Wyżeł weimarski - dostojny i elegancki pies dla aktywnych

Wyżeł weimarski jest psem pełnym gracji – w połączeniu z atletyczną budową i widoczną na pierwszy rzut oka inteligencją nikogo nie powinno więc dziwić, że rasa była promowana w rodzinnych Niemczech jako arystokratyczne psy. Zachwyca nie tylko ich wygląd, ale też charakter – wyżły weimarskie łączą w sobie wrażliwość i spokój z niezwykłą wytrzymałością i koncentracją na zadaniu. Ta mieszanka sprawia, że sprawdzają się nie tylko jako typowe psy łowieckie – dziś wyżły weimarskie są także cenionymi psami pracującymi m.in. w policji, straży granicznej, czy ratownictwie. Doskonale sprawdzają się też w psich sportach, zwłaszcza w tropieniu użytkowym.

Wyżeł weimarski może być też po prostu psem rodzinnym, jednak zanim zdecydujesz się na zakup szczeniaka, zastanów się, czy jesteś gotowy na tak wymagającego psa. Jego łagodne usposobienie jest nieco mylące – choć wyżeł weimarski ma zrównoważony charakter i umiarkowany temperament, potrzebuje zaskakująco dużo ruchu. Czy wyżeł weimarski to pies dla Ciebie?

Spis treści

• Historia wyżłów weimarskich
• Charakter i osobowość wyżłów weimarskich
• Dla kogo wyżeł weimarski będzie idealnym pupilem
• Wyżeł weimarski i dzieci
• Wyżeł weimarski i inne zwierzęta
• Żywienie – najlepsza karma dla wyżła weimarskiego
• Zdrowie wyżłów weimarskich
• Pielęgnacja wyżłów weimarskich
• Wyżeł weimarski – wzorzec rasy i wygląd
• Imię dla wyżła weimarskiego

Historia wyżłów weimarskich

Istnieje wiele teorii dotyczących historii wyżłów weimarskich, jednak żadna z nich nie jest szczególnie wiarygodna. Choć wszystko wskazuje na to, że współczesne wyżły niemieckie pochodzą od srebrzystych psów łowieckich hodowanych na dworach Weimaru, według jednej z wersji przodkowie wyżłów mogą pochodzić z Francji.

Wielbiciele rasy doszukują się długich tradycji hodowli wyżłów weimarskich, dowodem na to ma być obraz Antona van Dycka z 1631 roku. Choć na płótnie księciu Rupertowi z całą pewnością towarzyszy duży, srebrny pies, nie oznacza to jednak, że wyżły były znane i cenione już w XVII wieku. Po prostu wiemy, że niemiecka arystokracja lubiła psy o tym umaszczeniu, możliwe, że zostały one przodkami wyżłów.

Z pewnością wyżły weimarskie były znane w XIX wieku. Cesarz niemiecki Wilhelm I wydał edykt, na mocy którego właścicielem wyżła mógł zostać jedynie szlachcic mogący udokumentować swoje arystokratyczne pochodzenie przynajmniej 4 pokolenia wstecz. W XIX wieku powstały też pierwsze kluby hodowców, a także wzorzec, który doprowadził do ujednolicenia weimarów.

Wyżły weimarskie zostały stworzone jako typowe psy dla myśliwych, ewentualnie pracujące ze strażnikami leśnymi zwalczającymi kłusownictwo. Dzisiaj, choć psy tej rasy nadal cieszą się dużą popularnością wśród myśliwych, coraz częściej stają się po prostu psami rodzinnymi.

Charakter i osobowość wyżłów weimarskich

Wyżły weimarskie to psy o stabilnym, zrównoważonym usposobieniu. Są przywiązane do swojego opiekuna i podążają za nim krok w krok. W relacjach domowych okazują miłość każdemu członkowi rodziny, jednak na pierwszy rzut widać, z kim łączy go najsilniejsza więź. To pies, który potrzebuje czasu i uwagi swojego człowieka.

Wyżły weimarskie słyną z wyjątkowej inteligencji. Bardzo szybko i chętnie się uczą, a zdobywanie nowych umiejętności jest wyraźnie satysfakcjonujące dla pupila. Praca z człowiekiem sprawia psu tej rasy olbrzymią przyjemność. Pies nie potrzebuje przy tym polowania – wyżły świetnie sprawdzają się w większości psich sportów, w tym w agility, noseworku, czy tropieniu użytkowym. Choć w domu wyżły są raczej spokojnymi przytulasami, podczas treningu zmieniają się w skoncentrowane na celu, wytrwałe psy pracujące. Jeżeli pies nie będzie mieć jednak zorganizowanego czasu na wybieganie się i trening, najprawdopodobniej zacznie sprawiać problemy. Niszczenie mebli, czy przekopywanie ogródka to najczęstsze skutki uboczne nudy, a w przypadku psa tej wielkości straty mogą być spore.

U weimarów bardzo silny jest instynkt łowiecki, który jest nie bez znaczenia w codziennym życiu z psem. Choć mówi się, że jak na psy myśliwskie, wyżły weimarskie nie mają skłonności do ucieczek, jednak zawsze trzeba się liczyć z tym, że zainteresowany nieznanym zapachem pies zapomni o całym świecie i będzie chciał ruszyć w pogoń. Podstawą jest praca nad przywołaniem, mniejsze problemy z zapanowaniem nad instynktem będzie też miał pies, który ma możliwość tropienia i węszenia podczas zaplanowanych treningów.

Dla kogo wyżeł weimarski będzie idealnym pupilem

Często można spotkać się z określeniem, że wyżeł weimarski będzie idealnym psem dla ludzi aktywnych. Niestety, to nie do końca prawda. Bardzo duża część ludzkich aktywności niekoniecznie przewiduje aktywność psów. Jeżeli niestraszne Ci długie spacery z psem, ale po pracy masz zaplanowany grafik dodatkowych zajęć i spotkań towarzyskich, może okazać się, że pies będzie czuł się zaniedbany.

Wyżeł weimarski będzie idealnym psem dla osoby, która będzie chciała poświęcić mu czas. Jeżeli szukasz czworonożnego przyjaciela do długich spacerów i chcesz ćwiczyć ze swoim pupilem (niekoniecznie wyczynowo), zarówno Ty, jak i Twój pies będziecie ze sobą po prostu szczęśliwi. Trening z psem daje wiele satysfakcji, a poczucie wyjątkowej więzi i porozumienia z pupilem jest nie do przecenienia. To pies niesamowicie inteligentny, który lubi działać razem z człowiekiem, a do swojego opiekuna obdarza głębokim uczuciem.

Dla wyżła weimarskiego nie ma większego znaczenia, czy mieszka w mieszkaniu w bloku, czy w domu z ogrodem. Z punktu widzenia psa ważniejsze jest, czy będzie miał możliwość wybiegać się i ćwiczyć (dla weimara samo zmęczenie fizyczne to za mało, ćwiczenie sztuczek, psich sportów, czy zabawy węchowe są równie ważne). Z drugiej jednak strony, mieszkanie dla wyżła musi być na tyle duże, by większy pies mógł się w nim swobodnie przemieszczać.

Życie z psem o silnym instynkcie łowieckim w dużym mieście będzie też zazwyczaj trudniejsze i wymagające bardziej zaawansowanej logistyki. Tłok, dużo ludzi, psów i innych zwierząt (gołębie, koty itd.) to bodźce, które mogą być dla psa wyzwaniem, konieczny jest więc większy nacisk na zachowanie w trudnych sytuacjach.

Zazwyczaj nie poleca się wyżłów weimarskich jako pierwszych psów. Potrzebują konsekwentnego i pewnego siebie, ale jednocześnie czułego opiekuna. To duże psy, które bardzo szybko przestają być małymi szczeniaczkami, więc naukę zasad panujących w domu i na spacerze koniecznie należy zacząć już od pierwszych dni razem.

Zanim kupisz wyżła weimarskiego, miej na uwadze, że to duży pies, który może mieć problem z rozstaniem na czas wakacji. Hotel dla psów może kosztować nieco więcej w przypadku psa tej wielkości, a rodzina i znajomi zazwyczaj nie podejmują się opieki nad nim tak chętnie, jak w przypadku mniejszego psiaka. Wyjazd na urlop z wyżłem weimarskim będzie zaś na pewno większym wyzwaniem niż np. z maltańczykiem. Przed pojawieniem się szczeniaka w twoim domu, zastanów się, czy będziesz mieć możliwość zapewnienia na czas wyjazdów opieki lub Twój styl spędzania wakacji może uwzględniać obecność psa.

Wyżeł weimarski i dzieci

Wyżły weimarskie zazwyczaj lubią dzieci i mogą z powodzeniem żyć w rodzinie z dziećmi, jednak pogodzenie codziennych obowiązków związanych z najmłodszymi i psem może być sporym wyzwaniem.

Przede wszystkim, wyżeł weimarski to duży pies, który przez dłuższy czas może po prostu przewrócić dziecko, czy niechcący zrobić mu krzywdę – chociażby machając energicznie ogonem. Na pewno też nie ma co liczyć na to, że dziecko od czasu do czasu wyprowadzi psa – mogą mieć z tym problem także młodsze nastolatki.

Wyżeł weimarski nie wpisuje się też w schemat „łagodnego olbrzyma”. Choć przyjmuje się, że większe psy mają wobec dzieci większą cierpliwość niż małe, weimar będzie raczej darzyć dziecko sympatią, niż pilnować go na każdym kroku.

Wyżeł weimarski i inne zwierzęta

Wyżły weimarskie mają bardzo silny instynkt łowiecki i ich relacje z innymi zwierzętami zwykle bywają bardzo skomplikowane.

Mogą mieć problem z socjalizacją i zabawą z innymi psami – zdarzają się weimary, które próbują zdominować inne psy, w przypadku spotkania dwóch samców alfa często dochodzi do spięć. Problem można zminimalizować lub zmniejszyć dzięki zajęciom na psim przedszkolu. Warto nauczyć psa pozytywnych lub przynajmniej neutralnych reakcji na inne psy, zwłaszcza jeżeli mieszkasz w mieście i konfrontacje są nieuniknione. Nie oznacza to, że każdy wyżeł weimarski nie będzie lubił innych psów – ten problem zdarza się jednak na tyle często, że warto wiedzieć o nim przed decyzją o wybraniu weimara.

Wyzwaniem może być także nastawienie wyżła do kotów. Najczęściej weimary nie tolerują kotów, chyba że były z nimi wychowywane od szczeniaka. Wtedy kot mieszkający w domu jest traktowany jak pełnoprawny domownik, z którym można nawet się zaprzyjaźnić. Zupełnie inaczej będzie jednak wyglądać podejście do obcych kotów, które nie mogą raczej liczyć na podobne przywileje.

O wiele bardziej niebezpieczne mogą być próby pogodzenia opieki nad wyżłem weimarskim i mniejszym zwierzakiem. Myszy, świnki morskie, a nawet króliki będą traktowane raczej w kategoriach potencjalnych zdobyczy. Kontakt z psem, nawet przy zabezpieczonej klatce, będzie też dla zwierzaka po prostu stresujący.

Żywienie – najlepsza karma dla wyżła weimarskiego

Wyżły weimarskie są znane jako psy niewybredne, które ze smakiem zjedzą każdą karmę. Nie są jednak nienasyconymi łakomczuchami jak chociażby labradory. Jeżeli nie trenujesz ze swoim psem wyczynowo, raczej nie będzie potrzeby stosowania specjalnej karmy o podwyższonym poziomie energii.

Jako pies o głębokiej klatce piersiowej, wyżeł weimarski jest szczególnie narażony na rozszerzenie i skręt żołądka. Dlatego najlepiej jest dzielić dawkę dzienną na dwa lub nawet trzy posiłki, a codzienną aktywność planować tak, by pozwolić pupilowi na spokojny odpoczynek po jedzeniu.

Wyżeł weimarski to duża rasa psa, która jest obciążona ryzykiem wystąpienia dysplazji stawów biodrowych. Dobrym wyborem będzie więc karma wzbogacona o suplementy wspierające układ kostny: glukozamin i chondroitynę.

Zdrowie wyżłów weimarskich

Sama budowa wyżłów weimarskich sprawia, że choć są piękne, są w grupie ryzyka wystąpienia rozszerzenia i skrętu żołądka, a także dysplazji stawów biodrowych. Zarówno dysplazja, jak i rozszerzenie i skręt żołądka są związane zarówno z czynnikami genetycznymi, jak i środowiskowymi. Dlatego, choć wybór odpowiedzialnej hodowli ma znaczenie, na zdrowie i jakość życia psa będą mieć też warunki życia. By uniknąć rozszerzenia i skrętu żołądka ważne jest unikanie dużych porcji pokarmu na raz i możliwość odpoczynku po jedzeniu. Dla profilaktyki dysplazji – dieta bogata w składniki wzmacniające kości, utrzymanie prawidłowej masy ciała i odpowiednia do możliwości aktywność fizyczna.

Wyżły weimarskie mogą mieć też problemy z oczami – od korygowanej chirurgicznie dwurzędowości rzęs, po zaćmę i dystrofię rogówki.

Inne choroby wyżłów weimarskich:

• Alergie
• Mastocytoma
• Zespół trzęsącego się szczenięcia
• Zewnątrzwydzielnicza niewydolność trzustki
• Niewydolność zwieracza cewki moczowej
• Zespół Wobblera

Pielęgnacja wyżłów weimarskich

Pod względem pielęgnacji wyżły nie są szczególnie wymagające. Ich krótką sierść wystarczy raz na jakiś czas przeczesać. Niestety jednak często wbija się ona w tapicerkę mebli, czy ubrania, warto więc wyrobić sobie nawyk wyczesywania pupila przynajmniej raz w tygodniu, by ułatwić sobie utrzymanie czystości w mieszkaniu. Kąpiele to kwestia indywidualna, dużo zależy od tego, czy Twój pies po prostu mieszka w domu, zdarza mu się wejść na kanapę, czy może rozpoczyna dzień od wskoczenia do Ci łóżka, żebyś na pewno nie zignorował budzika.

Pozostaje obcinanie pazurów, dbanie o higienę zębów, czy sprawdzanie stanu uszu i oczu. Uszy weimarów są oklapnięte, istnieje więc zwiększone ryzyko infekcji – warto zaglądać do uszu, by szybko zauważyć jej początki i podjąć leczenie.

Wyżeł weimarski – wzorzec rasy i wygląd

Kraj pochodzenia: Niemcy

Klasyfikacja FCI: Grupa 7 – wyżły; Sekcja 1.1 – wyżły kontynentalne

Użytkowość: Pies myśliwski

Temperament: Zrównoważony, pełen pasji, czujny, ale nie agresywny.

Wysokość: Psy 59-70 cm, suki 57-65 cm

Waga: Psy 30-40 kg, suki 25-35 kg

Głowa: Słabo zaznaczony stop, duży nos, wystający ponad długą kufę. Mocna żuchwa i szczęka, muskularne policzki.

Oczy: Okrągłe, lekko skośnie osadzone.

Uszy: Szerokie i długie, sięgające do kącika warg, wysoko i wąsko osadzone, zaokrąglone na końcach.

Szyja: Nie za krótka, sucha, mocniej zbudowana w kierunku łopatek, harmonijnie przechodzi w linię grzbietu i klatkę piersiową.

Tułów: Linia górna przechodzi harmonijnie od szyi po kłąb i długi grzbiet. Silna, lecz nie nadmiernie szeroka klatka piersiowa sięgająca prawie łokci.

Ogon: Mocny, dobrze owłosiony.

Kończyny: Kończyny przednie długie, suche, równoległe i proste. Tylne wysokie, suche i dobrze umięśnione.

Chód: Płynny. Kończyny przednie i tylne stawiane równolegle.

Skóra: Mocna, dobrze (lecz nie ściśle) przylegająca.

Sierść: U psów krótkowłosych – krótka, lecz stosunkowo długa jak na psa krótkowłosego. Mocna, bardzo gęsta. Bez podszerstka lub z minimalną ilością. U psów długowłosych – miękka, długa, z podszerstkiem lub bez, gładka lub lekko falująca. Na uszach dopuszczalna sierść aksamitna.

Umaszczenie: Srebrno-, sarnio- lub mysioszare, a także odcienie pośrednie. Głowa i uszy najczęściej jaśniejsze.

Imię dla wyżła weimarskiego

Imię dla psa: Ajaks, Jack, Grey, Nico, Puszek, Dexter, Rambo, Evan, Bingo, Kastor, Wiwat, Hektor, Olaf, Krakers, Grande, Bekon, Baron, Fado, Gaston, Major, Odys, Cywil, Frugo, Helmut, Jordan, Mango, Remi.

Imię dla suczki: Gaja, Figa, Nava, Tara, Gapa, Molly, Joy, Freya, Eska, Fanta, Frotka, Fiona, Diana, Ciri, Kora, Luna, Nera, Tina, Brenda, Haga, Dina, Greta, Kiwi, Lulu, Zorka.

Czytaj również: Pies ~ Rasy psów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Rozszerzenie i skręt żołądka u psa - objawy, pierwsza pomoc

Poprzedni wpis: Zanim adoptujesz kota. Co musi wiedzieć przyszły opiekun