Kot tonkijski - towarzyski kot, który od razu poprawi Ci humor

Koty tonkijskie to stosunkowo mało znana rasa. Ci bliscy kuzyni kotów burmijskich i syjamskich, według swoich miłośników, łączą najlepsze cechy obu ras. Zawsze gotowe do psot i zabawy, uwielbiają być w centrum uwagi i stawiają sobie za cel poprawienie Ci humoru.

Ich krótka sierść nie wymaga żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, jest za to jedwabiście gładka i głaskanie pupila to prawdziwa przyjemność – obustronna, gdyż koty tonkijskie uwielbiają chwile czułości. Czy kot tonkijski to idealny zwierzak dla Ciebie? Dowiedz się więcej o tej fascynującej rasie.

Spis treści

• Historia kotów tonkijskich
• Charakter i osobowość kotów tonkijskich
• Dla kogo kot tonkijski będzie idealnym pupilem
• Kot tonkijski i inne zwierzęta
• Kot tonkijski i dzieci
• Zdrowie kotów tonkijskich
• Żywienie – karma dla kotów tonkijskich
• Pielęgnacja kotów tonkijskich
• Kot tonkijski – wzorzec rasy i wygląd
• Imię dla kotów tonkijskich

Historia kotów tonkijskich

Choć oficjalna, nowoczesna historia kotów tonkijskich rozpoczyna się w roku 1930 w Stanach Zjednoczonych, miłośnicy rasy twierdzą, że przodkowie tonków bywali widywani na terenie obecnej Południowo-Wschodniej Azji już w średniowieczu, a nawet starożytności. Choć trudno jest jednoznacznie udowodnić tak stary rodowód rasy, jednak stare opisy kotów są na tyle niejednoznaczne, by historia kotów tonkijskich mogła być faktycznie o wiele dłuższa, niż przypuszczamy.

Nowoczesna historia kotów tonkijskich zaczyna się od kotki Wong Mau, która została przywieziona do USA z obecnej Birmy przez amerykańskiego lekarza okrętowego Josepha C. Thompsona. Przypominała ona nieco kota syjamskiego, jednak różniła się nieco budową i umaszczeniem. Z krzyżówki między Wong Mau i kotem syjamskim powstały obecne koty burmskie. Następnie, w latach 60., po ukształtowaniu odrębnej rasy burmskiej, narodził się pomysł, by uzyskać kota idealnie łączącego największe zalety kotów syjamskich i burmskich. Rasa została uznana w 1965 roku przez Kanadyjski Związek Hodowców (gdzie przez pewien czas była znana pod nazwą Złote Koty Syjamskie), a następnie przez TICA i WCF. Do tej pory koty tonkijskie nie zostały uznane przez WCF. Pierwszy kot tonkijski pojawił się w Polsce w latach 80. Choć nie jest to szczególnie popularna rasa, bez problemu znajdziesz w naszym kraju dobre hodowle prowadzone przez miłośników tych wspaniałych kotów.

Sama nazwa rasy wywodzi się od zatoki tonkijskiej, która jest położona w pobliżu miejsca pochodzenia kotów, jednak twórcy nazwy nie przejmowali się szczególnie geografią, gdyż dostęp do niej ma nie Tajlandia i Birma, a… Wietnam i Chiny.

Charakter i osobowość kotów tonkijskich

Koty tonkijskie uważa się za najbardziej przyjazne i wesołe koty krótkowłose. Nie bez powodu, czasami można wręcz odnieść wrażenie, że stawiają sobie za cel rozbawienie człowieka i poprawienie humoru swojemu opiekunowi. Co za tym idzie, są bardzo absorbujące i kiedy uznają, że są zaniedbywane – głośno domagają się uwagi. To prawdziwe pieszczochy, kiedy się nie bawią, będą odpoczywać na Twoich kolanach i prosić o głaskanie. Wiele kotów tonkijskich uwielbia głaskanie brzuszka, co jest o wiele częściej spotykane wśród psów niż kotów.

Są znane z inteligencji i chętnie będą podejmować wyzwania. Chętnie bawią się zabawkami interaktywnymi na inteligencję, możesz je też nauczyć aportowania. Reagują też na swoje imię, a nawet przychodzą na zawołanie (co przecież w przypadku kotów nie jest takie oczywiste). Lubią towarzyszyć opiekunowi we wszystkich czynnościach, czasami zdarza się im obserwować otoczenie z dużej wysokości. Kot tonkijski na pewno doceni wysokie drapaki, zawieszone na ścianie legowiska, czy półki, a nawet legowisko na szafie.

W przeciwieństwie do większości kotów tonki wręcz lgną do ludzi. Najczęściej obdarzają wszystkich członków rodziny podobną czułością, chętnie też witają w domu gości. Z tego też powodu kot tonkijski powinien być zawsze kotem niewychodzącym. Poza innymi zagrożeniami wspólnymi dla innych kotów, tonki wykazują się wyjątkową ufnością wobec obcych, co zwiększa ryzyko porwania.

Po kotach syjamskich tonki odziedziczyły zamiłowanie do charakterystycznego miauczenia, nie jest ono jednak aż tak intensywne i uciążliwe.

Dla kogo kot tonkijski będzie idealnym pupilem

Kot tonkijski będzie dobrze czuł się w domu pełnym miłości. To kot dla Ciebie, jeżeli szukasz zwierzaka, który będzie potrzebował od Ciebie dużo uwagi. Jest to jedna z ras kotów, które przywiązaniem do opiekuna dorównują psom – choć trzeba mieć świadomość, że ma to swoją ciemniejszą stronę.

Przede wszystkim, potrzeba zainteresowania i czułości to dla tych kotów stan naturalny. Choć czasami można myśleć, że typowe koty przez większość czasu ignorują swojego człowieka, w dłuższej perspektywie są one dużo mniej absorbujące, a opieka nad nimi – mniej czasochłonna.

Kot tonkijski źle znosi samotność. Najchętniej zamieszka w domu, w którym zawsze będzie ktoś obok, choćby miał być to drugi kot, czy pies. Choć najlepiej będzie czuł się pod opieką osoby pracującej z domu, inny zwierzak może sprawić, że kot tonkijski bez problemu przetrwa codzienną, ośmiogodzinną rozłąkę. Może też dotrzymać towarzystwa osobie starszej – choć to energiczny zwierzak, nie można porównać opieki nad nim do życia z potrzebującym przynajmniej godzinnych spacerów psem.

Kot tonkijski i inne zwierzęta

Koty tonkijskie są znane z przyjaznego nastawienia do innych zwierząt, niezależnie od tego, czy są to psy, czy koty. Wspólne życie pod jednym dachem z innym zwierzakiem jest nie tylko możliwe, ale też wskazane, jeżeli opiekun ma standardową pracę etatową w biurze i codziennie rano zostawia pupila na wiele godzin w domu.

Stosunek tonków do innych zwierzaków nie jest znany. To mało popularna rasa i zazwyczaj koty tonkijskie mieszkają z innymi kotami i psami. Nie są to koty obdarzone szczególnie dużym instynktem łowieckim, jednak kontakty z królikiem, gryzoniami, czy innymi mniejszymi zwierzętami powinny być zawsze nadzorowane.

Koty tonkijski i dzieci

Koty tonkijskie zazwyczaj przedstawiane są jako wspaniali, cierpliwi towarzysze zabaw dla dzieci. Choć trzeba przyznać, że w porównaniu z większością kotów tonki wyjątkowo lgną do dzieci, nie jest to jednak miłość bezwarunkowa. Przede wszystkim, konieczne jest nauczenie dzieci właściwego zachowania wobec pupila i choć podstawowych elementów kociej mowy ciała, by młody człowiek nie zrobił pupilowi przypadkiem krzywdy. W przypadku młodszych dzieci, które nie do końca panują zarówno nad koordynacją ruchów, jak i entuzjazmem wobec zwierzaka, konieczne będzie nadzorowanie kontaktów.

Dobre relacje kota z dzieckiem nie zmieniają faktu, że odpowiedzialność za zwierzę ponosi zawsze osoba dorosła. Nawet gdy dziecko przejmuje część obowiązków związanych z opieką nad kotem, dorosły powinien co najmniej dyskretnie nadzorować, czy są one prawidłowo wykonywane.

Zdrowie kotów tonkijskich

Jako bliski krewny kotów syjamskich i burmskich, kot tonkijski będzie miał podobne problemy zdrowotne. Choć większość kotów cieszy się dobrym zdrowiem i zazwyczaj do późnej starości cieszą się dobrą kondycją, nie jest to rasa całkowicie wolna od problemów zdrowotnych (uprzedzamy od razu: jest to problem wszystkich kotów, w przypadku „rasowców” predyspozycje do poszczególnych chorób można po prostu z pewnym prawdopodobieństwem przewidzieć, podczas gdy zdrowie i choroby dachowca to zawsze niespodzianki).

Najczęstsze problemy zdrowotne kotów tonkijskich:

• choroby stomatologiczne, w tym zapalenie dziąseł. Kotom tonkijskim stosunkowo szybko odkłada się kamień nazębny, konieczne jest więc przykładanie dużej uwagi do higieny zębów.
• amyloidoza (odkładanie się białka w narządach wewnętrznych)
• nadwaga
• postępujący zanik siatkówki (PRA)
• choroby dolnych dróg moczowych
• nieswoiste zapalenie jelit

W większości przypadków koty tonkijskie potrzebują po prostu corocznego przeglądu u weterynarza. Zazwyczaj kot tonkijski żyje 15-18 lat.

Sprawdź także: Witaminy dla kota

Żywienie – karma dla kotów tonkijskich

Koty tonkijskie są prawdziwymi łasuchami, a przy tym mogą mieć skłonności do chorób dróg moczowych i kamienia nazębnego. Dlatego w ich przypadku konieczne jest żywienie karmą mokrą. Karma mokra nie osadza się na zębach, jak suche chrupki, a przy tym ma pozytywny wpływ na pracę nerek i zdrowie pęcherza. Nie bez znaczenia jest też to, że przeciętna porcja karmy mokrej będzie mieć o wiele większą objętość niż porównywalna pod względem kalorycznym porcja karmy suchej. Kot karmiony pokarmem mokrym będzie więc czuł o wiele większe poczucie sytości.

Jak w przypadku każdego kota, tonkijczyk potrzebuje bezzbożowej karmy o jak największej zawartości mięsa i ja najmniejszej ilości węglowodanów.

Pielęgnacja kotów tonkijskich

Koty tonkijskie są raczej bezproblemowe w pielęgnacji. Ich króciutka, pozbawiona podszerstka sierść jest niezwykle gładka, wręcz jedwabista w dotyku. Nie jest bez znaczenia, że taka sierść praktycznie nie wymaga żadnej pielęgnacji ze strony człowieka – choć może się okazać, że czesanie szczotką będzie uznawane za rodzaj czułości. Koty tonkijskie podczas okresu linienia zrzucają minimalne ilości włosków, a w ciągu roku sierść w mieszkaniu jest niemal niezauważalna.

Konieczne jest jednak regularne mycie zębów, do czego najlepiej przyzwyczajać od pierwszych chwil w nowym domu. U kotów tonkijskich problemy stomatologiczne związane z szybko odkładającym się kamieniem nazębnym nie są rzadkością. Zaniedbanie ich higieny może prowadzić w konsekwencji do konieczności usunięcia kamienia pod narkozą, a w przypadku kotów starszych, u których narkoza jest ryzykowna, zaleca się wyrwanie chorych zębów.

Kot tonkijski – wzorzec rasy i wygląd

Kraj patronacki: Kanada

Kod EMS: TOS

Wrażenie ogólne: Średniej wielkości, dobrze umięśniony i zaskakująco ciężki. Towarzyski kot o wysportowanej sylwetce i jedwabistej sierści.

Waga: 2,5-5 kg

Głowa: W kształcie zmodyfikowanego klina o czystych, zaokrąglonych konturach. Kształt głowy tylko nieco dłuższy niż szeroki. Wysokie kości policzkowe.

Oczy: Średniej wielkości, w kształcie pestki brzoskwini, górna krawędź nieco bardziej migdałowata. Proporcjonalne, lekko skośne.

Uszy: Średniego rozmiaru, raczej dłuższe niż szersze, o szerokiej podstawie. Szeroko rozstawione o zaokrąglonych końcach. Nieco pochylone do przodu.

Tułów: Średniej wielkości, ani krępy, ani smukły.

Nogi: Szczupłe i proporcjonalne. Tylne nogi nieco dłuższe.

Ogon: Szerszy u nasady, ale nie gruby. Zwęża się stopniowo do tępo zakończonego końca.

Sierść: Średniokrótka, gęsta, przylegająca. Bardzo delikatna i miękka w dotyku, o wysokim połysku.

Umaszczenie: Znaczenia typu solid, mink i point. Kolory: seal (foczy), niebieski, czekoladowy, liliowy, niebieski. Ostatecznego umaszczenia kocięta nabierają w ciągu pierwszych kilku miesiącach życia.

Imię dla kotów tonkijskich

Imię dla kota: Apollo, Alvaro, Angus, Budda, Baron, Buddy, Boguś, Bruno, Cosmo, Chuck, Diego, Fado, Figiel, Rambo, Rogal, Leo, Zygmunt.

Imię dla kotki: Aria, Ariana, Coco, Costa, Diana, Dafne, Iskra, Joga, Kitty, Luna, Lili, Mamba, Puma, Psotka, Silver, Silk, Strzałka, Wenus.

Czytaj również: Kot ~ Rasy kotów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Odwodnienie kota - jak pomóc pupilowi (nie tylko latem)

Poprzedni wpis: Leonberger - wspaniały olbrzym o wielkim, złotym sercu