Zanim adoptujesz kota. Co musi wiedzieć przyszły opiekun

Choć koty wydają się o wiele mniej wymagające od kotów, w pierwszych dniach nowy zwierzak i tak potrzebuje mnóstwo wsparcia i miłości. Wzajemne poznawanie się jest jednocześnie ekscytujące i stresujące. Nasza behawiorystka, Jowita Kasprzyk podpowiada, jak przygotować się do adopcji kota i jak pomóc pewniej poczuć się w Twoim domu.

Spis treści

• Dlaczego warto adoptować kota?
• Jak wybrać kota do adopcji?
• Jak przygotować się do adopcji kota?
• Jak pomóc kotu w zaaklimatyzowaniu się w nowym domu?
• Jak długo kot oswaja się z nowym domem?
• Jakie mogą być wyzwania związane z adopcją?

Dlaczego warto adoptować kota?

Coraz więcej osób dostrzega pozytywne aspekty wynikające z towarzystwa zwierząt w domu. Bardzo często w zależności od naszej codziennej aktywności i trybu życia, decydujemy się na przyjęcie pod swój dach kota bądź psa. Kot na pierwszy rzut oka jest łatwiejszy w codziennej opiece niż pies. Nie wymaga codziennych spacerów, aby się załatwić – ma kuwetę. Jest zawsze czysty, gdyż nie wychodzi na zewnątrz. Można go zostawić na krótkie okresy samego w domu z zapasem jedzenia, wody i dodatkowych kuwet.

Z mojej perspektywy opiekunki kotów od 11 lat, mogę powiedzieć, że wszystko zależy też od kota. Pewne jest natomiast to, że koty mają wpływ na nasze samopoczucie, a co za tym idzie i zdrowie. Kontakt z kotem obniża poziom stresu poprzez wydzielanie się hormonów szczęścia i przywiązania – endorfin i oksytocyny. Towarzystwo kota wpływa korzystnie na nasze serce, obniżając ciśnienie krwi. Kocie mruczenie powoduje szybsze zrastanie się kości, również ludzkich. W domach z małymi dziećmi koty mogą uczyć empatii i szacunku do żywych istot oraz pierwszych lekcji obowiązków jak np. nakładanie pokarmu na talerzyk.

Koci opiekunowie doskonale już wiedzą, że ich mruczki potrafią przywiązywać się do nich, okazywać miłość i tęsknić, niczym nie ustępując psom.

Jak wybrać kota do adopcji?

Jeżeli chcemy mieć w domu rasowego kota, zanim kupimy zwierzę, warto sprawdzić hodowlę. Polskie stowarzyszenia zrzeszone w międzynarodowych uznawanych federacjach działające w Polsce to m.in. Polska Federacja Felinologiczna Felis Polonia-FIFe, Polski Związek Felinologiczny – WCF, Klub Kota X-treme -TICA i inne. Dobrzy hodowcy dbają o kocięta od chwili ich narodzin i traktują jak członków rodziny (koty są w domu z ludźmi, a nie w osobnych pomieszczeniach) oraz selekcjonują do rozrodu te koty, które nie wykazują np. agresji czy lęku.

Najlepszy wiek na opuszczenie kociej mamy i rodzeństwa to ok. 16 tydzień. Dopuszczalny jest też wiek między 12 a 16 tygodniem. Im dłużej jednak kocię jest ze swoją rodziną tym większe szanse na adopcję zdrowego fizycznie i psychicznie kota, który np.: nie boi się wszystkiego, jest otwarty na nowości, odporny na zmiany i stres.

Adoptując kota ze schroniska czy też organizacji nie zawsze mamy pełne informacje na temat wcześniejszego życia kota, a pobyt w domach tymczasowych, zwłaszcza z dużą ilością kotów, nie zawsze pokaże nam koci charakter. Kot wycofany w takich miejscach może okazać się całkiem pewnym siebie kotem, gdy zostanie jedynakiem. Zawsze zatem warto dać kotu szansę na kochający dom.

Jak przygotować się do adopcji kota?

Zachęcam do odwiedzin miejsca pobytu kota, zobaczenia jak się zachowuje w stosunku do innych kotów, psów i ludzi. Nie przytłaczajmy kota naszą wielkością. Usiądźmy na podłodze, kucnijmy, najlepiej odwracając się do niego tyłem. Kot ma możliwość oswoić się z naszym zapachem i nas w ten sposób poznać, otrzeć się o nas pyszczkiem, nie będąc pod ostrzałem naszego wzroku. Weźmy ze sobą wędkę i spróbujmy pobawić się z nim.

W domu przygotujmy bezpieczną kocią bazę, czyli pokój, w którym kot będzie mieć dostęp do jedzenia i picia oraz kuwetę. Kartony na podłodze i tunele, skrytki, wysokości (półki lub kocie drzewka) oraz drapaki to również podstawowe wyposażenie bazy. Jeżeli kot poczuje się już pewnie w nowym miejscu, będzie mógł wyjść pozwiedzać resztę pomieszczeń, ale w swoim tempie i o porze dnia odpowiedniej dla niego.

Znaczna ilość kotów reaguje na kocimiętkę, walerianę lub patyczki matatabi. Można zostawić poduszeczki nasączone wyżej wymienionymi ziołami oraz patyczki, które pozwolą kotu na chwilę relaksu wtedy, gdy będzie jej potrzebował.

Jak pomóc kotu w zaaklimatyzowaniu się w nowym domu?

Podstawą dla kota będzie zawsze bezpieczne, bogate środowisko, w którym będzie mógł się poruszać bez potrzeby kontaktu z innymi domownikami. Warto na początek zastosować również kocie feromony, które umieszczamy w kontakcie w kociej bazie. W przypadku dużego domu feromony powinny znaleźć się w kilku miejscach.

To, co buduje pewność siebie u kota, to sprawczość podejmowanych działań. Nie zmuszajmy zatem kota do kontaktu, dotyku, jeżeli sobie tego nie życzy. Kiedy poczuje się bezpiecznie sam zdecyduje, kiedy chce sobie na to pozwolić. Istotne dlatego jest by dać kotu czas na oswojenie się z nowym miejscem, ludźmi czy innymi zwierzętami.

Zabawy z długą wędką dystansującą (teleskopową) pozwolą zmniejszyć poziom stresu (udane polowanie), a jednocześnie uczyć się, że w obecności człowieka dzieją się przyjemne rzeczy. Dobrze, aby takie zabawy, gdy kot nie musi podchodzić blisko człowieka, trwały chociaż 5-10 minut kilka razy dziennie.

Jak długo kot oswaja się z nowym domem?

Zdecydowanie szybciej oswajają się z nowym otoczeniem kocięta. Starsze koty, w zależności od dotychczasowych doświadczeń, mogą potrzebować znacznie więcej czasu na aklimatyzację. Trudno określić termin, bo może on trwać od kilku godzin do nawet kilku tygodni. W sytuacji przedłużającego się wycofania kota z życia i np. siedzenia cały czas w ciemnym schowku warto skonsultować takie zachowanie z behawiorystą, który podpowie, co jeszcze można zrobić w konkretnym przypadku.

Trzeba pamiętać, że nowy dom to ogromny stres dla kota, który może obniżyć jego odporność, co wiąże się znowu z rozwojem utajonych do tej pory chorób lub nasileniem objawów już istniejących. Obserwacja samopoczucia, chęci do zabawy i apetytu będzie zatem kluczowa.

Jakie mogą być wyzwania związane z adopcją?

Największym wyzwaniem w mojej opinii jest rozminięcie się oczekiwań opiekunów, a faktycznych kocich zachowań, charakterów i potrzeb. Wynika to najczęściej z niewiedzy albo panujących błędnych opinii o kotach np. rasowych. Zarówno koty brytyjskie, ragdoll czy persy potrzebują bogatego środowiska, kocich półek, zajęć, czy polowania tak samo, jak bengale czy dachowce. Nuda w domu jest częstą przyczyną frustracji rozładowywanej np. sikaniem poza kuwetę czy wokalizacją.

Adoptując kota, musimy być zatem gotowi na zmiany w swoich domach (pudła i tunele na podłodze, jak i kocie ścieżki na wysokości), dodatkowe obowiązki (codzienne sprzątanie kuwety i karmienie), ale przede wszystkim na ogrom miłości, którą niechybnie zostaniemy obdarowani.

Czytaj również: Kot ~ Porady i ciekawostki

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Pies i kot – 7 sposobów na udane relacje

Poprzedni wpis: Yorkshire terrier - ognisty temperament w ciele maskotki