Shar pei - nieprzeciętny pies, który nie raz Cię zaskoczy

Shar pei to pies, którego nie sposób pomylić z żadnym innym. Jego charakterystyczne fałdy na głowie odróżniają go od innych czworonogów. Niektórzy uważają, że są piękne, inni – że tak brzydkie, że aż ładne, pozostali klasyfikują je po prostu jako dziwne. Nietypowy wygląd to jednak nie jedyne, co wyróżnia shar pei. Jego osobowość również potrafi zadziwić niejednego psiarza. Te chińskie psy na co dzień wydają się flegmatyczne i spokojne – kiedy jednak pojawia się intruz lub nielubiany pies, stają się w jednej chwili pełne pasji i energii. Choć są dość mało wylewne – potrzebują obecności swojego opiekuna i bardzo go kochają. By zrozumieć shar pei, potrzeba czasami nieco cierpliwości. Nie ma jednak żadnych wątpliwości, że nie można się z nim nudzić!

Spis treści

• Historia shar pei
• Charakter shar pei
• Dla kogo shar pei będzie idealnym pupilem
• Shar pei i dzieci
• Shar pei i inne zwierzęta
• Żywienie – najlepsza karma dla shar pei
• Zdrowie shar pei
• Pielęgnacja shar pei
• Shar pei – wzorzec rasy i wygląd
• Imię dla shar pei

Historia shar pei

Shar pei to bardzo stara rasa psów, których historia sięga starożytności. Pochodzą z chińskiej prowincji Guangdong, położonej nad Morzem Południowochińskim. Pierwsze ślady przodków dzisiejszych shar pei pochodzą sprzed ponad dwóch tysięcy lat i są datowane na 200 r. p.n.e. Znalezione rysunki pomarszczonych psów na ceramice wskazują, że shar pei mogły być znane już za dynastii Han.

Przez wieki shar pei pełniły różne role. Były psami stróżującymi, łowieckimi, a nawet bojowymi. Choć dziś doskonale odnajdują się jako psy rodzinne, niektóre cechy charakteru są pozostałością po ich bogatej przeszłości – między innymi niezależność i trudności w komunikacji z innymi psami.

Najprawdopodobniej shar pei pochodzą od chow-chow i mastifów tybetańskich. Z tymi pierwszymi łączy je niebieski język.

Wiele wskazuje na to, że pierwotnie shar pei były większe i mniej pofałdowane. Choć ich szczególny wygląd miał zastosowanie praktyczne (luźne fałdy skóry ułatwiały im wygraną w walkach psów), ich obecny wygląd to wynik selekcji współczesnych hodowców. Przerasowienie shar pei jest dużym problemem zdrowotnym, zwłaszcza pod względem dermatologicznym – część hodowców preferuje już mniej pofałdowane, ale zdrowsze psy.

Choć obecnie shar pei nie jest szczególnie popularną rasą i stosunkowo rzadko się je spotyka, hodowli jest już więcej niż w latach 70., kiedy rasa była zagrożona wyginięciem. Głównymi winowajcami były komunistyczne władze Chin, które po przejęciu władzy uznały posiadanie shar pei za niepotrzebny luksus, a ich opiekunów obłożyła wysokimi podatkami. Utrzymanie pupila stało się po prostu zbyt kosztowne dla przeciętnego obywatela. Liczba psów malała z każdym rokiem, aż w latach 70. Stanęły na granicy wyginięcia. Miłośnik rasy z Hongkongu, Matgo Law, poprosił amerykański magazyn The Dogs o pomoc w zwiększeniu świadomości rasy wśród amerykańskich hodowców. Niedługo potem shar pei został gwiazdą okładki, a gazeta nagłośniła trudną sytuację tych wspaniałych psów. Wkrótce potem pierwsze psy zaczęły pojawiać się za oceanem.

Hodowcy z USA uratowali shar pei przed wyginięciem, jednak nagła popularność miała też swoją cenę. Shar pei trafiały w ręce hodowców, którzy nie mieli wcześniej styczności z tymi specyficznymi psami. Zwiększano ilość fałd, co nie wpłynęło pozytywnie na zdrowie psów. Jednocześnie zmniejszona pula genowa zwiększyła podatność na niektóre choroby.

Obecnie shar pei nie są być może najbardziej popularną rasą psów, jednak nie grozi im już na pewno wyginięcie. Szczeniaka tej rasy możesz kupić w Polsce, jednak możliwe, że na ulubieńca będziesz musiał nieco poczekać.

Charakter shar pei

Shar pei to psy o skomplikowanej osobowości. Na co dzień są zdecydowanie spokojne i zrównoważone. Ich opiekunowie uważają, że nie jest to wrodzony stoicyzm, a flegmatyczne i nieco leniwe usposobienie. Ich ospałość mija jednak w ciągu chwili, kiedy w zasięgu wzroku pojawia się obcy lub nielubiany pies z sąsiedztwa. Shar pei nie jest co prawda agresywny, jednak w każdej chwili będzie gotowy obronić swojego opiekuna.

To pies bardzo inteligentny, ale uparty i niezależny. Szkolenie go wymaga doświadczenia i naprawdę dużej cierpliwości. Nie ulega wątpliwości, że doskonale rozumie, czego się od niego oczekuje, ale bardzo często shar pei po prostu nie ma ochoty latać na zawołanie jak jakiś border. Oczekiwania człowieka ten pies ma po prostu głęboko wciśnięte pomiędzy fałdami. Tak jak w przypadku innych trudnych w szkoleniu psów, nie oznacza to, że naukę pupila można sobie odpuścić. Wręcz przeciwnie, by poradzić sobie z charakternym psem, przyda się wytrwałość i konsekwencja.

Shar pei najbardziej przywiązuje się do jednego opiekuna, jednak nie przeszkadza mu to w miłości do reszty domowników. Choć na co dzień nie jest może największym pieszczochem i ceni sobie przestrzeń osobistą, potrzebuje obecności swoich ludzi – nawet jeżeli przez większość czasu wydaje się, że ignoruje swoich dwunożnych. U shar pei może rozwinąć się nawet lęk separacyjny. To pies, który jest bardziej uczuciowy, niż można by było podejrzewać na pierwszy rzut oka.

Dla kogo shar pei będzie idealnym pupilem

Shar pei będzie idealnym pupilem dla osoby, która doceni w pełni indywidualność swojego zwierzaka. To nie jest typowy pies i przykładanie do niego typowej psiej miary może być błędem. Shar pei może nie przepadać za aportowaniem, wyrażaniem uczuć i udawać nieco głupszego, niż jest naprawdę. Z drugiej strony, posiadanie nietypowego psa ma swoje zalety: shar pei raczej nie lubią się brudzić, nie tarzają się w intensywnie pachnących znaleziskach i są stosunkowo ciche.

Choć często poleca się tę rasę psów dla osób mało aktywnych, pamiętaj, że każdy pies potrzebuje ruchu. Zbyt mała ilość spacerów bardzo szybko wpłynie na wagę pupila. Lepiej zmobilizować się do spacerów – nawet pomimo braku entuzjazmu

Shar pei i dzieci

Stosunek shar pei do dzieci jest kwestią dyskusyjną. Pojawiają się zarówno głosy chwalące cierpliwość shar pei do dzieci, jak i ostrzegające przed potencjalnym ryzykiem. Biorąc pod uwagę potrzebę spokojnego odpoczynku shar pei i upartym charakterem – lepiej nie ryzykować kłopotów. Prawdopodobnie jest to kwestia bardzo indywidualna, jednak na wszelki wypadek lepiej po prostu nadzorować kontakty dziecka z psem. Shar pei poleca się raczej jako psa dla rodziny ze starszymi dziećmi, jednak kluczowa będzie zawsze kontrola rodziców i edukacja dzieci.

Shar pei i inne zwierzęta

Shar pei najlepiej czują się jako jedynacy. Nie oznacza to, że nigdy nie dogadają się z innym psem lub kotem, jednak ogólnie towarzystwo innych zwierząt na ogół nie jest im do niczego potrzebne.

Shar pei mogą mieć problem z komunikacją z innymi psami. Charakterystyczne zmarszczki utrudniają innym psom odczytanie ich mimiki, a zakrzywiony w jedną stronę ogon nie ułatwia zrozumienie ich intencji. Shar pei często ma też tendencję do dominacji nad innymi psami, często więc psy tej rasy mają wielu swoich psich wrogów – to szczególnie częste wśród samców.

Odpowiednia socjalizacja i integracja z innymi psami potrafi nieco poprawić maniery ulubieńca, warto też zwrócić uwagę na socjalizacje szczeniąt w hodowli.

Instynkt łowiecki sprawia, że shar pei raczej nie będzie kandydatem na przyjaciela dla chomika, czy królika.

Żywienie – najlepsza karma dla shar pei

Wybór karmy dla shar pei nie jest łatwy. Są to psy raczej wybredne, a dodatkowo mają skłonność do alergii pokarmowych, co ogranicza mocno wybór.

Shar pei to psy, które mają skłonność do nadwagi, pamiętaj o kontrolowaniu dziennej dawki karmy.

Jak każdy pies, shar pei potrzebuje zbilansowanej karmy z dużą ilością mięsa, najlepiej bezzbożowej. Pełnoporcjowa karma dla psa dobrej jakości powinna zawierać mięso mięśniowe, podroby, warzywa i zioła, ale też zdrowe dodatki, jak olej lniany, taurynę, czy drożdże browarnicze.

Jeżeli znajdziesz dobrej jakości produkt, który będzie smakował Twojemu pupilowi i nie będzie wywoływał niepożądanych rekcji, nie zmieniaj karmy bez powodu. Psy nie potrzebują tak urozmaiconej diety, jak my, a w przypadku skłonności do alergii lepiej uważać na nowinki.

Zdrowie shar pei

Shar pei to psy, które są ogólnie zdrowe, jednak nie da się ukryć, że mają skłonność do kilku chorób typowych dla rasy.

Przede wszystkim, pofałdowana skóra sprzyja infekcjom dermatologicznym. Zgodnie ze wzorcem rasy shar pei nie powinien mieć zbyt dużej ilości fałd – całkowicie pomarszczone są jedynie szczenięta, z wiekiem ilość luźnej skóry powinna się zmniejszać. Wzorzec zakłada fałdy jedynie w okolicach głowy i ogona, nie powinny one jednak utrudniać psu życia.

Warto więc poszukać hodowli, która stawia przede wszystkim na zdrowie swoich psów, a nie na widowiskowy wygląd. Shar pei z małymi fałdami nie powinien mieć dużych problemów ze skórą, o ile będzie odpowiednio zadbany.

Wąskie kanały słuchowe wpływają na dużą ilość wydzieliny – odpowiednia higiena będzie zapobiegać infekcjom. Jak wiele innych ras psów, shar pei miewają problemy z wywijającymi się oczami – ektropium.

Najpoważniejszym zagrożeniem jest rodzinna gorączka shar pei – choć zwykle samoistnie mija, może pozostawić komplikacje – amyloidozę nerek lub wątroby.

Inne możliwe choroby shar pei:

• Alergie pokarmowe
• Atopowe zapalenie skóry
• Mucynoza skórna
• Nużyca
• Zwichnięcie rzepki
• Dysplazja stawów biodrowych
• Zapalenie rogówki

Pielęgnacja shar pei

Shar pei ma skłonność do chorób skóry, staranna pielęgnacja jest więc bardzo ważna. Przede wszystkim, wyczesuj regularnie pupila, zwłaszcza w czasie linienia. Shar pei często intensywnie linieje, co sprawia, że podczas wymiany sierści mogą pojawić się nieowłosione miejsca. Z drugiej strony, sierść odrasta w bardzo szybkim tempie, często powodując u psów intensywne swędzenie.

Bardzo ważne jest też utrzymywanie w czystości oczu i uszu – shar pei są pod tym względem wrażliwe i lepiej zapobiegać infekcjom, niż je leczyć.

Pamiętaj także o myciu zębów, podcinaniu pazurków, czy ochronie przeciwkleszczowej.

Shar pei – wzorzec rasy i wygląd

Kraj pochodzenia: Chiny

Klasyfikacja FCI: Grupa 2 – pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła. Sekcja 1 – Molosy w typie mastifa.

Użytkowość: Pies stróżujący i myśliwski.

Wrażenie ogólne: Aktywny, o zwartej sylwetce, średniej wielkości. Charakterystyczny wygląd nadają mu zmarszczki na głowie, fałdy na kłębie i kufa jak u hipopotama. Widoczny jest dymorfizm płciowy – psy są większe niż suczki.

Temperament: Spokojny, niezależny, przywiązany i łagodny dla swojej rodziny.

Wysokość: 44-51 cm

Waga: Suki 18-25 kg, Psy 25-30 kg

Głowa: Raczej duża w stosunku do tułowia. Zmarszczki na czole i policzkach przechodzą w podgardle. Szeroka i płaska czaszka, umiarkowany stop, duży i szeroki nos. Kufa szeroka na całej długości, niezwężająca się ku nosowi. Grube wargi i górna część kufy.

Oczy: Ciemne, o kształcie migdała, o ponurym wyrazie. Jaśniejsze odcienie oczu dopuszczalne przy jaśniejszych umaszczeniach. Fałdy nie mogą wpływać na funkcjonalność oka – nie mogą podrażniać, powodować zapalenia spojówek, czy utrudniać widzenia.

Uszy: Małe, raczej grube, o kształcie trójkąta równobocznego, lekko zaokrąglone na końcach. Wysoko i szeroko osadzone na głowie. Przylegają do głowy, z końcami skierowanymi w stronę oczu.

Szyja: Mocna, średniej długości, dobrze osadzona na łopatkach.

Tułów: Fałdy skóry na tułowiu niepożądane u dorosłych psów. Krótki i mocny grzbiet, linia górna trochę zapadnięta pod kłębem, wznosi się dalej na lędźwiach. Szeroka i głęboka klatka piersiowa.

Ogon: Gruby i okrągły u nasady, zakończony ostro. Charakterystyczną cechą rasy jest bardzo wysokie osadzenie ogona. Może być noszony wysoko i zakręcony lub zwinięty na grzbiecie, lub boku.

Kończyny: Przednie kończyny proste, średniej długości, o mocnym kośćcu. Tylne umięśnione, mocne, umiarkowanie kątowane. Niski staw skokowy.

Chód: Pożądane tempo to swobodny i harmonijny kłus z dobrym wykrokiem.

Sierść: Krótka, twarda i sztywna, włos prosty i odstający. Sierść bardziej przylega na kończynach. Bez podszerstka. Długość włosa od 1 do 2,5 cm.

Umaszczenie: Każda maść jednolita z wyjątkiem białej. Ogon i tylne strony ud często jaśniejsze.

Imię dla shar pei

Imię dla psa: Agent, Azor, Bambi, Bąbel, Cezar, Draco, Dyzio, Kevin, Fado, Fernando, Fliper, Goliat, Gordon, Horacy, Hugo, Krakers, Lesio, Lego, Maniek, Merlin, Noriis, Orkan, Papito, Ponton, Pucio, Rogal, Spark, Wafel, Tajfun, Venom, Yogi, Zefir, Zenon.

Imię dla suczki: Bomba, Bogna, Bryśka, Cha cha, Ciapa, Chałka, Diuna, Dora, Emma, Frotka, Fałdka, Gapa, Gienia, Klucha, Mika, Lucyna, Nuka, Trufla, Pianka, Rumba, Siena, Tolka, Izolda, Wera, Wilma, Willow, Zumba, Zoja.

Czytaj również: Pies ~ Rasy psów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Jak karmić szczeniaka: jak wybrać odpowiednią karmę?

Poprzedni wpis: Przeprowadzka z psem - przygotuj pupila na zmianę domu