Pekińczyk - niepozorny piesek o cesarskiej przeszłości

2023-07-27

Pekińczyk to psiak o bardzo charakterystycznym wyglądzie, który wzbudza kontrowersje. W małym ciele mieści się wielki, czasami zaskakująco trudny charakter. Pekińczyki lubią wygody i potrzebują do szczęścia uwagi swojego człowieka - choć nie mają opinii pieszczochów. Sprawdź, jaki naprawdę jest pekińczyk.

Spis treści

Historia pekińczyków
Charakter i osobowość pekińczyków
Dla kogo pekińczyk będzie idealnym pupilem
Pekińczyk i dzieci
Pekińczyk i inne zwierzęta
Żywienie – najlepsza karma dla pekińczyka
Zdrowie pekińczyka
Pielęgnacja pekińczyka
Pekińczyk – wzorzec rasy i wygląd
Imię dla pekińczyka

Historia pekińczyków

Pekińczyk to bardzo stara rasa pochodząca z Chin. Do XIX wieku pekińczyki nie były znane poza swoją ojczyzną. Z jego pochodzeniem związane jest wiele legend. Według jednej z nich miał być uosobieniem mitycznego pieska FU, który przynosił szczęście. Pekińczyki pojawiały się również w opowieściach o Buddzie. Pekińczyki miały chronić go przed niebezpieczeństwem, w obliczu zagrożenia zmieniając się w psy-lwy.

Pekińczyki żyły na chińskim dworze, dlatego stały się symbolem luksusu i prestiżu. W ich hodowle często angażowali się osobiście cesarzowie.

W XIX wieku pekińczyki trafiły do Wielkiej Brytanii, w tym do królowej Wiktorii – znanej wielbicielki wszystkich psów. Podobnie jak w przypadku wielu innych ras psów, zainteresowanie królowej pekińczykami spowodowało modę na małe pieski z Chin. Inne rasy psów spopularyzowane przez Wiktorię to chociażby cavalier king charles, czy szpic miniaturowy.

Obecnie pekińczyki są kontrowersyjną rasą z uwagi na problemy zdrowotne związane z miniaturyzacją i brachycefaliczną budową pyszczka. Dążenie do możliwie najbardziej płaskiej kufy, bez uwzględniania zdrowia psów, przyczynia się do cierpienia zwierząt, które są bardziej narażone np. na choroby układu oddechowego.

Charakter i osobowość pekińczyków

Choć małe i niepozorne, pekińczyki umieją pokazać charakterek. To jedna z niewielu ras wyłącznie towarzyszących – ich zadaniem od zawsze było wyłącznie bycie najlepszym przyjacielem człowieka. W praktyce oznacza to przede wszystkim potrzebę kontaktu z człowiekiem – pekińczyk nie lubi być sam i kiepsko może znosić dłuższą nieobecność swojego człowieka. Pomimo tego nie jest to rasa psów znana z wylewnego okazywania uczuć.

Pekińczyk lubi wygody – mięciutkie legowisko (a najlepiej poduszka na Twoim łóżku), cieplutki kocyk, miękkie szelki. Może być przyzwyczajony do swoich małych rytuałów, które powoli będą klarowały się w waszej codziennej rutynie i z niezadowoleniem reagować, kiedy przywileje zostaną mu, choćby na chwilę, zabrane. Wbrew pozorom jego wychowanie może sprawić trudności – pekińczyki mają skłonność do wybrzydzania i „ustawiania” domowników.

Nie jest szczekliwy, jednak potrafi doskonale pokazać, kiedy coś jest nie tak. Jak większość psów małych ras jest zadziwiająco odważny, jednak jednocześnie zrównoważony.

Dla kogo pekińczyk będzie idealnym pupilem

Pekińczyk to pies, który wymaga sporo uwagi, jednak w przeciwieństwie do większości ras psów, nie potrzebuje wymagających treningów. Będzie więc świetnym towarzyszem dla domatora lub osób mniej aktywnych.

Pekińczyk będzie dobrym wyborem dla osoby, która poszukuje psa szukającego bliskości człowieka. Spokojne usposobienie i niska aktywność sprawiają, że może sprawdzić się u osób starszych. Z tego samego powodu pekińczyk raczej nie będzie czuł się dobrze w domu pełnym małych dzieci, dużo lepiej nawiąże kontakt z młodymi ludźmi w wieku co najmniej wczesnoszkolnym.

Choć to mały psiak, jego utrzymanie może być bardzo kosztowne. Poza koniecznością kupowania dobrej jakości produktów do pielęgnacji sierści, a często także wizyt u psiego fryzjera, trzeba wziąć pod uwagę koszty ewentualnego leczenia. Pekińczyki, które urodzą się bez przypadłości typowych dla swojej rasy, zazwyczaj nie są bardziej chorowite, niż jakiekolwiek inne psy, jednak w praktyce duża część pekińczyków będzie często odwiedzać gabinet weterynarza. Zanim kupisz pekińczyka, przemyśl, czy stać Cię na psa, który najprawdopodobniej przez całe życie będzie borykał się z kosztownymi problemami zdrowotnymi.

Wbrew pozorom nie do końca będzie to pies „dla leniwych”. Potrzebuje regularnej pielęgnacji, która co prawda nie wymaga dobrej kondycji, jednak w okresie linienia może być bardzo czasochłonna. Nie jest też prawdą, że pekińczyk nie potrzebuje spacerów. Co prawda są to psy, które nie mają predyspozycji sportowych i będą raczej chodzić swoim tempem, niż biegać, jednak opiekun powinien zapewnić pekińczykowi regularny ruch na miarę jego możliwości.

czarny pekińczyk odpoczywa przed domem

Pekińczyk i dzieci

Jako psy drobne, pekińczyki mogą się czuć przytłoczone zbytnim zainteresowaniem ze strony małych dzieci. To małe, delikatne psy, którym łatwo jest choćby przypadkiem zrobić krzywdę. Dlatego o wiele łatwiej relację z pekińczykiem zbuduje nieco starsze dziecko, które będzie traktowało psa z empatią i delikatnością.

Choć pekińczyk nie gości na pierwszych miejscach w rankingach psów polecanych dla rodzin z dziećmi, ostatecznie najwięcej zależy od tego, jak zorganizujesz wspólne życie, tak, by każdy domownik czuł się zadbany i bezpieczny. Jeśli zorganizujesz przestrzeń w domu tak, by pupil mógł spokojnie odpocząć, będziesz przy zabawie młodszych dzieci z pupilem i od najmłodszych lat będziesz uczyć je empatii w stosunku do zwierząt – rasa psa nie będzie mieć znaczenia.

W przypadku małych psów wielu dorosłych próbuje uczyć dzieci samodzielnej opieki i zachęca je do wyprowadzania pupila na spacer. To rozwiązanie wymaga większego namysłu – weź pod uwagę czynniki takie jak wiek dziecka, jego dojrzałość, miejsce, w którym mieszkacie.

Pekińczyk i inne zwierzęta

Pekińczyk to pies, który najlepiej będzie się czuł jako jedynak. Jeżeli zostanie wprowadzony do domu, w którym są już inne zwierzęta, to uzna tę sytuację za naturalną, jednak w odwrotnej sytuacji może być zazdrosny. Pekińczyki nie są psami agresywnymi, jednak brak agresji nie jest przecież jednoznaczny z porozumieniem.

Dużo zależy od usposobienia pozostałych zwierząt. Pekińczyk może mieć dobre relacje z psami lub kotami o spokojnym usposobieniu, które nie będą ani prowokować konfliktów, ani zmuszać go do interakcji.

Żywienie – najlepsza karma dla pekińczyka

W przeciwieństwie do dużej części małych ras psów, pekińczyki zazwyczaj nie mają problemów z apetytem. W połączeniu ze zbyt małą aktywnością fizyczną może to skutkować otyłością.

Wbrew pozorom nie oznacza to, że pekińczyk potrzebuje karmy light. Wskazane jest jednak odmierzanie karmy przed nałożeniem jej do miski – dla kat małego psa nawet mała zmiana może robić dużą różnicę. Największe poczucie sytości zapewni Twojemu ulubieńcowi karma mokra, która ma większą objętość w porcji, niż karma sucha.

By utrzymać prawidłową wagę pupila, trenuj konsekwencję i silną wolę, by nie ulec pokusie podkarmiania psa. To samo dotyczy smaczków – to Ty musisz zachować umiar, nawet jeżeli wiesz, że Twój pies chętnie zjadłyby więcej.

Jaka karma będzie dobra dla pekińczyka? Szukaj dobrej jakości karm przeznaczonych dla psów małych ras, dostosowaną do wieku pupila i jego ulubionych smaków. Pamiętaj, że wybór karmy to sprawa bardzo indywidualna i nie ma jednego produktu, który sprawdzi się u każdego pupila. Porady dotyczące wyboru karmy dla psa znajdziesz na naszym blogu w kategorii Żywienie psa.

Zdrowie pekińczyka

Niestety, pekińczyki to psy, które często mierzą się z wieloma problemami zdrowotnymi. Duża część z nich związana jest z brachycefaliczną budową pyszczka. Spłaszczona kufa może (choć nie musi) powodować syndrom brachicefaliczny, zespół przypadłości, na które składają się m.in. problemy z oddychaniem, bardzo mała odporność na wysokie temperatury.

Na zdrowie psów w dużym stopniu wpływają hodowcy. W odpowiedzialnych hodowlach rozmnażane są wyłącznie psy zdrowe, które mają jak największe szanse na długie, zdrowe i szczęśliwe życie. Podczas wyboru hodowli, z której wybierzesz szczeniaka, sprawdź, w jaki sposób hodowca dba o zdrowie pupili, jakie badania okresowe wykonuje, na ile szczerze rozmawia o problemach zdrowotnych dotykających hodowaną rasę.

Nawet największa ilość badań przeprowadzanych przed kryciem nie pozwala w 100% uniknąć problemów zdrowotnych u szczeniąt z miotu, jednak znacząco zmniejsza ich prawdopodobieństwo.

Możliwe zdrowotne pekińczyków:

Stany zapalne oczu
Dwurzędowość rzęs
Wypadanie gałki ocznej
Trudności z oddychaniem
Wodogłowie
Wady serca
Rozszczep podniebienia
Dyskopatia

dwa szczeniaki pekińczyka bawią się na dworze

Pielęgnacja pekińczyka

Największą ozdobą pekińczyków jest długa, obfita sierść. W tym przypadku pierwsze wrażenie jest zgodne z rzeczywistością: by utrzymać sierść pekińczyka w dobrym stanie, konieczne jest poświęcenie większej ilości czasu na jej pielęgnację.

Sierść pekińczyka wymaga codziennego czekania – wtedy drobne kołtuny i plątania powstające w ciągu dnia zostają rozczesywane na bieżąco, a czesanie zajmuje dosłownie chwilkę. By ułatwić sobie pracę, najlepiej przed czesaniem spryskać sierść odżywką w sprayu lub specjalnym preparatem ułatwiającym rozczesywanie. Staraj się rozczesywać delikatnie, szczególną ostrożność zachowując w okolicach oczu.

Pekińczyka nie trzeba kąpać bardzo często, choć (jak w przypadku większości małych psów długowłosych), często trzeba umyć pupilowi „podwozie” po spacerze. Łapki i brzuch pupila mogą wymagać częstszego mycia, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Przed generalną kąpielą koniecznie rozczesz dokładnie pupila. Zawsze stosuj do pielęgnacji czworonoga kosmetyki przeznaczone dla psów, w przypadku pekińczyka najlepiej sprawdzi się szampon z odżywką o właściwościach wygładzających.

Pekińczyk potrzebuje również pielęgnacji oczu – codziennego przemywania kroplami do oczu dla psa. Psy tej rasy mają szczególnie wrażliwe oczy. Jeżeli zauważysz zmianę ich wyglądu, np. wydzielinę, czy zaczerwienienie, zabierz pupila do weterynarza. Jeżeli jest taka możliwość, udaj się od razu do weterynarza-okulisty.

U pekińczyków częste jest zapychanie gruczołów okołoodbytowych, zaleca się ich czyszczenie mniej więcej co miesiąc. Możesz w tym celu chodzić do weterynarza lub poprosić w lecznicy o instruktaż. Czyszczenie gruczołów u psa jest wykonywane również w dużej części salonów groomerskich.

Mała kufa sprawia, że zwiększa się prawdopodobieństwo problemów stomatologicznych. By ich uniknąć, regularne myj zęby pupila, najlepiej codziennie.

Sprawdź także: Szczotki, grzebienie i trymery

Pekińczyk – wzorzec rasy i wygląd

Kraj pochodzenia: Chiny

Kraj patronacki: Wielka Brytania

Klasyfikacja FCI: Grupa 9 – psy ozdobne i do towarzystwa; Sekcja 8 – chin japoński i pekińczyk.

Użytkowość: Pies do towarzystwa

Wrażenie ogólne: Mały pies o lwim wyglądzie. Harmonijnie zbudowany, o czujnym i inteligentnym wyrazie pyszczka.

Temperament: Powściągliwy, ale lojalny i odważny.

Głowa: Duża, bardziej szeroka niż głęboka. Wyraźny stop, widoczna, ale krótka kufa z mocną żuchwą.

Oczy: Ciemne, okrągłe i błyszczące.

Uszy: W kształcie serca, noszone przy głowie, sięgające najdalej do pyszczka.

Szyja: Raczej krótka i gruba.

Tułów: Raczej krótki, z wyraźnie zaznaczoną talią. Prosta linia grzbietu, szeroka klatka piersiowa z wyraźnie zaznaczonymi żebrami.

Ogon: Wysoko osadzony i skręcony, zagięty nad grzbietem, z długimi piórami.

Kończyny: Przednie kończyny stosunkowo krótkie i grube, o mocnym kośćcu. Tylne – umięśnione, mocne.

Chód: Pełen godności, wolny.

Sierść: Długa, prosta, z kryzą na szyi. Włos okrywowy twardy i gęsty, miękki podszerstek.

Umaszczenie: Wszystkie kolory dopuszczalne, poza białym albinotycznym i wątrobianym. W przypadku psów łaciatych – łaty powinny być równo umiejscowione. W praktyce najczęstsze są pekińczyki płowe.