Pudel - nie taki znowu francuski piesek
Pudle to charakterystyczny pies, któremu nie można odmówić charakteru. Choć to rasa powszechnie znana, rzadkością jest spotkanie jej przedstawiciela na spacerze. Jako dawni artyści cyrkowi i towarzysze dam dworu pudle niesłusznie zyskały opinię uroczych, ale niezbyt poważnych „ozdóbek”. Ten stereotyp jest błędny i bardzo krzywdzący wobec wesołych i niezwykle inteligentnych pudli. Czy pielęgnacja pudla jest bardzo wymagająca? Czy to odpowiedni pies dla alergików? Czy uroczy pudel to idealny pies do domu z dzieckiem? Dowiedz się więcej o tych fascynujących psach!
Spis treści
- Historia pudli
- Charakter i osobowość pudli
- Dla kogo pudel będzie idealnym pupilem
- Pudel i dzieci
- Pudel i inne zwierzęta
- Żywienie – najlepsza karma dla pudla
- Zdrowie pudli
- Pielęgnacja pudli
- Pudel – wzorzec rasy i wygląd
- Imię dla pudla
Historia pudli
Miłośnicy pudli doszukują się przodków rasy już w charakterystycznie wyglądających psach występujących w dużej części Europy za czasów Cesarstwa Rzymskiego. Dużo prawdopodobniejsze będzie jednak, że bezpośrednimi przodkami pudla był francuski barbet i francuski pies dowodny. Pudel może być też spokrewniony z polskim owczarkiem nizinnym.
Początkowo pudle były przede wszystkim psami użytkowymi, łowiecko-pasterskimi. Ich charakterystyczna fryzura z wygoloną tylną częścią ciała i obfitą sierścią na przedniej miała pomagać pudlom podczas aportowania kaczek z wody. Pudle były też cenionymi poszukiwaczami trufli – biały kolor sierści sprawiał, że były dobrze widoczne w ciemnych lasach.
Charakterystyczny wygląd pudli sprawił, że zainteresowała się nimi arystokracja. Pudla miał między innymi Ludwik XV, czy Zygmunt Stary – jego pupil Bielik został nawet uwieczniony na obrazie Jana Matejki „Zawieszenie dzwonu Zygmunta”. Na arystokratycznych dworach pudle zajmowały się głównie towarzyszeniem damom dworu i zabawianiem towarzystwa. Jako inteligentne i chętne do nauki zwierzaki, pudle szybko opanowywały nawet najbardziej złożone sztuczki. Wtedy właśnie rozpoczął się proces miniaturyzacji rasy, czego skutkiem było powstanie czterech wielkości rasy: pudel królewski, pudel standardowy, pudel miniaturowy i pudel toy. W późniejszym czasie ta umiejętność przydała się im, kiedy pudle stały się zwierzętami cyrkowymi.
Obecnie to mało popularna rasa, wokół której powstało wiele mitów, w większości błędnych. Pudle nie są wyniosłe i głupie, ale też niekoniecznie ich długa sierść będzie hipoalergiczna.
Charakter i osobowość pudli
Pudel to pies o silnym, charakterystycznym charakterze. Aktywny, wesoły, kocha zabawę i jest zawsze ciekawy, co robi jego opiekun. To pies jednego człowieka: choć będzie kochał całą rodzinę, na pierwszy rzut oka można poznać, do kogo jest najbardziej przywiązany. Jednocześnie jest to pies, który doskonale czuje się otoczony ludźmi, kiedy może popisywać się sztuczkami i cieszyć ogólnym podziwem. Pudel jest typowym ekstrawertykiem, który kocha być w centrum uwagi!
Psy tej rasy słabo znoszą samotność i mają tendencję do lęku separacyjnego. Nic nie stoi na przeszkodzie, by mieć normalne życie z pracą w biurze i psa, ale jeżeli zauważysz u pupila pierwsze oznaki lęku separacyjnego, skonsultuj się z behawiorystą. Zignorowanie problemu grozi rozwinięciem się problemu – wtedy pudle mogą niszczyć rzeczy w mieszkaniu i głośno szczekać aż do Twojego powrotu.
Pudel uwielbia, gdy coś się dzieje i by mógł się wyszaleć, warto znaleźć mu jakieś zajęcie. Psy tej rasy doskonale odnajdują się w agility, dog dancing, czy po prostu zwykłej nauce sztuczek. Nie musisz od razu startować w zawodach – chodzi przede wszystkim o to, by Twój czworonożny geniusz się nie nudził. Zasadniczo, przyjmuje się, że najbardziej aktywne są mniejsze odmiany pudli, natomiast najspokojniejszy – pudel królewski, największy z czterech odmian.
Dla kogo pudel będzie idealnym pupilem
Pudel to pies bardzo uczuciowy, wymagający czasu i zaangażowania, może być idealnym towarzyszem dla osoby samotnej. Przy tym psie nigdy nie jest się samemu. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, by pudel był psem rodzinnym lub towarzyszącym aktywnej osobie starszej.
Pudel jest psem, który potrzebuje sporo bliskości, co dla jednej osoby może być największą zaletą, a dla innej wadą. Dla pudla opiekun jest najważniejszą osobą na świecie i zdarza się, że pies może okazywać zazdrość o czas opiekuna. Warto przed wyborem tej rasy zastanowić się kilka razy, czy w dłuższej perspektywie nie będzie to męczące.
Przed zakupem przemyśl też kwestie związane z miesięcznym utrzymaniem pudla. Pudle mogą nieco częściej chorować, potrzebują też regularnych wizyt u groomera. Jeżeli chcesz, by Twój pies nosił jedną z charakterystycznych dla rasy fryzurek, konieczne będzie też zaopatrzenie się w profesjonalne kosmetyki, które ułatwią rozczesywanie i sprawią, że włos będzie sprężysty i zdrowy.
Pudle nie linieją. Ich sierść rośnie przez całe życie, dlatego konieczne jest zaprowadzanie pupila raz na jakiś czas do groomera – niezależnie od tego, jaką fryzurkę będzie nosił Twój pies. Z jednej strony oznacza to czyste od wypadającej sierści mieszkanie – z drugiej – większe wydatki na psiego fryzjera. Niestety, wbrew pozorom, brak linienia nie sprawia, że pudel nie uczula. Dla niektórych alergików z mniej uciążliwymi objawami pudel może być dobrym wyborem, jednak na pewno nie można powiedzieć, że jest to pies hipoalergiczny.
Pudel i dzieci
Pudle są psami dość delikatnymi i mogą unikać małych dzieci, bojąc się nieprzewidywalności małych ludzi. Nic nie stoi na przeszkodzie, by pudel był psem rodzinnym niezależnie od wieku dzieci, jednak wtedy zadaniem rodziców będzie zapewnienie komfortu i poczucia bezpieczeństwa zarówno dziecku, jak i psu, który może nie mieć ochoty na interakcję z potomkiem.
Pudle lubią bawić się ze starszymi dziećmi. Zazwyczaj przyjmuje się, że te pieski dogadają się z dziećmi od mniej więcej szóstego roku życia. Dużo ważniejszy od wieku będzie jednak temperament dziecka.
Pudel i inne zwierzęta
Pudel może bez problemu dogadać się z innym psem lub kotem, jednak koniecznie przemyśl, czy masz wystarczając dużo czasu, żeby zapewnić każdemu pupilowi wystarczająco dużo uwagi. Pudel jest bardzo wyczulony na ilość poświęcanego mu czasu, nawet najmniejsze różnice mogą spowodować konflikt między zwierzakami.
Trudno powiedzieć, jak pudel może zareagować na mniejsze zwierzątko, na przykład chomika, szynszylę, czy królika. Choć od jego łowieckiej przeszłości minęło trochę czasu, najbezpieczniej będzie stosować zasadę ograniczonego zaufania.
Żywienie – najlepsza karma dla pudla
Pudle mają opinię wybrednych francuskich piesków, jednak wiele zależy od konkretnego psa i… podejścia samego opiekuna. Rozpieszczany piesek, który jest przyzwyczajany do dużej ilości różnorodnych smaczków, może zacząć w pewnym momencie wybrzydzać, nawet jeżeli wcześniej nie miał podobnych problemów.
Pudle mogą mieć nieco częściej skłonność do alergii lub wrażliwy żołądek. To tez psy, które częściej cierpią na choroby przyzębia. O higienę jamy ustnej możesz zadbać nie tylko myjąc zęby pupilowi, ale też dbając o jego dietę. Dla pudla dużo rozsądniejszym wyborem będzie karma mokra niż sucha, głównie ze względu na mniejszą skalę odkładania się płytki nazębnej.
O zdrowe zęby pupila możesz też zadbać, podając mu naturalne gryzaki. Kości suszone, ale też poroże jelenia, czy nawet delikatniejsze żwacze dbają o naturalne ścieranie płytki nazębnej. Nie zastąpi to mycia zębów, ale na pewno pomoże, by kamień u pupila odkładał się wolniej.
Zdrowie pudli
Powszechnie spotykane informacje o zdrowiu pudli są sprzeczne. Z jednej strony słyszy się, że są to psy bardzo wytrzymałe i długowieczne, z drugiej – że to rasa, która jest szczególnie narażona na wiele chorób genetycznych. Jak więc jest naprawdę?
Zacznijmy od długowieczności. Ile żyje pudel? W niektórych źródłach można spotkać informację, że pudle żyją nawet do 20 lat. Jest to niestety jednak jedynie półprawda. Około 18 lat mogą żyć pudle miniaturowe – ogólnie mniejsze rasy psów żyją dłużej. Nikogo nie dziwi siedemnastoletni chihuahua, czy piętnastoletni york. Niestety, większe odmiany pudli nie mogą liczyć na osiągnięcie aż tak imponującego wieku (zdarzają się nieliczne wyjątki, jednak mówimy teraz o populacji ogólnie). Pudle królewskie żyją około 12-15 lat, standardowo jak na psy tej wielkości.
Pudle są narażone na kilka chorób typowych dla rasy, w tym padaczkę, chorobę von Willebranda, chorobę Cushinga, cukrzycę, postępujący zanik siatkówki, zaćmę, czy kamicę moczanową. Kupno szczeniaka nawet z najlepszej hodowli nie daje stuprocentowej pewności, że pies będzie całkowicie zdrowy, jednak odpowiedzialni hodowcy przed rozrodem dokładnie analizują rodowody przyszłych rodziców pod kątem chorób typowych dla rasy i wykonują liczne badania, które mają na celu upewnienie się, że zwierzęta nie przeniosą na następne pokolenie choroby. Odpowiedzialny hodowca wykona m.in. badania okulistyczne, ortopedyczne, kardiologiczne, czy testy genetyczne.
Pielęgnacja pudli
Pudle mają opinię psów wymagających czasochłonnej pielęgnacji. Jeżeli zdecydujesz się na zapuszczenie u swojego psa długiej sierści wystylizowanej zgodnie z wymogami fryzur wystawowych – owszem, pielęgnacja będzie wymagać czasu, zaangażowania, dobrych kosmetyków i częstych wizyt u groomera.
Na szczęście nie jest to konieczność. Jeżeli nie zamierzasz spełniać się w tworzeniu kiteczek i warkoczy na głowie swojego psa, możesz po prostu ściąć sierść psa na krótko w salonie i podcinać ją, kiedy tylko rozczesywanie odrastającej szaty stanie się uciążliwe. Wtedy pielęgnacja sierści pudla ograniczy się do kąpania psa, kiedy będzie to konieczne i rozczesywania jej – w zależności od długości sierści i potrzeb konkretnego psa może być to codziennie lub nawet co trzy dni.
Wśród zabiegów, które należy wykonywać w ramach pielęgnacji pudli, znajduje się depilacja wnętrza uszu. Uszy pudli są obficie owłosione od wewnątrz, dlatego konieczna jest ich depilacja. Nie jest to wbrew pozorom kwestia estetyczna. Włoski zatykają przewód słuchowy, zwiększając prawdopodobieństwo zapalenia uszu. Możesz nauczyć się wykonywania zabiegu samodzielnie lub poprosić o to groomera.
Pozostałe zabiegi pielęgnacyjne są dość standardowe – obcinanie pazurków, przemywanie oczu i mycie zębów. To ostatnie jest u pudli szczególnie ważne – mają skłonność do chorób przyzębia.
Pudel – wzorzec rasy i wygląd
Kraj pochodzenia: Francja
Klasyfikacja FCI: Grupa 9 – Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 2 – pudle.
Wrażenie ogólne: Inteligentny, czujny i aktywny pies o charakterystycznej, kędzierzawej szacie. Pudel sprawia wrażenie eleganckiego i dumnego.
Temperament: Lojalny i bystry. Szybko się uczy i łatwo go ułożyć, dzięki czemu jest miłym psem do towarzystwa.
Wysokość:
- Pudle duże (królewskie) – 45-60 cm
- Pudle średnie (standard) – 35-45 cm
- Pudle miniaturowe – 28-35 cm
- Pudle toy – 24-28 cm (idealnie 25 cm)
Głowa: Wyrazista, o prostych konturach, proporcjonalna do tułowia, dobrze wymodelowana. Lekko zaznaczony stop, mocna kufa, idealnie prosty grzbiet nosa.
Oczy: O żywym wyrazie, osadzone na wysokości stopu. Lekko skośne, o migdałowym kształcie.
Uszy: Długie, opadające wzdłuż policzków, zaokrąglone na końcach.
Szyja: Lekko łukowata, mocna, średniej długości i harmonijna.
Tułów: Proporcjonalny, o krótkim grzbiecie, mocnych i umięśnionych lędźwiach.
Ogon: Osadzony wysoko.
Kończyny: Przednie kończyny idealnie proste i równoległe. Tylne – widziane z tyłu – również równoległe, umięśnione i silne.
Chód: Lekki i sprężysty.
Skóra: Elastyczna, nie luźna, pigmentowana zgodnie z kolorem szaty.
Sierść: Włos lokowaty lub sznurowaty (rzadko spotykany, podobny do sierści węgierskich puli). W przypadku loków szata powinna być obfita, o wełnistej fakturze, kędzierzawy, elastyczny, gruby i gęsty.
Umaszczenie: Jednolite czarne, białe, srebrne, brązowe, płowe, morelowe.
Imię dla pudla
Imię dla psa: Prince, Leon, Cezar, Julian, Bąbel, Bolek, Bambi, Coco, Kokos, Jogurt, Choco, Czaruś, Gordon, Grey, Japser, Kaszmir, Muffin, Hrabia, Mozart, Neptun, Pepe, Gucio, Reksio, Santi, Teddy.
Imię dla suczki: Arya, Amber, Daisy, Lola, Lilly, Diva, Bianka, Chmurka, Pianka, Bryza, Blanka, Buffy, Chałka, Holly, Flora, Koko, Keira, Luna, Lora, Maya, Figa, Nora, Nuka, Cherry, Rosa, Tycia.
Czytaj również: Pies ~ Rasy psów
Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Wymiana zębów u psa - kiedy szczeniakowi wypadają mleczaki
Poprzedni wpis: Mastif tybetański - wymagający przyjaciel o lwim sercu
