Burmilla - ciekawski kot, którego nie da się nie kochać!

Burmilla to rzadko spotykana rasa kotów, której znakiem rozpoznawczym jest charakterystyczne futerko – cieniowane i jedwabiste w dotyku. Ich wielbiciele cenią burmillę także za charakter – to koty pełne naturalnego wdzięku, ciekawskie i czułe. Choć kupienie wymarzonego kociaka w Polsce jest możliwe, najprawdopodobniej na nowego domownika trzeba będzie nieco poczekać. Czy burmilla to idealny kot dla Ciebie?

Spis treści

• Historia burmilli
• Charakter i osobowość burmilli
• Dla kogo burmilla będzie idealnym pupilem
• Kot burmilla i dzieci
• Kot burmilla i inne zwierzęta
• Zdrowie kotów burmilla
• Żywienie – najlepsza karma dla kotów burmilla
• Pielęgnacja kotów burmilla
• Kot burmilla – wzorzec rasy i wygląd
• Imię dla burmilli

Historia burmilli

Burmilla to stosunkowo młoda rasa kotów. Choć jego przodkowie, koty burmskie i perskie należą do kotów egzotycznych, burmilla pochodzi z Wielkiej Brytanii. Większość ras kotów powstała naturalnie lub na skutek celowych działań hodowców. Koty burmilla są tutaj wyjątkiem, powstanie rasy było po prostu szczęśliwym przypadkiem, skutkiem nieplanowego krycia dwóch kotów rasowych.

Pierwsze koty burmilla przyszły na świat w 1981 roku w domu baronowej Mirandy Bickford-Smith. Protoplastami rasy była liliowa kotka burmańska Faberge i szynszylowy kot perski należący do męża baronowej, Jemari Sanquist. Choć krycie było nieplanowane, kocięta zachwyciły baronową, która postanowiła stworzyć nową rasę kotów. Choć na pierwszy rzut oka kocięta przypominały w większości kota burmańskiego – po tacie persie odziedziczyły nosek z małym stopem. Największą zmianą było umaszczenie sierści – końcówki kotów burmilla mają inny kolor, co daje efekt poświaty. Sierść jest też jedwabista i bardzo miękka w dotyku, a oczy sprawiają wrażenie, jakby zostały obrysowane czarną kredką. Ten naturalny „makijaż” sprawia, że zielone oczy burmilli stają się jeszcze bardziej wyraziste i zachwycające.

Nazwa rasy powstała z połączenia słów „burmese” i „chinchilla” – od kotów burmskich i szynszylowych. Rasa została uznana w 1983 przez Cat Association od Britain, a następnie w 1990 roku przez FIFe – największą organizację felinologiczną.

Obecnie burmilla jest rzadko spotykaną, mało znaną rasą, a na kociaka zazwyczaj trzeba trochę poczekać, jednak możliwy jest zakup kociaka w Polsce.

Charakter i osobowość burmilli

Burmilla to kot, który uwielbia towarzystwo człowieka, wesoły i ciekawski. Nie lubi samotności, potrzebuje wiele uwagi ze strony swojego człowieka. W przeciwieństwie do większości kotów burmille nie uciekają na widok gości w domu. Zazwyczaj chętnie same przychodzą, żeby się przywitać, lubią być w centrum uwagi i bardzo szybko nawiązują nowe znajomości. Wiele osób uważa, że charakter burmilli jest w dużym stopniu podobny do psiego. Często burmille potrafią przekonać do siebie typowego psiarza nielubiącego kotów. To jednak z ras, którą można nauczyć aportowania. Z drugiej strony to nadal kot, nieco niezależny i mający własne zdanie na każdy temat.

Burmilla uwielbia rozmawiać z człowiekiem. Przeprowadzanie długich „rozmów” ze swoim człowiekiem jest jedną z większych przyjemności życia tego kota. Kochają też być noszone, a popołudnia najchętniej spędzają na kolanach, wtulając się delikatnie w opiekuna. Jeżeli tylko pozwolisz, burmilla będzie spać z Tobą w łóżku.

Burmilla to kot bardzo łagodny, zawsze chętny do zabawy i ciekawski. Ta ostatnia cecha sprawia, że konieczne jest zabezpieczenie okien i balkonu siatką – na wypadek, gdyby żądny wrażeń kot próbował poznawać świat. Ciekawość świata sprawia, że burmilla chętnie będzie wychodzić na spacery na smyczy. Koty tej rasy uwielbiają się też wspinać. Chętnie będą korzystać z systemu kocich półek, po których będą mogły chodzić i wypoczywać na wysokości. Uwielbiają też wysokie drapaki z kocimi budkami na szczycie.

Dla kogo burmilla będzie idealnym pupilem

Burmilla to kot, który doskonale dopasuje się do każdego. Pod jednym warunkiem – to prawdziwy pieszczoch, który trudno znosi samotność i brak uwagi. Jeżeli szukasz typowego kota, który wydaje się zauważać opiekuna jedynie w godzinach karmienia, to burmilla nie będzie raczej dobrym wyborem.

Jeżeli jednak szukasz łagodnego, zrównoważonego kota o wesołym usposobieniu, burmilla będzie idealnym towarzyszem. Top kot pełen miłości, który łatwo nawiązuje znajomości. Świetnie sprawdzi się jako kot rodzinny, w przeciwieństwie do niektórych ras kotów, burmilla będzie się też świetnie czuć w domu towarzyskiej osoby często zapraszającej znajomych.

Dla burmilli bardzo ważne jest wzbogacanie środowiska – by kot nie nudził się podczas Twojej nieobecności, zapewnij mu drapaki, zabawki i legowiska, które umilą samodzielny wypoczynek.

To koty łatwe w wychowaniu i nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji, bez problemu poradzi sobie z nim także początkujący kociarz.

Kot burmilla i dzieci

Burmilla świetnie dogaduje się także z najmłodszymi. To łagodny kot, który lubi zabawę, dlatego dobrze będzie czuł się w rodzinie z dziećmi. Pamiętaj jednak, by w przypadku najmłodszych domowników nadzorować kontakty ze względu na bezpieczeństwo i komfort pupila. Warto uczyć dzieci szacunku do zwierząt, jednak najmłodsze dzieci czasami kochają kotka zbyt mocno, by na dłużej zapamiętać ostrzeżenia rodziców. Lepiej więc po prostu mieć oko na malucha, dopóki nie nauczy się, jak traktować pupila delikatnie.

Kot burmilla i inne zwierzęta

Co do zasady, burmilla to kot łagodny i towarzyski, który dobrze dogaduje się zarówno z psami, jak i innymi kotami. Z drugiej strony, udana relacja wymaga chęci obu stron – dużo będzie zależeć po prostu od drugiego zwierzaka.

Choć koty burmilla nie są znane ze szczególnie rozwiniętego instynktu łowieckiego, lepiej zrezygnować z bliższego kontaktu między kotem a mniejszym zwierzakiem.

Zdrowie kotów burmilla

Koty burmilla są ogólnie raczej zdrowe, żyją przeciętnie 10-12 lat. Z drugiej strony, odziedziczyły kilka przypadłości typowych dla kotów burmskich i perskich. Burmilla może cierpieć na alergię, nieco częściej wśród kotów tej rasy zdarza się cukrzyca. Starsze koty mogą mieć problemy z nerkami – to kolejny powód, by karmić pupila wysokiej jakości karmą mokrą.

Inne choroby, które mogą występować u burmilli:

• Kardiomiopatia przerostowa (HCM)
• Choroby zębów (zapalenie przyzębia itp.)
• Drobne infekcje górnych dróg oddechowych
• Wielotorbielowatość nerek
• Otyłość

Żywienie – najlepsza karma dla kotów burmilla

Żywienie burmilli nie różni się w żaden sposób od karmienia jakiegokolwiek kota. Burmilla potrzebuje wysokomięsnej karmy mokrej bez zbóż, z jak najmniejszą ilością węglowodanów, za to z dodatkiem tauryny. To samo można jednak powiedzieć o każdym kocie.

Dodatkowymi argumentami przemawiającym za karmą mokrą są predyspozycje burmilli do chorób nerek i przyzębia. Karma mokra wspiera działanie nerek, a przy tym mniej osadza się na zębach niż karma sucha.

W przypadku alergii pupila w pierwszej kolejności odwiedź weterynarza. Warto wykluczyć problemy dermatologiczne u zwierzaka, zanim zacznie się szukać przyczyny w alergii. Jeżeli jednak twój kot okaże się alergikiem, najczęściej pierwszym krokiem będzie dieta eliminacyjna oparta na karmie monobiałkowej z mięsem, którego kot wcześniej nie próbował. By taka próba zadziałała, konieczna jest wytrwałość i konsekwencja – kot nie powinien dostawać żadnych dodatkowych smaczków, które nie wpisują się w założenia diety. Jeżeli więc pupil próbuje np. karmy monobiałkowej z królikiem, jedyne smaczki, jakie może otrzymywać, to smakołyki monobiałkowe z królikiem.

Pielęgnacja kotów burmilla

Pielęgnacja burmilli jest mało skomplikowana. To czynności higieniczne, które powinny być wykonywane w przypadku każdego kota. Sierść wystarczy od czasu do czasu przeczesać, by pozbyć się martwych włosków, podcinać pazurki, kiedy jest to konieczne, sprawdzać regularnie stan oczu i uszu. Pamiętaj, że koty też potrzebuj mycia zębów – dzięki temu zmniejszy się ryzyko chorób zębów. By Twój ulubieniec traktował czynności higieniczne jak coś normalnego i zwyczajnego, przyzwyczajaj do nich swojego kota od małego kociaka.

Ogólnie – pielęgnacja burmilli nie jest czasochłonna i poradzi sobie z nią po prostu każdy.

Kot burmilla – wzorzec rasy i wygląd

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Kod EMS: BML

Klasyfikacja FIFe: Kategoria 3 – koty krótkowłose i somalijskie.

Wrażenie ogólne: Średniej wielkości, wesoły, elegancki kot. Wyraźny dymorfizm płciowy.

Wielkość: Kotka 20-30 cm, Kot 23-35 cm.

Waga: Kotka 4-5kg, Kot 4-6 kg.

Głowa: Delikatnie zaokrąglona na szczycie, o średniej odległości między uszami. Pyszczek o kształcie tępo zakończonego klina. Nos z delikatnym stopem.

Oczy: Duże, pochylone w kierunku nosa. Bardziej okrągła linia dolna. Dopuszczalny każdy odcień zielonego, ale preferowany czystozielony.

Uszy: Średnie do dużych, widziane z przodu wydają się być naturalnym przedłużeniem twarzy.

Tułów: Średniej długości i wielkości. Zaokrąglona klatka piersiowa, proste plecy.

Nogi: Szczupłe, o silnych kościach. Tylne nogi nieznacznie dłuższe. Łapki owalne i zgrabne.

Ogon: Średni do długiego, umiarkowanie gruby u nasady, o okrągłym końcu.

Sierść: Krótka i gęsta, o jedwabistej teksturze, gładko leżąca na podszerstku.

Umaszczenie: Kolor bazowy: czysty srebrnobiały lub ciepły złoty z końcówkami w jednym z dozwolonych kolorów (14 odcieni).

Imię dla burmilli

Imię dla kota: Angel, Aslan, Bob, Boguś, Bonifacy, Boss, Dylan, Finn, Freddy, Gaston, Grey, Homer, Indi, Lucek, Loco, Puszek, Silver, Szajba, Nemo, Mario, Paco, Pluto, Puszek, Tajfun, Wafel, Ziutek.

Imię dla kotki: Bianka, Coco, Cora, Emma, Wendy, Yuki, Flora, Frytka, Fretka, Gloria, Grace, Juno, Karo, Kitty, Mimi, Margot, Lulu, Zoya, Nuka, Nena, Silky, Sunshine, Kluska, Pumba, Pola, Diana.

Czytaj również: Kot ~ Rasy kotów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Szczepienia kota – co powinieneś o nich wiedzieć

Poprzedni wpis: Ratunku, moje koty się nie lubią! Kocie konflikty okiem behawiorystki