Kaszel kennelowy - objawy i leczenie

Choć kaszel kennelowy (CIRD)w większości przypadków mija samoistnie bez większego uszczerbku na zdrowiu, dla szczeniąt, starszych i osłabionych psów może być prawdziwym zagrożeniem – zwłaszcza jeżeli przerodzi się w zapalenie płuc. CIRD może być też pomylony z innymi chorobami, których sposób leczenia jest zupełnie różny niż w przypadku klasycznego kaszlu kennelowego. Sprawdź, co zrobić, kiedy Twój pies zacznie kaszleć i jak dbać o niego w chorobie.

Spis treści

• Kaszel kennelowy u psa – opis choroby
• Mój pies kaszle – czy to na pewno jest kaszel kennelowy?
• Jak leczyć kaszel kennelowy
• Kaszel kennelowy - zarażanie
• Sposoby zapobiegania CIRD
• Jak dbać o pupila w trakcie choroby

Kaszel kennelowy u psa – opis choroby

Pies kaszle, jest osowiały, nie ma apetytu, a podczas napadów ma odruch wymiotny lub nawet wymiotuje? To może być (ale nie musi) kaszel kennelowy.

Nasze psy, tak samo jak my, mogą cierpieć na infekcje górnych dróg oddechowych. Choć jednak infekcje i przeziębienia u psa są dość pospolite, kaszel należy u psów raczej do rzadkości. W niektórych przypadkach występuje także gorączka, czy wyciek z nosa. Kaszel kennelowy jest chorobą zakaźną, która wywołuje charakterystyczny kaszel – najczęściej wyraźnie męczący o charakterze napadowym. Choć jest kojarzona głównie ze schroniskami, zwiększone ryzyko zarażenia występuje w każdym dużym skupisku psów, np. na wystawach. Z powodu bardzo dużej zaraźliwości, choroba może dotknąć każdego psa – wystarczy bardzo krótki kontakt, np. podczas wspólnej zabawy, czy obwąchiwania się na spacerze. Zachorować może więc każdy pies, który ma jakikolwiek kontakt z przedstawicielem swojego gatunku.

Kaszel kennelowy przenosi się drogą kropelkową, a choć najczęściej okres intubacji wynosi ok. 2-3 dni, to w niektórych przypadkach wyglądający na zdrowego pies może zarażać nawet przez tydzień między zarażeniem a wystąpieniem pierwszych objawów. Po ustąpieniu objawów choroba przestaje się przenosić nawet ok. dwóch tygodni.

Choroba ma charakter polietiologiczny, czyli jest wywoływana przez wiele rodzajów wirusów i bakterii. Najczęściej wywołuje ją wirus parainfluenza typu 2, adenowirus typu 2 i bakteria bordetella brontiseptica. Wirusów i bakterii powodujących chorobę jest jednak sporo, a przebieg choroby i jej zaraźliwość przed i po wystąpieniu objawów jest w dużym stopniu zależna od wirusów, które wywołały kaszel kennelowy u konkretnego psa. Kaszel kennelowy jest niegroźny dla ludzi i innych zwierząt.

Mój pies kaszle – czy to na pewno jest kaszel kennelowy?

Kaszel kennelowy jest jedną z najbardziej znanych psich chorób objawiających się kaszlem, ale nie jedyną. By wykluczyć inne diagnozy, często potrzebne jest wykonanie dodatkowych badań, dlatego najlepiej zabrać kaszlącego weterynarza. Psie choroby, które objawiają się kaszlem to m.in.:

• Kaszel wsteczny
• Zapadnięcie tchawicy (szczególnie u psów ras małych)
• Kaszel sercowy
• Choroby pasożytnicze
• Nowotwory (przerzuty guzów do płuc, rzadziej zmiany pierwotne)

Weterynarz może (lecz nie musi) zlecić dodatkowe badania – EKG, badanie kału, czy prześwietlenie. Niestety nie ma możliwości potwierdzenia w 100% za pomocą badań laboratoryjnych kaszlu kennelowego – jeżeli objawy są niejednoznaczne, najskuteczniejsza jest diagnostyka drogą eliminacyjną.

Objawy choroby mogą być mniej lub bardziej nasilone w zależności od bakterii i wirusów, które wywołały chorobę, wieku psa, czy jego wcześniejszego ogólnego stanu zdrowia. O ile większość silnych psów w sile wieku przechodzi kaszel kennelowy dość łagodnie (pomijając uporczywy kaszel), dla szczeniąt, starszych i schorowanych psów może być on śmiertelny.

Jak leczyć kaszel kennelowy

W zależności od tego, jak pies przechodzi chorobę, weterynarz może zalecić różne metody leczenia.

W przypadku lekkich objawów weterynarz może zalecić po prostu troskliwą opiekę i izolację od innych psów. Wbrew pozorom nie jest to powód, by zwątpić w kompetencje weterynarza – jeżeli pies jest w stanie ogólnym dobrym, kaszel kennelowy przechodzi samoistnie po ok. dwóch tygodniach. Jeżeli kaszel jest wyjątkowo męczący i towarzyszy mu gorączka i wymioty, a przy tym pupil jest wyjątkowo osłabiony, mogą być podawane leki wzmacniające odporność, antybiotyki, leki zmniejszające kaszel, a nawet kroplówki.

Sposób leczenia zależy od indywidualnej sytuacji zdrowotnej każdego psa, także od jego wieku i ewentualnych chorób przewlekłych, które dodatkowo osłabiają jego organizm.

Kaszel kennelowy - zarażanie

Prawdą jest, że o epidemię kaszlu kennelowego o wiele łatwiej jest w dużych skupiskach psów, takich jak schroniska, wystawy psów rasowych, czy zawody sportowe, ale w przypadku silnie zaraźliwej choroby przenoszonej drogą kropelkową każdy kontakt z innym psem może spowodować zarażenie – zwłaszcza że nosiciel może zarażać jeszcze przed wystąpieniem pierwszych objawów.

Kaszel kennelowy rozprzestrzenia się poprzez picie, czy jedzenie z jednej miski, ale też podczas wspólnej zabawy, czy krótkiego obwąchiwania się na spacerze, czy przez ogrodzenie działki. By uniknąć choroby, należałoby unikać wszelkich kontaktów z innymi psami, a taka izolacja nie jest wskazana ze względu na zalety behawioralne socjalizacji.

Sposoby zapobiegania CIRD

Trzymanie pupila przez całe życie z dala od innych psów byłoby nie tylko bardzo trudne, ale też pozbawiło ulubieńca możliwości nawiązywania psich przyjaźni i wspólnej zabawy.

Dlatego o wiele lepszym sposobem zapobiegania chorobie jest zaszczepienie go na kaszel kennelowy. Szczepienie na kaszel kennelowy w Polsce ma status szczepień dodatkowych – u szczeniąt termin jest ustalany indywidualnie, w przypadku psów dorosłych zaleca się szczepienia co rok lub co dwa-trzy lata, w zależności od potrzeb. W przypadku planowanych wystaw, jeżeli od poprzedniego szczepienia minął więcej niż rok, można rozważyć dodatkowe szczepienie na kilka tygodni przed wydarzeniem.

Szczepienie na kaszel kennelowy podaje się do nosa. Niestety, nie chroni ono w 100% przed zachorowaniem, a jedynie zmniejsza ryzyko zarażenia – szczepionka chroni przed kilkoma najpopularniejszymi wirusami i bakteriami wywołującymi kaszel kennelowy (podobnie jak ludzka szczepionka na grypę).

Dbanie o ogólny dobrostan ulubieńca nie uchroni przed zachorowaniem, ale może wpłynąć na przebieg choroby u psów dorosłych. Warto więc dbać o odporność pupila.

Jak dbać o pupila w trakcie choroby

Choć w bardzo lekkim przebiegu kaszel kennelowy może nie wpływać na samopoczucie pupila, dla większości psów jest to choroba, która bardzo osłabia organizm. By ulżyć choremu pupilowi warto:

• podawać karmę mokrą (lub przynajmniej miękką karmę suchą), która nie będzie podrażniać gardła
• podawać do picia wodę o przyjemnie letniej temperaturze
• zrezygnować całkowicie z obroży (zwłaszcza metalowej) i podczas wyjść zakładać psu szelki
• dostosować aktywność fizyczną do możliwości psa (niezależnie od przebiegu choroby należy zrezygnować z intensywnej zabawy i treningów, niektóre psy jednak podczas choroby będą mogły odbywać normalne spacery w nieco wolniejszym tempie, inne będą mogły wychodzić jedynie na szybkie wyjście higieniczne)
• zapewnić pupilowi spokojne, ciepłe i suche miejsce do odpoczynku
• odizolować pupila od innych psów, by nie narażać ich na zarażenie
• otoczyć pupila opieką – Twój pies potrzebuje teraz dużo miłości.

Kaszel kennelowy infografika - pdf

Czytaj również: Pies ~ Zdrowie i pielęgnacja

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Jak dbać o psa zimą - 5 skutecznych sposobów.

Poprzedni wpis: Neva masquerade - piękny kuzyn kota syberyjskiego