Kot i dziecko - zalety, wady i najczęstsze mity
Wiele osób uważa, że zwierzak w domu to gwarancja prawidłowego rozwoju dziecka – decyzja o kocie jest wtedy związana z pojawieniem się dziecka lub decyzją o powiększeniu rodziny w przyszłości. Inni boją się, że kot w domu może przenosić choroby groźne dla ciężarnych, a nawet stanowić bezpośrednie niebezpieczeństwo dla niemowlęcia. Jedno jest pewne – kot i dziecko to temat, który wzbudza niekiedy zaskakująco duże kontrowersje.
Spis treści
Czy koty są zagrożeniem dla ciąży?
Powiedzmy to sobie od razu wprost: kot nie jest zagrożeniem dla płodu. Jeżeli masz kota, a w Twoim domu jest osoba w ciąży, nie ma żadnego logicznego powodu, by szukać dla pupila nowego domu.
Skąd wziął się ten szkodliwy przesąd? Koty mogą być nosicielami toksoplazmowy, choroby pasożytniczej groźnej jedynie w życiu płodowym i w przypadku ciężkiego upośledzenia odporności. W praktyce jednak, choć teoretycznie jest możliwe zarażenie się toksoplazmozą od kota – wymagałoby jednak barku zachowania jakichkolwiek zasad higieny.
By uniknąć zakażenia, wystarczy umyć ręce po sprzątnięciu kuwety. Ewentualnie na czas ciąży ten obowiązek może przejąć inny domownik. Prawdopodobieństwo zarażenia się toksoplazmozą jest też bliskie zera w przypadku zdrowych kotów niewychodzących.
Sprawdź także: Żwirek dla kota
Dużo bardziej prawdopodobnym scenariuszem prowadzącym do zarażenia jest zjedzenie surowego mięsa lub niemytych warzyw i owoców (mogły mieć kontakt z glebą, w której były odchody).
Wniosek: Koty od wieków są ofiarami przesądów – to jeden z nich. Zostaw swojego kota w spokoju i ciesz się oczekiwaniem na bobasa!
Czy koty lubią dzieci
Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. O ile większość dzieci na widok mruczka reaguje radosnym „KOOOOOTEK”, tak niekoniecznie ta fascynacja nie zawsze będzie odwzajemniona. W przypadku małych bardzo małych dzieci większość kotów zachowuje dystans – co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę impulsywność najmłodszych i budowane dopiero umiejętności motoryczne. Najbrutalniej to ujmując – małe dzieci mogą przypadkowo sprawić ból kotu.
Nieco inaczej będzie to wyglądać w przypadku odrobinę starszych dzieci, w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Można wtedy liczyć na to, że kot i dziecko faktyczne staną się najlepszymi przyjaciółmi, ale równie prawdopodobne jest również że kot od czasu do czasu pozwoli się przez chwilę pogłaskać, będzie dziecko unikać, albo pozostanie .obojętny. Koty są bardzo różne i nie da się zmusić ich do entuzjastycznych reakcji na dziecko, które w przypadku psów są bardziej naturalne.
Oczywiście jest możliwość, że próby zaprzyjaźnienia się dziecka z kotem kiedyś się powiodą, ale niektóre koty po prostu nie czują potrzeby dużej ilości interakcji. To coś, co my jako dorośli akceptujemy, jednak o wiele trudniej wytłumaczyć dziecku, że kot nie ma ochoty na kontakt. To niełatwa dla najmłodszych, ale ważna lekcja empatii i wrażliwości.
Prawdopodobieństwo, że kot i dziecko będą zgraną drużyną, zwiększy się, jeżeli podczas zakupu w hodowli lub adopcji powiesz, że szukasz kotka otwartego na ludzi i chętnego do zabawy.
Jak kot w domu wpływa na rozwój dziecka
Zarówno psy, jak i koty mają pozytywny wpływ na zdrowie i poczucie szczęścia u ludzi, niezależnie od wieku. W przypadku dzieci dorastanie z kotem ma też wpływ na rozwój kluczowych kompetencji społecznych: empatii, wrażliwości, odpowiedzialności, czy cierpliwości. Warto jednak przy tym zaznaczyć, że ważna jest nie tylko sama obecność zwierzaka w domu, ale też to, jak rodzice uczą dziecko wrażliwości na potrzeby zwierząt – na przykład tego, że pupila nie wolno przytulać, kiedy ten pokazuje, że nie ma na to ochoty.
Kot w domu wpływa na obniżenie stresu u dziecka, a jego obecność wspiera małego człowieka w trudnych chwilach.
Co ciekawe, dzieci wychowujące się w domach, w których jest kot (dotyczy to również psów) są mniej narażone na wystąpienie u nich w przyszłości alergii.
Dobroczynny wpływ kotów na dziecko zauważono także u dzieci w spektrum autyzmu. W opinii dr Gretchen Carlisle, badaczki pracującej na Uniwersytecie Missouri i specjalistki specjalizującej się w relacjach ludzi ze zwierzętami, koty znacząco poprawiały samopoczucie dzieci w spektrum.
Koty zmniejszają u dzieci poczucie lęku, zwiększają kompetencje społeczne i empatię. Zmniejszają też poziom stresu u rodziców autystycznych dzieci, który najczęściej jest wyższy, niż w przypadku dzieci neurotypowych. Ważny jest jednak jeden czynnik – kot powinien być dobrany do rodziny – spokojny i łagodny.
Czytaj również: Kot ~ Porady i ciekawostki
Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Zanim adoptujesz kota. Co musi wiedzieć przyszły opiekun
Poprzedni wpis: Saluki (chart perski) - elegancki biegacz
