Chart afgański - efektowny i wymagający pies pełen gracji

Charty afgańskie to psy, dookoła których nie da się przejść obojętnie. Ich smukła sylwetka, lśniąca, długa sierść i arystokratyczny wręcz pyszczek sprawiają, że wyglądają wręcz luksusowo. Mylić się będzie jednak osoba, która charta afgańskiego uzna za kanapowca. Jego przodkowie (wcale nie tak odlegli) byli cenieni za niezwykłe talenty łowieckie – polowali na gazele, czy wilki, podobno mogły nawet pokonać pantery śnieżne. Dziś zaskakują swoich opiekunów niezależnością i spokojem. Dowiedz się więcej o charcie afgańskim, może to pies dla Ciebie!

Spis treści

• Historia chartów afgańskich
• Charakter i osobowość chartów afgańskich
• Dla kogo chart afgański będzie idealnym pupilem
• Chart afgański i dzieci
• Chart afgański i inne zwierzęta
• Żywienie – najlepsza karma dla charta afgańskiego
• Zdrowie chartów afgańskich
• Pielęgnacja chartów afgańskich
• Chart afgański – wzorzec rasy i wygląd
• Imię dla charta afgańskiego

Historia chartów afgańskich

Nikt nie wie, jak daleko sięga historia chartów afgańskich, jednak z pewnością jest ona liczona w tysiącach lat. Afgańczycy mówili, że psy te były u nich zawsze i na zawsze pozostaną. Legenda głosi, że charty afgańskie jako pierwsze weszły na pokład Arki Noego, a ich dumna postawa jest tego najlepszym świadectwem.

Choć patrząc na nie, trudno w to uwierzyć, ich niezwykły wygląd nie był pierwszorzędną cechą dla ludzi, którzy przyczynili się do kształtowania się rasy. Charty afgańskie były psami łowieckimi, które miały pomagać ludziom w zdobywaniu pożywienia. W przeciwieństwie do innych ras łowieckich, jak beagle, wyżły, czy labradory, charty afgańskie nie tylko pomagały w polowaniach, ale też zabijały zwierzynę – ceniona była szybkość, spryt, ale też niezależność i umiejętność podejmowania decyzji bez pomocy człowieka. Psy nie były karmione specjalnie przez swoich ludzi, ale musiały samodzielnie zdobywać pożywienie – co dla tak wyśmienitych łowców nie było wielkim wyzwaniem.

Afgańczycy byli dumni ze swoich psów i nie chcieli oddawać ich ani sprzedawać w ręce obcych. Charty afgańskie zostały sprowadzone na zachód przez angielskich wojskowych, którzy stacjonowali w XIX wieku na granicy indyjsko-afgańskiej. Pierwszy klub rasy powstał w Wielkiej Brytanii w 1926 roku.

Pierwsze charty afgańskie pojawiły się w Polsce na krótko przed początkiem II wojny światowej, natomiast pierwsze hodowle pojawiły się w naszym kraju dopiero w latach 70.

Charakter i osobowość chartów afgańskich

Charty afgańskie to psy raczej specyficzne. Ich usposobienie jest uwielbiane, lub wręcz przeciwnie. Przede wszystkim, choć są bez wątpienia bardzo inteligentne, w ich przypadku trudno postawić znak równości między mądrością a posłuszeństwem. To główny powód, dla którego psy tej rasy w różnych rankingach na inteligencję zajmują ostatnie miejsca. Co za tym idzie, wyszkolenie charta afgańskiego jest wyzwaniem nawet dla doświadczonych psiarzy. Ich niezależna natura w trudnych warunkach w górach i pustyniach Afganistanu przez tysiące lat była ogromną zaletą – jednak niekoniecznie będzie pasować do nowoczesnego stylu życia.

Niezależnie od poziomu współpracy z opiekunem, chart afgański zawsze musi być na smyczy na nieogrodzonym terenie – niezależnie od tego, czy znajdujesz się z psem w mieście, czy na łonie natury. Chart afgański ma bardzo silnie rozwinięty instynkt łowiecki, który jest silniejszy, niż wychowanie. By chronić inne zwierzęta (a także swojego psa), koniecznie zawsze na spacerze musisz prowadzić go na smyczy. W terenie miejskim grozi mu potrącenie. W lesie – wpadnięcie w pułapkę kłusowników, przypadkowe postrzelenie przez myśliwego, czy zranienie przez większe zwierzę – cokolwiek nie mówić o waleczności chartów afgańskich, szanse z zaatakowanym niedźwiedziem będzie mieć raczej nikłe. Sportem, który pozwala im w bezpieczny sposób realizować instynkt łowiecki, jest coursing – pogoń po torze za atrapą ofiary.

By prowadzić hodowlę chartów, czy nawet kupić psa, potrzebujesz specjalnego pozwolenia.

Chart afgański jest jednak bardzo przywiązany do opiekuna, choć jednocześnie większość psów tej rasy nie narzuca się ze swoim towarzystwem, swoje przywiązanie okazuje subtelniej. To pies, który nawiązuje silną relację ze swoim opiekunem lub z domownikami, w stosunku do obcych zachowuje dystans. Jest też nieprzekupny. Nie oznacza to jednak, że nadaje się na stróża – wręcz przeciwnie, nie ma instynktu terytorialnego. Jego wielkość może jednak odstraszyć potencjalnych intruzów. Charty afgańskie są też raczej cichymi psami, które mało szczekają.

O ile zapewni się im odpowiednią (czyli dużą) dawkę ruchu, w domu są to psy bardzo spokojne, wręcz leniwe. Sytuacja zmienia się po wyjściu z domu, kiedy ilość otaczających bodźców bardzo je pobudza. Choć wyglądają niezwykle majestatycznie, to nadal psy. Jeden intensywny trening może zniszczyć starannie ułożoną fryzurę – z pewnością nie jest to piesek kanapowy.

Dla kogo chart afgański będzie idealnym pupilem

Chart afgański to rasa kojarzona z luksusem. Na swój sposób na pewno jest to prawda – życie z psem tej rasy wymaga dużo czas lub pieniędzy, a najlepiej jedno i drugie. Mnóstwo czasu (a często także pieniędzy na behawiorystę, trenera, seminaria) wymaga samo wychowanie pupila. Rasa powstała w bardzo specyficznych warunkach, a jej pierwotne przeznaczenie w życiu codziennym generuje mnóstwo potencjalnych problemów.

Równie czaso i kosztochłonne jest zadbanie o niezwykłą sierść charta afgańskiego. Nawet jeżeli chcesz samodzielnie zadbać o długą sierść charta, konieczne będzie zainwestowanie w wysokiej jakości kosmetyki, które będą stałym kosztem – codzienne czesanie jest o wiele trudniejsze bez odżywki lub sprayu do rozczesywania kołtunów.

Psy tej rasy potrzebują też dużo aktywności, niezależnie od warunków atmosferycznych.

Wszystko to sprawia, że charty są psami, które powinny znajdować się pod opieką prawdziwych entuzjastów, którzy są w stanie podporządkować tak wiele aspektów życia pod czworonożnego członka rodziny.

Miejsce zamieszkania, czy ilość domowników mają znaczenie drugorzędne – o ile zadbasz o potrzeby psa.

Chart afgański i dzieci

Stosunek chartów afgańskich do dzieci jest różny, w zależności od konkretnego psa, dziecka, wychowania, czy zasad panujących w domu. Chart jest psem trudnym, nie jest raczej pierwszym wyborem na psa rodzinnego, jednak nie jest to też rasa, która ma szczególne problemy z relacjami z dziećmi.

Podstawą udanych relacji będzie na pewno stworzenie pupilowi miejsca na odpoczynek z dala od domowego zgiełku (na przykład klatka kennelowa w spokojniejszym miejscu). Młodsze dzieci mogą też skrzywdzić charta afgańskiego, ciągnąc za jego długą sierść – tu jednak, jak w przypadku każdej innej rasy psów – wystarczy kontrolować kontakty ulubieńca z najmłodszymi dziećmi.

Chart afgański i inne zwierzęta

Charty afgańskie mają skomplikowane relacje z innymi zwierzętami. Mogą mieć poprawne, a nawet bliskie relacje z innymi psami, najlepiej jednak dogadują się z innymi chartami. Ich zabawy są dość specyficzne i mogą wydawać się brutalne – psy spoza grupy 10 (czyli właśnie chartów) mogą nie zrozumieć, że właśnie uczestniczą w zabawie i poczuć się po prostu atakowane.

W relacjach z psimi współlokatorami mogą być nieco dominujący, jednak dużo zależy od charakteru konkretnego psa, wychowania przez opiekuna, czy pierwszeństwa – chart łatwiej zaakceptuje przywództwo innego psa, jeżeli pozna go jako szczeniak dołączający do stada.

Charty afgańskie mają silny instynkt łowiecki. Jest to kłopotliwe podczas spacerów (smycz to absolutna konieczność), ale też sprawia, że mniejsze zwierzęta domowe również są traktowane jako potencjalna zdobycz. Nie polecamy łączenia opieki nad chartem afgańskim i mniejszymi zwierzętami – zdarzały się nawet realne ataki na psy ras małych i miniaturowych! Zdarzają się charty, które żyją w zgodzie z kotami, jednak jest to zawsze pewne ryzyko. Natężenie popędu łowieckiego jest kwestią indywidualną i choć ogólnie u chartów jest on mocniej rozwinięty, niż u jakichkolwiek innych psów, zdarzają się również spokojniejsze charty afgańskie.

Instynkt łowiecki chartów (nie tylko chartów afgańskich) jest bardzo silny. To część natury tych psów, a na opiekunie spoczywa odpowiedzialność za zachowanie psa i jego odpowiednie zabezpieczenie.

Żywienie – najlepsza karma dla charta afgańskiego

Charty afgańskie nie są wybredne, ale też nie łakome. Łatwo przybierają na wadze, dlatego konieczne jest kontrolowanie ich wagi. Jeżeli nie zamierzasz zaangażować się ze swoim psem w sport, nie ma potrzeby stosowania karmy wysokoenergetycznej. Jak w przypadku każdego psa, najlepszym wyborem będzie karma bezzbożowa, z dużą ilością dobrej jakości mięsa.

Jako psy duże, są narażone na powiększenie i skręt żołądka. By ich uniknąć, podziel dawkę żywieniową na co najmniej dwie porcje i pozwól psu na odpoczynek po jedzeniu.

Wśród chartów zdarzają się alergie pokarmowe, dlatego w miarę możliwości nie zmieniaj karmy, która służy Twojemu pupilowi.

Sprawdź także: Karma bezzbożowa dla psa

Zdrowie chartów afgańskich

Charty afgańskie to psy uznawane za ogólnie zdrowe, jednak przed zakupem szczeniaka warto porozmawiać z hodowcą na temat odmienności fizjologicznej chartów. Charty mają większe serca niż inne psy podobnej wagi, inne parametry tarczycy, czy normy parametrów krwi. Weterynarz, który nie miał wcześniej do czynienia z chartami może mylnie uznać psa za chorego.

Chartom afgańskim mogą przytrafiać się różnego rodzaju kontuzje kończyn. Częściowo można ich uniknąć przez odpowiednie przygotowanie do treningu – okazjonalne treningi bez wcześniejszego przygotowania mogą przyczynić się do urazu. Trening z chartem afgańskim jest świetnym pomysłem, jednak lepiej wcześniej poczytać na ten temat lub porozmawiać z osobami mającymi doświadczenie w tym zakresie.

Charakterystyczna dla chartów afgańskich jest także bardzo cienka i delikatna skóra, a także niski próg bólu. Psy tej rasy są też bardzo wrażliwe na anestetyki – operacje chartów mogą się wiązać z większym ryzykiem.

Najczęstsze choroby chartów afgańskich:

• Zaćma
• Dysplazja stawów biodrowych
• Problemy dermatologiczne
• Nowotwory (głównie kostniakomięśniaki) – u starszych psów
• Mielopatia zwyrodnieniowa

Pielęgnacja chartów afgańskich

Chart afgański to pies efektowny, a podczas pielęgnacji można osiągnąć efekt wow. Niestety, praca nad piękną sierścią charta afgańskiego jest dokładnie tak pracochłonna, jak można się tego spodziewać. Regularność zabiegów jest konieczna – od rozczesywania długiej sierści pupila nie ma urlopu – to obowiązek na lata.

Szczeniaki mają nieco inną sierść niż psy dorosłe, jednak już wtedy jest najlepszy moment, by oswajać psa z czesaniem. W wieku około 1,5 roku charty afgańskie przechodzą przez jedyne linienie w życiu – jest ono niezwykle obfite i uciążliwe, szczenięcy włos zostaje wymieniony na dorosły. W tym czasie sierść ma skłonność do szybkiego kołtunienia się – psa można by było czesać niemalże przez cały czas.

Po wymianie sierści na „dorosłą” pielęgnacja chartów afgańskich nadal jest wymagająca, jednak utrzymanie jej w dobrym stanie jest już nieco łatwiejsze.

Podstawowym zabiegiem jest regularne (najlepiej codzienne) czesanie psów. To konieczne, by uniknąć nieestetycznych, a co ważniejsze, bolesnych kołtunów. By rozczesać psa, konieczna jest odżywka lub spray ułatwiający rozczesywanie dla psów długowłosych. Większość hodowców korzysta też nie z jednej, ale przynajmniej dwóch szczotek i grzebienia. Kąpiel jest kwestą bardziej indywidualną, jednak najczęściej spotykane jest zalecenie, by kąpać charta afgańskiego raz na miesiąc. Psy tej rasy nie gubią sierści – co sprawia, że łatwiejsze jest utrzymanie czystości w ich najbliższym otoczeniu. Brak linienia nie oznacza, że są to psy hipoalergiczne, jednak towarzystwo chartów afgańskich może być odpowiednie dla niektórych alergików o słabszym natężeniu objawów.

Pozostałe czynności pielęgnacyjne są dokładnie te same, jak w przypadku innych ras psów. Szczególną uwagę należy przyłożyć do czyszczenia zębów.

Chart afgański – wzorzec rasy i wygląd

Kraj pochodzenia: Afganistan

Kraj patronacki: Wielka Brytania

Klasyfikacja FCI: Grupa X - charty; Sekcja 1 – charty długowłose i półdługowłose.

Wrażenie ogólne: Efektowny, silny pies pełen godności i mocy, o dumnie noszonej głowie.

Temperament: Dumny i porywczy, zdystansowany w stosunku do obcych.

Wysokość: Psy 68-74 cm, suki 63-69 cm.

Głowa: Długa, niezbyt wąska czaszka z wydatnym guzem potylicznym. Niewielki stop, długa kufa o mocnych szczękach.

Oczy: Ciemne, wyglądają na niemal trójkątne, nieco skośnie osadzone.

Uszy: Osadzone nisko i daleko z tyłu czaszki. Noszone płasko przy głowie, pokryte jedwabistym włosiem.

Szyja: Długa i mocna.

Tułów: Prosty i dobrze umięśniony grzbiet, głęboka klatka piersiowa.

Ogon: Nisko osadzony, niezbyt krótki.

Kończyny: Przednie kończyny o długich ramionach i dużych łapach. Tylne – silne, z dobrze kątowanym stawem skokowym.

Chód: Sprężysty i stylowy.

Sierść: Włos długi. U dorosłych psów tworzy charakterystyczne siodło. Na części twarzowej włos krótki.

Umaszczenie: Wszystkie kolory dopuszczalne.

Imię dla charta afgańskiego

Imię dla psa: Aslan, Wind, Wiatr, Strzała, Goliat, Gaston, Cody, Dakar, Flash, Homer, Jaśmin, Kronos, Zeus.

Imię dla suczki: Ariel, Saba, Taza, Celine, Cher, Nora, Zeila, Basket, Carmel, Gypsy, Inesz, Kirke, Merida, Selma.

Czytaj również: Pies ~ Rasy psów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Rozszerzenie i skręt żołądka u psa - objawy, pierwsza pomoc

Poprzedni wpis: Dlaczego pies ucieka? - przyczyny i sposoby na uciekiniera