Lotołapanka karłowata - oryginalny zwierzak, który Cię zaskoczy

Torbacz prosto z Australii w Twoim domu? Lotołapanka karłowata to niepozorny, ale bardzo interesujący zwierzak, który na pewno zaciekawi wszystkich wielbicieli egzotycznych pupili. Ten unikalny i niespotykany maluch wyróżnia się przede wszystkim umiejętnością lotu ślizgowego. Lotołapanka to zwierzak wyjątkowy, dlatego przyszły opiekun koniecznie musi nauczyć się podstaw opieki nad pupilem o wiele wcześniej, niż maluch pojawi się w domu. Sprawdź, na co trzeba się przygotować przed odbiorem swojej lotołapanki z hodowli.

Spis treści

• Podstawowe informacje o lotołapance karłowatej
• Lotołapanka karłowata – charakter i osobowość
• Dla kogo lotołapanka będzie idealnym pupilem
• Lotołapanka karłowata i dzieci
• Lotołapanka karłowata i inne zwierzęta
• Żywienie – co może, a czego nie może jeść lotołapanka karłowata
• Choroby występujące u lotołapanek karłowatych
• Pielęgnacja lotołapanek karłowatych
• Zanim kupisz lotołapankę karłowatą
• Imię dla lotołapanki karłowatej

Podstawowe informacje o lotołapance karłowatej

Lotołapanka karłowata to mały ssak pochodzący z Australii. Jest torbaczem, tak jak kangur, a w środowisku naturalnym żyje w lasach eukaliptusowych. To zwierzęta prowadzące nocny tryb życia, żyjące w małych stadach lub rodzinach, których liczebność to zwykle kilkanaście (czasami maksymalnie 30) osobników. Mają bardzo silne potrzeby społeczne, dlatego konieczne jest kupienie przynajmniej dwóch lotołapanek.

Wyjątkową cechą lotołapanki jest jej umiejętność lotu ślizgowego. To zasługa błon rozciągających się między przednimi a tylnymi łapami. Lotołapanka karłowata podczas „lotu” może pokonać nawet pół metra! Lotołapanki żyjące na wolności mają szare ubarwienie z charakterystyczną, ciemniejszą pręgą, w hodowlach uzyskuje się najróżniejsze kolory tych ciekawych zwierząt.

Lotołapanka to nie gryzoń. Nie ma też nic wspólnego z latającymi wiewiórkami polatuchami. Podobne skojarzenia wynikają przede wszystkim z wyjątkowości lotołapanek, które są bardzo słabo znane.

Lotołapanka karłowata – charakter i osobowość

Lotołapanka to zwierzątko bardzo ciekawskie, towarzyskie i pełne życia. Zazwyczaj łatwo ją oswoić, choć zdarzają się lotołapanki bardziej płochliwe. Na stosunek lotołapanki do człowieka ma duży wpływ oswojeniu maluszka w hodowli. Dobre hodowle lotołapanek karłowatych dbają o to, by młode nie bały się ludzi i kojarzyły człowieka z poczuciem bezpieczeństwa.

Lotołapanki porozumiewają się za pomocą charakterystycznych dźwięków, które często porównywane są do szczeknięć, syczenia, czy mruczenia. Pamiętaj, że lotołapanki to zwierzęta typowo nocne, co oznacza, że będą hałasować wtedy, kiedy Ty śpisz. Koniecznie uwzględnij to przy planowaniu ustawienia klatki!

W środowisku naturalnym lotołapanki karłowate przemieszczają się, skacząc z gałęzi na gałąź. Niektóre lotołapanki traktują ręce swoich opiekunów w podobny sposób.

Jako torbacze, lotołapanki uwielbiają spędzać czas w różnego rodzaju norkach i… kieszeniach swoich opiekunów. Czują się wtedy bezpieczne.

Zestresowane lotołapanki mogą ugryźć – najczęściej wcześniej ostrzegawczo warczą – to znak, że potrzebują spokoju.

Dla kogo lotołapanka będzie idealnym pupilem

Lotołapanka to przede wszystkim zwierzę egzotyczne. Zapewnienie jej odpowiednich warunków do życia wymaga ciekawości i chęci nauki. Materiałów o ich zachowaniu, zdrowiu i potrzebach jest stosunkowo mało, dlatego bezcenny staje się kontakt z hodowcą lub praca „detektywistyczna” na własną rękę. Jednocześnie lotołapanka musi być dla Ciebie czymś ważniejszym, niż chwilową ciekawostką. Choć maleńka, lotołapanka żyje nawet kilkanaście lat. Decyzja o zakupie lotołapanek karłowatych musi być dobrze przemyślana. To nie szczur ani chomik – bierzesz na siebie odpowiedzialność na wiele lat.

Długowieczność lotołapanek może być zaletą. Dla wielu osób śmierć pupila jest każdorazowo obarczona ogromnym smutkiem i poczuciem straty – niezależnie od wielkości pupila. Lotołapanka może być idealnym pupilem dla osoby, która chciałaby opiekować się małym zwierzakiem, ale jednocześnie długowiecznym.

Jako zwierzak o nocnym trybie życia, lotołapanka karłowata sprawdzi się u nocnych marków. To wieczorem lotołapanki mają najwięcej ochoty na interakcje. Jeżeli lubisz się dobrze wyspać – wystarczy nie stawiać klatki w sypialni.

Lotołapanka karłowata i dzieci

Lotołapanka karłowata to nie jest najlepszy wybór, jeżeli Twoje dziecko marzy o zwierzątku. Przede wszystkim, jest bardzo delikatna i bardzo łatwo jest zrobić jej krzywdę.

Przeszkodą w nawiązaniu relacji mogą być także godziny aktywności lotołapanek, zwłaszcza w przypadku młodszych dzieci, które powinny chodzić wcześniej spać.

Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby lotołapanka żyła w domu, w którym jest małe dziecko. Na pewno łatwiej jest przy opiece nad małym dzieckiem zadbać prawidłowo o lotołapankę, czyli zwierzę spędzające część dnia w klatce, niż o psa, który potrzebuje codziennych spacerów.

Lotołapanka karłowata i inne zwierzęta

Lotołapanka raczej nie będzie nawiązywała relacji towarzyskich z innymi gatunkami zwierząt. W przypadku zwierząt o większym instynkcie łowieckim, np. części ras psów i kotów, istnieje ryzyko, że zostanie potraktowana jako potencjalna zdobycz.

Żywienie – co może, a czego nie może jeść lotołapanka karłowata

Zapewnienie lotołapance karłowatej odpowiedniej diety to jedno z największych wyzwań, jakie stoi przed opiekunem. Lotołapanki karłowate są wszystkożerne. Na wolności żywią się nektarem, sokami drzew, pyłkiem kwiatowym, owadami, jajami, okazjonalnie owocami.

Odpowiedzialny hodowca wraz z lotołapanką przekazuje przepisy na posiłki dla nowego pupila.

Choroby występujące u lotołapanek karłowatych

Lotołapanki karłowate to bardzo rzadkie zwierzęta, leczeniem chorób lotołapanek zajmuje się weterynarz specjalizujący się w zwierzętach egzotycznych. Nie w każdej przychodni przyjmują weterynarze, którzy umieją zająć się tak specyficznym zwierzakiem. Bardzo ważne jest więc, by dowiedzieć się, gdzie możesz zabierać swoją lotołapankę na badania okresowe.

Lotołapanki karłowate, jak wiele innych zwierząt, długo ukrywają swoje złe samopoczucie przed opiekunem, dlatego bardzo ważne jest, by szybko znaleźć pomoc dla pupila, kiedy tylko zauważysz niepokojące Cię objawy. Prawdopodobnie jeżeli widzisz, że coś jest nie tak – stan pupila wymaga szybkiej interwencji.

Objawy, które mogą świadczyć o chorobie to przede wszystkim: brak apetytu, nietypowe zachowanie – w tym agresja, dziwnie wyglądające odchody lub brak wypróżnień.

Wiele problemów zdrowotnych lotołapanek karłowatych wynika z nieodpowiedniej diety, przy czym zdarzają się zarówno zatrucia, jak i choroby wynikające z długotrwałych niedoborów. Jako zwierzęta żywiące się m.in. nektarem i owocami, lotołapanki miewają problemy stomatologiczne. Możliwe jest usuwanie kamienia, czy usuwanie chorych zębów pod narkozą nawet u tak malutkich zwierząt.

Najczęstsze choroby lotołapanek:

• Niedowład
• Nieodżywienie
• Porażenie
• Biegunki
• Zaparcia
• Próchnica
• Zaćma
• Choroby pasożytnicze

Lotołapanki karłowate powinny odwiedzać weterynarza raz na pół roku. Podstawowe badania profilaktyczne lotołapanek karłowatych to morfologia i badanie kału na obecność pasożytów.

Pielęgnacja lotołapanek karłowatych

Lotołapanka to zwierzątko, które umie samo zadbać o swoją higienę. Lotołapanki myja się w charakterystyczny sposób, plując sobie na łapki i przeczesując nimi futerko. Lotołapanka, która zapomina o codziennej toalecie lub nie jest w stanie dokładnie się umyć, najprawdopodobniej jest chora – to jeden z objawów, który powinien być alarmujący dla opiekuna.

Lotołapanki karłowatej nie powinno się więc kąpać, chyba że bardzo zabrudziła się np. w wyniku biegunki. Korzystaj wtedy z szamponu hipoalergicznego dla zwierząt. Kąpiel leczniczą może też zalecić weterynarz w przypadkach problemów dermatologicznych – jednak wtedy otrzymasz konkretne zalecenie.

Lotołapance powinno się przycinać pazurki. Pamiętaj, że to zwierzątko, które w naturze spędza większość czasu na drzewach. Ostre i nieco dłuższe pazurki są wtedy zaletą, jednak niekoniecznie sprawdzą się w warunkach domowych. Bez obcinania pazurków Twoja lotołapanka może Cię podrapać.

Sprawdź także: Szampony

Zanim kupisz lotołapankę karłowatą

Lotołapanka to zwierzę bardzo rzadko spotykane i egzotyczne, a prawidłowa opieka nad nią wymaga nauki. Jej potrzeby żywieniowe, zachowanie, czy choroby różnią się od tych, które znamy (lepiej lub gorzej) z doświadczenia z bardziej typowymi pupilami.

Wyzwaniem może być także opieka weterynaryjna – nie każdy weterynarz będzie umiał leczyć lotołapankę. Większość weterynarzy ma gruntowną wiedzę o problemach zdrowotnych psów i kotów, stosunkowo łatwo znaleźć weterynarza dla gryzonia, czy królika, natomiast weterynarzy od „egzotyków” jest znacząco mniej.

Niestety większość problemów zdrowotnych lotołapanek wynika z nieodpowiedniej, źle zbilansowanej diety. Niedobory w diecie mogą doprowadzić lotołapanki m.in. do porażenia. Bardziej zaangażowani opiekuni lotołapanek karłowatych sprowadzają specjalistyczne suplementy prosto z Australii – pomijając koszty, wymaga to planowania z odpowiednim wyprzedzeniem.

Lotołapanka to zwierzątko nocne, podobnie jak m.in. chomiki. Będą hałasować w nocy, co dla niektórych osób może być bardzo kłopotliwe.

Klatka dla lotołapanek musi być duża, najlepiej wysoka, z gałęziami, występują w środowisku naturalnym lotołapanek. Minimalna wielkość klatki dla dwóch lotołapanek to 60x90x100.

Imię dla lotołapanki karłowatej

Imię dla samca: Napoleon, Jojo, Rico, Bono, Bolek, Hades, Cukier, Białko.

Imię dla samiczki: Pixie, Gryzelda, Lola, Rosa, Xena, Luna.

Czytaj również: Małe ssaki

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Jeż pigmejski - jak wygląda życie z jeżem

Poprzedni wpis: Fretka - zwinny pupil dla żądnych przygód