Grzywacz chiński — czy nagi pies będzie idealny dla alergika?
Te niepozorne pieski wiedzą, jak zwrócić na siebie uwagę. Ich egzotyczny wygląd przyciąga wzrok, a czuły charakter sprawia, że łatwo się w nich zakochać. Uroda grzywacza chińskiego jest kwestią kontrowersyjną, szczególnie odmiana bezwłosa — ten pies przyciągnie Twoją uwagę, jeżeli lubisz nietypowe czworonogi. Największe emocje budzi jednak ich rzekoma hipoalergiczność. Sprawdź, czy grzywacz chiński na pewno nie uczula!
Spis treści
- Historia grzywaczy chińskich
- Charakter i osobowość grzywaczy chińskich
- Dla kogo grzywacz chiński będzie idealnym pupilem
- Grzywacz chiński – pies dla alergika?
- Grzywacz chiński i dzieci
- Grzywacz chiński i inne zwierzęta
- Żywienie – najlepsza karma dla grzywacza chińskiego
- Zdrowie grzywacza chińskiego
- Pielęgnacja grzywacza chińskiego
- Grzywacz chiński – wzorzec rasy i wygląd
- Imię dla grzywacza chińskiego
Historia grzywaczy chińskich
Jak sama nazwa wskazuje, grzywacze chińskie to psy pochodzące z dalekiej Azji. Trudno powiedzieć, jak daleko sięga historia rasy, pierwsze udokumentowane wzmianki sięgają XII wieku.
Ich niecodzienny wygląd to zasługa spontanicznej mutacji. Nagie psy stały się jednak bardzo popularne jako pupile-termoforki ogrzewające swoich opiekunów podczas zimowych miesięcy.
W XIX wieku pierwsze grzywacze chińskie trafiły do Wielkiej Brytanii, podobnie, jak inne azjatyckie rasy psów. Od początku budziły żywe zainteresowanie, szczyt ich popularności przypadł w UK i USA na przełom lat 50. i 60.
Grzywacz chiński został uznany za osobną rasę psów przez FCI w 1972 roku.
Charakter i osobowość grzywaczy chińskich
Te małe pieski mają wielkie serca. Jak przystało na psy towarzyszące, potrzebują wiele uwagi. Niektóre psy tej rasy mogą być zazdrosne o uwagę opiekuna. Jeżeli nie nauczysz pupila, że samodzielne zostawanie w domu to normalna sprawa, może rozwinąć się lęk separacyjny.
Grzywacze chińskie są pewne energii, lubią się bawić, to bardzo radosne psy. Z drugiej strony bywają niezależne. Nie są agresywne, jednak obcych traktują podejrzliwie, nieufnie. Często są to psy jednego człowieka, chociaż jest to w dużej mierze kwestia indywidualna.
Grzywacze chińskie są bardzo inteligentne i wiedzą, jak wykorzystać go do owinięcia sobie otoczenia wokoło palca. Warto przedyskutować z domownikami, jakie zasady będą obowiązywać w domu i od początku ich przestrzegać – jeżeli pozwolisz np. spać jedną noc psu w swoim łóżku, może się okazać trudne przekonanie go do spania na legowisku.
Dla kogo grzywacz chiński będzie idealnym pupilem
Grzywacz chiński to pies, którego najważniejszą potrzebą jest miłość i czas swojego człowieka. Jest przy tym małym psiakiem, którego najczęściej bez problemu zabierzesz ze sobą na wakacje, czy na spotkanie ze znajomymi. Będzie idealnym psem dla osoby, która chce zawsze być blisko pupila.
Grzywacz chiński nie potrzebuje wiele przestrzeni, może mieszkać w mieście lub na wsi. Ze względu na naprawdę małą wagę może mieszkać nawet na wyższych piętrach w mieszkaniu bez windy – wniesienie po schodach tak lekkiego psa nie jest może szczytem wygody, ale na pewno jest wykonalne – przynajmniej dla w pełni sprawnej osoby. Oczywiste powinno być, że pies bezwłosy musi mieszkać w domu ze swoim opiekunem.
Stosunkowo mała potrzeba ruchu (w porównaniu z typowymi rasami pracującymi) sprawia, że może być to pies dla osoby starszej. Nie będzie to pies pierwszego wyboru dla rodzin z małymi dziećmi, ale jeżeli zadbasz o spokojne miejsce do wypoczynku dla psa, a jego zabawy z dziećmi będą nadzorowane, może być to pies rodzinny.
Sprawą o wiele ważniejszą niż miejsce zamieszkania, wieku opiekuna, czy ilości domowników będzie możliwość poświęcenia pupilowi czasu. Grzywacz chiński to nie najlepszy pies dla zapracowanych.
Grzywacz chiński – pies dla alergika?
Choć istotnie grzywacz chiński rzadziej wywołuje objawy alergii (lub są one mniej uciążliwe), to jednak nie można powiedzieć, by było to pies hipoalergiczny. Niestety. Sprawa jest nieco bardziej skomplikowana.
Choć grzywacz chiński nie linieje tak bardzo, jak inne psy, sierść psa nie jest jedynym problemem. Alergeny mogą też znajdować się chociażby w ślinie psa. Dla osób, które mają stosunkowo małe natężenie objawów, grzywacz chiński może być idealnym psem, jednak zawsze lepiej to sprawdzić – chociażby podczas wizyty w hodowli. Będziesz mieć możliwość sprawdzenia, jak Twój organizm reaguje na większą ilość psów tej rasy.
U osób, które zmagają się z ostrymi objawami alergii na zwierzęta, brak sierści u pupila może okazać się niewystarczający. Jest to kwestia bardzo indywidualna, dlatego o żadnej rasie psów nie można powiedzieć, że jest „hipoalergiczna”.
Jeżeli bardzo chcesz mieć psa, a zmagasz się z alergią, pomóc może odczulanie lub zachowanie specjalnych środków ostrożności – zakup specjalnego odkurzacza, częste mycie rąk, oczyszczacz powietrza w sypialni, a przede wszystkim – zamknięcie sypialni przed zwierzętami.
Grzywacz chiński i dzieci
Pierwsze wrażenie jest trafne – grzywacz chiński to bardzo delikatny piesek. Choć żywiołowy i chętny do zabawy, raczej nie powinien być pierwszym wyborem psa dla rodziny z małymi dziećmi.
Pamiętaj jednak, że dużo ważniejszą kwestią, niż rasa psa, jest zapewnienie wszystkim członkom rodziny (w tym także czworonogowi) bezpiecznych warunków, uwzględniających ich potrzeby. Mały człowiek może przez przypadek skrzywdzić pupila, ale jeżeli od samego początku będziesz uczyć dziecko szacunku i delikatności, a kontakt dziecko-pies będzie odbywał się pod nadzorem rodzica – żadna rasa psa nie będzie lepsza ani gorsza.
Pamiętaj, że nawet najbardziej kochający dzieci pies nie zawsze ma ochotę się bawić. Zorganizuj przestrzeń w domu tak, by pupil mógł odpocząć w ciszy i spokoju.
Grzywacz chiński i inne zwierzęta
Grzywacz chiński to głównie pies do towarzystwa, jednak przez jakiś czas psy tej rasy uczestniczyły w polowaniach, bywały także stróżami. Tak, wiemy, że trudno jest to sobie wyobrazić. Grzywacz chiński to prawdziwy pies, któremu trzeba pozwolić na nawiązywanie normalnych relacji z innymi psami.
Grzywacz chiński może mieć problemy z relacjami z innymi psami, jednak najczęściej jest to spowodowane wyłącznie brakiem socjalizacji. Warto zapisać szczeniaka na zajęcia psiego przedszkola – to świetny sposób nie tylko na naukę dla pupila, ale też socjalizację z innymi psami.
Dużym błędem jest podnoszenie pupila podczas przechodzenia na spacerze obok większego psa, czy jakiekolwiek inne dawanie psu znać, że inne psy mogą być zagrożeniem. W dużej części przypadków powodem problemów z lękiem, czy agresją wobec innych psów jest postawa opiekuna.
Grzywacz chiński może bez przeszkód mieszkać z innym psem, czy kotem.
W przeszłości psy tej rasy były wykorzystywane do polowań na szczury na statkach, dlatego lepiej nie ryzykować kontaktów psa tej rasy z gryzoniami.
Żywienie – najlepsza karma dla grzywacza chińskiego
Grzywacze chińskie mają potrzeby typowe dla psów ras małych i miniaturowych. Mogą mieć skłonności do otyłości, zwłaszcza odmiana bezwłosa. Lepiej zapobiegać, niż leczyć, dlatego pamiętaj o odmierzaniu odpowiedniej ilości karmy przed nałożeniem jej do miski.
Grzywacz chiński waży mniej więcej między 3 a 5 kg — u tak małego psa nawet mały przyrost tkanki tłuszczowej może wpływać na zdrowie. Dlatego zachowaj ostrożność podczas podawania smakołyków i nie podawaj pupilowi swojego jedzenia.
Dla grzywacza chińskiego najlepsza będzie bezzbożowa karma dla psów małych ras. Szczególnie polecamy karmy mokre, które zapewniają większe uczucie sytości. Jeżeli wybierzesz karmę suchą, zwróć uwagę na wielkość granulek – powinna być ona dostosowana do wielkości szczęki pupila.
Sprawdź także: karma dla szczeniąt i psa juniora
Zdrowie grzywacza chińskiego
Grzywacze chińskie najczęściej trafiają do weterynarza z powodu swojego znaku charakterystycznego, nagiej skóry. Odmiana owłosiona dużo rzadziej cierpi z powodu problemów dermatologicznych. Zaskórniki, grzybice, czy alergia to przypadłości, które zdarzają się najczęściej. Jak większość ras małych, grzywacze chińskie są też szczególnie narażone na problemy stomatologiczne.
Wybrane choroby grzywaczy chińskich:
- Choroba Legg Perthesa Calve
- Postępujący zanik siatkówki
- Niedoczynność tarczycy
- Głuchota wrodzona
- Cukrzyca
- Zapalenie dziąseł
- Zapalenie przyzębia
- Otyłość (głównie odmiana bezwłosa)
- Zwichnięcie rzepki
Pielęgnacja grzywacza chińskiego
Charakterystyczny wygląd grzywaczy chińskich wpływa na inne podejście do ich pielęgnacji. Wbrew pozorom więcej uwagi będzie potrzebował grzywacz chiński bezwłosy, grzywacze chińskie z sierścią traktuje się podobnie, jak inne psy. Delikatna sierść grzywaczy chińskich potrzebuje czesania i kąpieli w delikatnym szamponie dla psów – jest stosunkowo bezproblemowa.
W przypadku psów bezwłosych o wiele większe jest ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych, m.in. przesuszenia skóry, czy poparzenia. W cieplejsze miesiące konieczne jest smarowanie skory psa kremami z filtrem przeznaczonymi dla psów. W chłodniejsze miesiące koniecznością będzie zaś sweterek, a zimą kurteczka. Psy nagie będą marzły o wiele szybciej, niż krótkowłose, możliwe, że sweterek będzie potrzebny już wczesną jesienią.
U grzywaczy chińskich bezwłosych mogą pojawić się zatkane pory i zaskórniki. Nie wolno ich wyciskać! Nie używaj też do ich usunięcia kosmetyków dla ludzi – zwłaszcza peelingów, które mogą zranić delikatną skórę pupila. Psy bezwłose należy kąpać częściej – w ciepłych miesiącach raz w tygodniu, zimą – co dwa tygodnie. Częstotliwość kąpieli dostosuj do indywidualnych potrzeb pupila – niektóre psy będą potrzebować kąpieli nieco częściej, inne mogą być kąpane nieco rzadziej bez oznak zapychania się porów skóry.
Szczególnej uwagi potrzebują zęby grzywaczy. Jak większość psów małych ras, także i one mają tendencję do problemów stomatologicznych. By zmniejszyć ich ryzyko, zadbaj o dietę i higienę jamy ustnej psa. Psy co do zasady mają zęby odporne na próchnicę – ich pH zapobiega powstawaniu ubytków. Jednak coraz więcej psów trafia do weterynarza z problemami stomatologicznymi. Główną przyczyną problemów jest podawanie psu przetworzonej żywności przeznaczonej dla ludzi. Pomijając zupełnie inne zapotrzebowanie na składniki odżywcze, ludzkie jedzenie (zwłaszcza żywność rekreacyjna: ciastka, słodycze, chipsy) jest coraz częściej wysokoprzetworzone i sprzyja powstawaniu próchnicy – nawet przy uwzględnieniu tego, że powstaje ona u psów wolniej, niż u ludzi. By zadbać o zęby psa, nie podawaj mu swojego jedzenia.
Równie ważną kwestią, co dieta, jest higiena zębów. Zęby psa też potrzebują codziennego mycia! Do zabiegu potrzebna będzie szczoteczka do zębów (możesz wybrać tradycyjną lub nakładaną na palec) i enzymatyczną pastę do zębów dla psów. Psie pasty do zębów mają ciekawe smaki – wołowina, wieprzowina, kurczak itp. – dzięki temu mycie zębów jest łatwiejsze. Szczeniaki szybko przyzwyczajają się do mycia zębów, jednak możliwe jest także oswojenie ze szczotkowaniem starszego pupila.
Sprawdź także: higiena i pielęgnacja psa
Grzywacz chiński – wzorzec rasy i wygląd
Kraj pochodzenia: Chiny
Patronat: Wielka Brytania
Klasyfikacja FCI: Grupa 9 – Psy ozdobne i do towarzystwa; Sekcja 4 – Psy bezwłose.
Wysokość: Psy – 28-33 cm; 23-30 cm
Użytkowość: Pies do towarzystwa
Wrażenie ogólne: Pełen gracji, mały, żywy piesek. Wyróżnia się bezwłosym ciałem lub sierścią o wyglądzie charakterystycznej woalki. Wyraźne dwa typy grzywaczy: jelonek (lekkiej budowy) i kuc (o cięższym kośćcu).
Temperament: Wesoły, nieagresywny.
Głowa: Gładka, pełna wdzięku.
Oczy: Tak ciemne, że wydają się czarne, średniej wielkości, daleko osadzone.
Uszy: Nisko osadzone, duże i stojące.
Szyja: Szczupła, bez podgardla, długa i elegancko osadzona.
Tułów: Średniej długości lub długi, prężny. Umiarkowanie zaznaczona talia.
Ogon: Wysoko osadzony, długi, zwężający się ku końcowi.
Kończyny: Długie i smukłe.
Chód: Z dobrym wykrokiem, płyny i elegancki.
Skóra: Ciepła w dotyku, delikatna, gładka.
Sierść: Bez skupisk sierści gdziekolwiek na tułowiu. Pożądana obfita grzywa. U odmiany powder puff (owłosionej) sierść to podszerstek i długa woalka, która jest cechą charakterystyczną.
Umaszczenie: Wszystkie kolory i kombinacje.
Imię dla grzywacza chińskiego
Imię dla psa: Aslan, Bastek, Bolek, Budyń, Pedro, Ciapek, Cezar, Dante, Elliot, Fado, Figiel, Garry, Robin, Scooby, Kajtek, Bruno, Sharky, Teddy, Imbir, Oreo, Ramen, Buddy, Pongo, Leon, Andy, Monte.
Imię dla suczki: Arya, Bella, Beza, Chelsea, Cherry, Dora, Gaja, Gloria, Joga, Ruby, Bona, Morgan, Żabka, Kluska, Plamka, Nora, Pchełka, Karo, Tycia, Lola, Łatka, Mamba, Maxime, Poppi, Szelma.
Czytaj również: Pies ~ Rasy psów
Być może zainteresuje Cię również ten wpis: 10 błędów w żywieniu psa, których już nigdy nie popełnisz!
Poprzedni wpis: Seter irlandzki - rudy łobuziak, którego pokochasz nad życie!