagają szkolenia

To podejście, choć bardzo popularne, bywa zgubne, zwłaszcza wśród niedoświadczonych opiekunów. Małe psy bywają charakterne i zdarza się, że do skutku testują granice stawiane przez człowieka. Ich wygląd sprawia, że większa jest pokusa, by traktować je pobłażliwie, co może skończyć się problemami behawioralnymi. Nieważne jak słodki – mały pies także powinien zostać nauczony zasad wspólnego życia. Równie ważna jest odpowiednia socjalizacja. Niektóre maluchy nie mają świadomości swojego rozmiaru i próbują zaczepiać większe psy. Nie oznacza to, że małe psy mają trudniejszy charakter – po prostu ich wygląd może powodować, że początkujący opiekun da się zwieść niewątpliwie uroczym wyglądem. Choć cudny, mały piesek wymaga takiej samej konsekwencji jak duży pies.

Małe psy nie potrzebują socjalizacji

Choć ogólnie świadomość społeczna w tym temacie raczej rośnie, ciągle pokutuje mit małego pieska noszonego w torebce, niemającego kontaktu z innymi psami, które mogłyby mu zrobić krzywdę. Mały pies także potrzebuje kontaktów towarzyskich, z psami o różnych gabarytach Pies, który został socjalizowany, łatwiej będzie nawiązywał znajomości z psami z okolicy. Częstym problemem małych psów jest agresja wobec przedstawicieli dużo większych od siebie ras. Niezależnie od tego, czy taka postawa wynika ze strachu, czy zbyt dużej pewności siebie, rolą opiekuna jest pomóc swojemu ulubieńcowi w procesie socjalizacji – najlepiej od szczeniaka

Pielęgnacja małych psów jest mniej skomplikowana

Jest to podobny mit, jak w przypadku zapotrzebowania na ruch. Wśród małych ras z łatwością można znaleźć psy, które nie wymagają szczególnej pielęgnacji, ale równie dużo jest też takich, które wymagają czasochłonnych zabiegów. Nie da się ukryć, że codzienne czesanie długowłosego hawańczyka będzie trwało o wiele krócej niż czesanie nowofunlanda, ale znowu całkiem spory doberman będzie pod tym względem niemal niewymagający jakichkolwiek starań. Małym pies, którego pielęgnacja będzie łatwa, jest na przykład chihuahua krótkowłosy, pinczer miniaturowy, jamnik krótkowłosy, czy boston terrier. W przypadku mopsów czy buldogów francuskich sama sierść nie stanowi problemu, natomiast uwagi wymagają fałdy, które należy regularnie czyścić.

mały piesek i dziecko

Jak wybrać idealną rasę dla swojej rodziny

Nie istnieje idealny pies rodzinny, za to każda rodzina może wybrać psa, którego charakter i potrzeby będą pasować do domowników i ich trybu życia.

Wśród ras małych i miniaturowych znajdują się zarówno hiperaktywne, jak i kanapowce, psy potrzebujące stałej obecności człowieka oraz bardziej niezależne.

Najważniejszą zasadą jest dopasowanie psa do trybu życia, jaki prowadzimy obecnie, a nie takiego, który chcielibyśmy prowadzić. Lepiej nie decydować się na teriera, który potrzebuje dużo ruchu, jeżeli codzienny trening od lat pozostaje jedynie punktem na liście postanowień noworocznych. To samo dotyczy obecności w domu – jeżeli wszyscy domownicy mają mnóstwo różnych aktywności na mieście, pies źle znoszący samotność będzie czuł się nieszczęśliwy przez większą część dnia. Należy uwzględnić także inne zwierzęta domowe. Choć łatwo o tym zapomnieć, wiele małych psów posiada silny instynkt łowiecki. Wszystkie teriery, w tym także yorki, a także jamniki, były w przeszłości psami łowieckimi. Może to oznaczać, że wspólne życie psa i chomika czy kanarka będzie wymagało od opiekunów stałej czujności. Przypadkowe wypuszczenie przez dziecko gryzonia z klatki może skończyć się tragicznie. Małe psy bez instynktu łowieckiego to głównie te klasyfikowane przez FCI jako ozdobne i do towarzystwa: biszony (maltańczyk, bolończyk, hawańczyk, czy bichon frise) , mops, czy bulgog francuski.

łagodny pies dla dziecka