Owczarek kaukaski - zachwycający stróż dla mądrego opiekuna

Owczarki kaukaskie to rasa, która budzi wiele emocji. Wielkie, silne i niezależne, zostały wpisane na listę psów agresywnych. Dobrze wychowany owczarek kaukaski nie powinien być jednak zagrożeniem – to wspaniałe psy, które potrzebują po prostu doświadczonego opiekuna, przygotowanego na pracę ze swoim ulubieńcem.

Szczeniaki owczarka kaukaskiego przypominają urocze, puchate misie, które zaskakująco szybko wyrastają na wielkie i budzące szacunek niedźwiedzie. Wychowanie psa koniecznie należy zacząć więc od pierwszych dni w nowym domu, kiedy pluszowa kuleczka uczy się zasad życia wśród ludzi. Czy owczarki kaukaskie są agresywne? Nie, owczarki kaukaskie z natury nie są agresywne. Są jednak bardzo silne, niezależne i mają silny instynkt terytorialny. Potrzebują więc człowieka znającego psią naturę, konsekwentnego, zrównoważonego i kochającego. Czy jesteś gotowy podjąć wyzwanie?

Spis treści

• Historia owczarków azjatyckich
• Charakter i osobowość owczarków azjatyckich
• Dla kogo owczarek azjatycki będzie idealnym pupilem
• Owczarek kaukaski i dzieci
• Owczarek kaukaski i inne zwierzęta
• Żywienie – najlepsza karma dla owczarków kaukaskich
• Zdrowie owczarków kaukaskich
• Pielęgnacja owczarków kaukaskich
• Owczarek kaukaski – wzorzec rasy i wygląd
• Imię dla owczarka kaukaskiego

Historia owczarków azjatyckich

Owczarki kaukaskie przez wieki żyły na nie tylko na terenie Kaukazu, ale też w dzisiejszej Rosji, Anatolii, Kazachstanie, czy Azerbejdżanie. Ich występowanie jest udokumentowane ponad 600 lat wstecz, lecz podejrzewa się, że rasa jest jeszcze starsza. Przodkiem owczarka kaukaskiego jest mastif tybetański.

Owczarki kaukaskie były cenione przez pasterzy ze względu na samodzielność, wytrzymałość i silny charakter. Pomagały w ochronie stada przed drapieżnikami i intruzami, skutecznie odstraszając nieproszonych gości. Surowy klimat i ciężka praca sprawiły, że powstał pies niezależny, odważny, pewny siebie i odporny. Dla pasterzy wygląd psów nie miał żadnego znaczenia – miały być przede wszystkim skutecznymi obrońcami.

Skupienie pasterzy wyłącznie na użytkowości i ogromny teren występowania owczarków kaukaskich doprowadziły do powstania wielu typów kaukaza. Psy żyjące w różnych, choć zazwyczaj trudnych warunkach różniły się między sobą m.in. wielkością i długością sierści. Do tej pory psy tej rasy mogą się od siebie znacząco różnić, choć dziś owczarki kaukaskie dzieli się na dwa podstawowe odmiany: górską i stepową.

W czasach bardziej nam współczesnych owczarki kaukaskie były nadal przede wszystkim stróżami, ale ich potencjał został też doceniony w służbach mundurowych – kaukazy były wykorzystywane m.in. do patrolowania muru berlińskiego. Po jego upadku psy trafiły do niemieckich, ale też polskich rodzin. Wzorzec rasy został zatwierdzony stosunkowo późno, w 1984 roku.

Charakter i osobowość owczarków azjatyckich

Historia owczarków kaukaskich jest ważna dla zrozumienia tych imponujących psów. Przez wieki była rozwijana w nich niezależność, samodzielność, odwaga, umiejętność poradzenia sobie w trudnych warunkach. Kaukazy są więc nieustraszone i opiekunom może się wydawać, że pies doskonale by sobie bez nich poradził.

Są to jednak tylko pozory. Choć owczarek kaukaski umie sam przetrwać, życie wśród ludzi jest dla niego bardzo ważne. Bez relacji z opiekunem, z ludźmi staje się aspołeczny, wycofany, zwiększa się jego nieufność wobec obcych. Owczarek kaukaski ma bardzo silny instynkt terytorialny, dlatego koniecznie zadbaj o to, by od szczeniaka był przyzwyczajany do odwiedzin gości jako normalnej części życia. Dzięki temu zaakceptuje obecność osób spoza swojej rodziny na swoim terenie – o ile zostaną wpuszczone przez domowników.

Owczarek kaukaski to pies bardzo inteligentny, co nie znaczy, że jest łatwy w szkoleniu. Przez wieki wzmacniana była jego niezależność, jego opiekun musi więc wzbudzać szacunek psa i konsekwentnie trzymać się wcześniej ustalonych zasad. Jednocześnie wszelkie metody awersyjne, oparte na przemocy będą nie tylko złe, ale też nieskuteczne. Owczarki mają długą pamięć i nie zapominają niesprawiedliwości. Choć wychowanie i szkolenie owczarków kaukaskich bywa trudne i wymaga ogromnych pokładów cierpliwości, droga na skróty zawsze będzie zwodnicza.

Owczarek kaukaski wybiera sobie jednego opiekuna, z którym nawiązuje najsilniejsza więź i często tylko on jest dla psa prawdziwym autorytetem. Kocha jednak wszystkich pozostałych domowników i jest gotowy ich bronić przed każdym niebezpieczeństwem. Kontrast między stosunkiem owczarka kaukaskiego do rodziny i obcych jest widoczny na pierwszy rzut oka. Na spacerze, czyli poza swoim terenem, owczarek kaukaski nie powinien wykazywać ani odrobiny wrogości – zarówno wobec ludzi, jak i innych psów.

Dla kogo owczarek azjatycki będzie idealnym pupilem

Owczarek kaukaski to wymagający pies, nie dla każdego. Przede wszystkim, niezależnie od przygotowania i osobowości przyszłego opiekuna, owczarek kaukaski nie jest psem, który może żyć w bloku. To pies, który potrzebuje przestrzeni – dom z dużym ogrodem – najlepiej na wsi, będzie dla niego najlepszym miejscem. Owczarek kaukaski ma potrzebę stróżowania i pilnowania swojego terenu. Gęsta i gruba sierść sprawia też, że jest to pies, który nie będzie miał ochoty przebywać przez cały czas w domu – trzeba mu umożliwić spędzanie czasu na świeżym powietrzu, kiedy tylko będzie miał ochotę.

Sam opiekun owczarka kaukaskiego powinien być osobą odpowiedzialną, zrównoważoną, cierpliwą, pewną siebie i stabilną emocjonalnie. Konieczne jest doświadczenie w życiu z psami lub gotowość do nauki i pracy z psem. Konieczne jest zdobycie pozwolenia na psa owczarka kaukaskiego, ponieważ figuruje na liście psów agresywnych. Wytyczne do zdobycia odpowiednich dokumentów często można znaleźć na stronie gminy.

Przed zakupem owczarka kaukaskiego rozważ też, kto będzie zostawał z psem podczas Twojej nieobecności. Owczarek kaukaski bardzo przywiązuje się do miejsca, a jego charakter nie ułatwia podróży z pupilem. Nie każdy hotel dla psów będzie też gotowy na przyjęcie wielkiego gościa. Optymalnym rozwiązaniem jest wtedy doglądanie psa w jego domu – jeżeli pod Twoją nieobecność opiekować ma się nim członek dalszej rodziny lub przyjaciele, lepiej od szczeniaka zadbać, by uważał ich za część swojego stada.

Przed wyborem tej rasy konieczne jest wzięcie pod uwagę aspektów finansowych. Utrzymanie tak dużego psa nie jest tanie. Duży pies dużo je, potrzebuje bardzo solidnych akcesoriów i zabawek. Droższe też będzie jego leczenie – większe dawki leków, czy koszty ewentualnych operacji. Warto też zainwestować w psie przedszkole, szkolenie (dla pupila lub dla siebie), czy konsultacje z behawiorystą w przypadku wyzwań wychowawczych.

Owczarek kaukaski i dzieci

Duży pies i dziecko to połączenie, które może mieć wiele zalet, ale wiąże się też z ryzykiem. Zarówno wygląd, jak i usposobienie owczarków kaukaskich są dość różnorodne. Zdarzają się więc zarówno psy, które mają dużą cierpliwość do maluchów i pozwalają im na nawet najbardziej szalone zabawy (niektórzy hodowcy uważają, że to cecha charakterystyczna szczególnie wśród suk), jak i takie, które będą traktować najmłodszych lekceważąco i wyraźnie szukać spokojnego miejsca z dala od dzieci.

Niezależnie od tego, jak dużym zaufaniem darzysz swojego psa, pamiętaj, by nigdy nie zostawiać małych dzieci samych z psem – nawet jeżeli mają usposobienie raczej łagodnego misia niż groźnego niedźwiedzia. Owczarek kaukaski może ważyć nawet 90 kg – nietrudno więc o wypadek, nawet bez złych intencji czworonoga.

Owczarek kaukaski i inne zwierzęta

Owczarki kaukaskie miały za zadanie strzec bezpieczeństwa swojego stada. Zupełnie inne będzie więc jego nastawienie do Twoich zwierząt i obcych. Zupełnie inaczej też będzie potraktowane zwierzę, które będzie próbowało wejść na teren posesji (lub nawet przechodzące obok), a inaczej spotkane na spacerze, na neutralnym terenie.

Właściwie socjalizowany, otoczony miłością i zrównoważony owczarek kaukaski nie będzie czuł potrzeby dominacji nad mniejszymi, słabszymi psami i kotami. Wręcz przeciwnie, będzie czuł się odpowiedzialny za ich bezpieczeństwo. O wiele łatwiej też będzie przekonać owczarka kaukaskiego do towarzystwa innych zwierząt, jeżeli będzie się z nimi wychowywał i nie będzie od nich izolowany. Dużą rolę odgrywa socjalizacja pierwotna u hodowcy. Błędy wychowawcze są u tak dużego psa szczególnie groźne, warto więc poznać bliżej hodowców i ich stosunek do psów. Jeżeli chcesz mieć w domu kochanego niedźwiadka, zamiast postrachu okolicy, sprawdź, czy maluchy są otaczane miłością od pierwszych dni życia.

Problematyczny może być okres nastoletni – junior owczarka kaukaskiego może próbować buntu i niestosowanego zachowania w stosunku do innych zwierząt w domowym „stadzie”. To czas, w którym na wszelki wypadek uważnie obserwować relacje między zwierzakami. Duża część psów najróżniejszych ras w okresie wkraczania w dorosłość przeżywa trudniejszy okres, jednak w przypadku psa ważącego kilkadziesiąt kilogramów jest to czas szczególnie trudny. Na szczęście po jakimś czasie pupil zaczyna zachowywać się nieco bardziej kulturalnie.

Żywienie – najlepsza karma dla owczarków kaukaskich

Owczarki kaukaskie mają opinię psów niewybrednych i lubiących jeść. Nie oznacza to jednak, że można je karmić jakąkolwiek karmą. Choć są to psy ogólnie bardzo wytrzymałe i odporne, mają skłonność do dysplazji stawów biodrowych. Z jednej strony oznacza to konieczność utrzymania prawidłowej wagi ciała, ponieważ każdy dodatkowy kilogram to obciążenie dla chorych stawów. Z drugiej – pomocna jest suplementacja chondroprotetyków, np. chondroityny, glukozaminy, czy kolagenu.

Odpowiednia dla owczarków kaukaskich będzie więc karma przeznaczona dla dużych psów, a w przypadku dysplazji – może być konieczna specjalistyczna karma weterynaryjna typu mobility.

Szeroka i głęboka klatka piersiowa sprawiają też, że zwiększa się ryzyko wystąpienia rozszerzenia i skrętu żołądka. Warto więc dzielić dzienną porcję karmy na dwa lub trzy mniejsze posiłki. Po jedzeniu zapewnij pupilowi możliwość spokojnego odpoczynku. Dobrym rozwiązaniem będzie też miska spowalniająca jedzenie.

Zdrowie owczarków kaukaskich

Owczarki kaukaskie to wytrzymałe, odporne i zdrowe psy, które rzadko odwiedzają gabinety weterynaryjne. Ich największym problemem zdrowotnym jest dysplazja stawów biodrowych, która dotyczy wszystkie duże rasy psów. Na rozwinięcie się dysplazji mają wpływ zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Liczy się więc nie tylko zdrowie rodziców i innych krewnych, ale też styl życia. Zadbaj, by Twój pies miał dużą ilość ruchu.

Pilnowanie podwórka to o wiele za mało – choć owczarki kaukaskie nie są psami sportowymi, lubią długie spacery z dużą ilością eksploracji nowego terenu i pracy węchowej. Na zdrowie pupila wpływa też zawsze jego waga – owczarki kaukaskie są naturalnie potężne, zadbaj więc, by nie zwiększać dodatkowo obciążenia stawów.

Wśród psów tej rasy zdarza się też entropium i ektropium.

Pielęgnacja owczarków kaukaskich

Znakiem rozpoznawczym owczarków kaukaskich jest imponująca szata, która nawet u odmiany krótkowłosej jest bardzo gęsta i obfita. Wykąpanie tak dużego psa z bardzo gęstą sierścią jest więc największym wyzwaniem pielęgnacyjnym. Na szczęście zazwyczaj nie trzeba tego robić zbyt często.

Na co dzień psa wystarczy porządnie wyszczotkować, by usunąć martwą sierść, kurz i pobudzić krążenie. Może przydać się suchy szampon do usuwania miejscowych zabrudzeń.

Ogólnie pielęgnacja owczarków kaukaskich jest nieskomplikowana. To psy użytkowe, które nie wymagają pod tym względem dużego nakładu pracy.

Zadbaj o higienę oczu, uszu i zębów, podcinaj pazury, kiedy będzie to konieczne.

Owczarki kaukaskie spędzają zazwyczaj dużo czasu na dworze. Zadbaj więc o solidną ochronę przeciwkleszczową i regularnie sprawdzaj jej skuteczność.

Owczarek kaukaski – wzorzec rasy i wygląd

Kraj pochodzenia: Rosja

Klasyfikacja FCI: Grupa 2 – Pinczery, sznaucery i molosy i szwajcarskie psy do bydła. Sekcja 2 – Molosy typu górskiego.

Użytkowość: Pies stróżujący.

Wrażenie ogólne: Silny, harmonijnie zbudowany pies o mocnym kośćcu i umięśnieniu. Sylwetka nieco prostokątna, wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy. Psy o dłuższej sierści mają często kryzę.

Temperament: Opanowany, pewny siebie, niezależny i nieustraszony. Oddany opiekunowi doskonały stróż.

Wysokość: Psy: 72-75 cm, Suki: 67-70.

Waga: Psy co najmniej 50 kg, suki co najmniej 40 kg.

Głowa: Duża, masywna, szeroka w części policzkowej. Płaskie czoło z wyraźną, ale niezbyt głęboką bruzdą. Zauważalny, ale niezbyt mocno zaznaczony stop. Szeroka i głęboka kufa zwężająca się ku końcowi. Mocne szczęki i podbródek.

Oczy: Owalne, średniej wielkości, szeroko i skośnie osadzone, w różnych odcieniach brązu.

Uszy: Średniej wielkości, trójkątne, wiszące. Osadzone wysoko i szeroko. Przylegają do policzków wewnętrzną krawędzią.

Szyja: Średniej długości, mocna, nisko osadzona. Wyraźnie zaznaczone grzywa, zwłaszcza u samców.

Tułów: Dobrze rozwinięty, szeroki, dobrze umięśniony i wyważony. Wyraźny, średniej długości kłąb. Prosty, krótki i mocny grzbiet. Długa i szeroka klatka piersiowa.

Ogon: Wysoko osadzony, szablasty lub zakręcony.

Kończyny: Kończyny przednie dobrze umięśnione, proste, dość szeroko rozstawione. Kończyny tylne oglądane z tyłu proste, ustawione równolegle, umiarkowanie szeroko. Duże, okrągłe, zwarte i dobrze wysklepione łapy.

Chód: Swobodny, elastyczny, nieśpieszny. Typowym ruchem jest kłus.

Sierść: Prosta, gruba, odstająca, z dobrym podszerstkiem. Nie krótsza niż 5 cm.

Umaszczenie: Dowolna jednolita lub łaciata, z wyjątkiem czarnej (w tym: jednolitej, z innymi kolorami, rozbielonej), błękitnej, czy czekoladowej.

Imię dla owczarka kaukaskiego

Imię dla psa: Atlas, Atos, Aslan, Brutus, Dexter, Fado, Frodo, Grande, Hektor, Thor, Tytus, Kaukaz, Ural, Reksio, Leon, Czołg, Maksio, Bąbel, Granat, Grizzly, Logan, Łobuz, Ozzy, Rambo, Rufus, Yeti.

Imię dla suczki: Afera, Gapa, Bunia, Bójka, Bomba, Didi, Diva, Gloria, Lara, Peggy, Mia, Masza, Koko, Lola, Łajka, Misia, Mika, Maxi, Mamba, Uffie, Luna, Pestka, Saba, Roxy, Sissi, Tosia, Wendy, Zelda, Zula.

Czytaj również: Pies ~ Rasy psów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Jak dbać o psa z dysplazją - profilaktyka, leczenie, rehabilitacja

Poprzedni wpis: Shar pei - nieprzeciętny pies, który nie raz Cię zaskoczy