Psy dla leniwych - jak wybrać pupila

Każdy pies potrzebuje aktywności dopasowanej do swoich potrzeb i możliwości. Niektóre rasy psów mają opinię wytrwałych sportowców. Inne – są znane pieski kanapowe, które od biegania wolą popołudniową drzemkę. Coraz więcej osób ma świadomość tego, jak ważne jest dopasowanie rasy psa do swoich potrzeb i możliwości. Nie każdy z nas ma przecież możliwe, by organizować pupilowi trzy razy w tygodniu wyczerpujące treningu – co nie znaczy, że nie może być dobrym opiekunem.

Jednocześnie jednak warto zdać sobie sprawę, że w sformułowaniu „pies dla leniwych” kryje się pewna pułapka. Choć niektóre psy wolą spokojniejszy tryb życia, nie oznacza to, że można całkowicie zrezygnować ze spacerów, a wyjścia ograniczyć do niezbędnego minimum fizjologicznego. Jeżeli wiesz, że nie dasz rady przynajmniej raz dziennie wyjść z pupilem na dłuższy spacer, to najprawdopodobniej to nie jest najlepszy etap życia na wprowadzenie do swojego życia psa.

Dla osób, które boją się po prostu, że nie podołają potrzebie aktywności typowo sportowych i pracujących ras, mamy dobrą wiadomość. Istnieje wiele ras psów, które zamiast zawodów dogfrisbee, czy ciągnięcia zaprzęgów wybiorą spokojną przechadzkę po okolicznym parku.

Spis treści

• Leniwe rasy psów – czy takie psy istnieją?
• Basset
• Mops
• Chow chow
• Berneński pies pasterski
• Buldog angielski
• Pozory mylą – psy, które są aktywniejsze, niż myślisz!

Leniwe rasy psów – czy takie psy istnieją?

Wybieranie psa jedynie po wyglądzie bywa niebezpieczne. Wiele pięknych, zachwycających wręcz psów należy do ras pracujących i bez codziennej aktywności będzie po prostu nieszczęśliwa. Owczarki niemieckie, border collie, husky, czy nawet owczarki podhalańskie to psy, które przez wiele pokoleń były cenione właśnie ze względu na swoją wytrzymałość i zamiłowanie do pracy z człowiekiem.

Dziś rola psów w naszym życiu jest zupełnie inna. Większość psiaków przez większość dnia wypoczywa, kiedy opiekun jest w pracy, a kiedy człowiek wraca do domu, pupil ma jedyną możliwość na to, by nieco się poruszać. Bardzo mały jest obecnie procent psów pracujących, co nie znaczy, że potrzeba aktywności nagle zniknęła.

Kiedy porównamy aktywność różnych ras psów, szybko okaże się, że nie każdy pies potrzebuje i chce tyle samo ruchu. Nie da się porównać zwariowanych i zawsze gotowych do zabawy jack russel terierów, czy border collie i flegmatycznych buldogów angielskich. Niektóre psy faktycznie są znacznie mniej aktywne. Czy to jednak oznacza, że to idealne leniwe psy dla leniwych ludzi? Niekoniecznie.

Nawet najbardziej nieśpieszne i poruszające się i iście ślamazarnym tempie psiaki potrzebują spacerów. Mało tego – jeżeli pupil nie będzie wykazywał zainteresowania spacerami, nie oznacza to, że można się cieszyć z lenistwa ulubieńca – zadaniem opiekuna będzie wtedy zachęcenie psa do większej aktywności, chociażby dla jego własnego zdrowia. Zbyt mała ilość ruchu grozi nadwagą i problemami układu ruchu.

Psy dla leniwych doskonale będą się czuły pod opieką osoby, która doskonale rozumie, jak ważny jest dla psa choć jeden dłuższy spacer, choćby spokojnym, powolnym tempem. Jeżeli naprawdę dużo pracujesz i nie masz jak zapewnić psu choćby minimum aktywności lub po prostu nie chce Ci się zmieniać rozkładu dnia – najprawdopodobniej nie jesteś gotowy na psa.

Basset

Choć bassetty na pewno nie są najczęściej spotykanymi psami w naszym kraju, mają oddane grono wielbicieli. Te pochodzące z Wielkiej Brytanii psy w przeszłości był prawdziwym psem gończym. Jego długie uszy ułatwiały zbieranie zapachów, dzięki czemu był doskonałym tropicielem. Do tej pory, kiedy basset podejmie trop, może zaskoczyć opiekuna natychmiastową przemianą z nigdzie nieśpieszącego się pieska w niezatrzymany żywioł.

Na co dzień jednak basset jest spokojnym, zrównoważonym psem, który raczej nie interesuje się bieganiem. Co więcej – basset zbyt wiele biegać nawet nie powinien, ponieważ jego krótkie łapki i charakterystyczna wydłużona sylwetka sprawiają, że jest szczególnie narażony na kontuzje.

Basset to towarzyski, pozytywnie nastawiony do życia zwierzak, który potrafi ukoić zszargane nerwy opiekuna jedynie swoją spokojną obecnością. Jest łagodny i cierpliwy, dlatego może sprawdzić się jako pies rodzinny. Basset ma tylko jedną słabość – to prawdziwy łakomczuch. Spokojny, umiarkowany spacer jest ważną częścią profilaktyki nadwagi.

To stosunkowo zdrowe psy, a ich pielęgnacja jest mało skomplikowana. Niestety, nie są to psy dla pedantów – trzeba uczciwie przyznać, że obficie się ślinią. Z uwagi na charakterystyczną budowę nie powinny mieszkać w bloku bez windy – to zdecydowanie parterowe.

Mops

Mopsy to psy, które budzą sympatię od pierwszego spojrzenia. Pogodne i towarzyskie, są doskonałymi pupilami, które zawsze są gotowe towarzyszyć swojemu człowiekowi. Młode mopsiki uwielbiają zabawę, jednak uspokajają się z wiekiem.

Mops to idealny pies dla nieśmiałych osób, które mają problem z nawiązywaniem nowych znajomości. Wobec słodkiego mopsika nie da się przejść obojętnie, dlatego często wraz z mopsikiem w życiu opiekuna pojawia się dużo nowych znajomych poznanych na spacerach. Sam mops z takiego obrotu sprawy zazwyczaj jest zachwycony, ponieważ w tym małym piesku bije naprawdę duże serce, w którym znajdzie się miejsce dla każdego.

Budowa mopsa sprawia, że nie jest on stworzony do szalonych wyczynów sportowych. Mopsy potrzebują jednak swoich spokojnych spacerków – dzięki temu łatwiej utrzymają zdrową sylwetkę.

Mopsiki są psami, które nie sprawiają problemów wychowawczych i łatwo jest je ułożyć. Jedyną wadą mopów jest ich stosunkowo słabe zdrowie. Ten sam krótki pyszczek, który sprawia, że psy tej rasy preferują umiarkowaną aktywność, sprawia, że mogą mieć problemy z oddychaniem i słabo znoszą wysokie temperatury. Więcej o mopsach przeczytasz tutaj.

Chow chow

Chow chow to średniej wielkości psy o puszystej sierści. Są znane nie tylko z charakterystycznego wyglądu, który upodabnia je do małych lwów, ale też stoickiego spokoju. Chow chow trudno sprowokować – to prawdziwa siła stoickiego spokoju. Tak samo trudno jest go przekonać do odrobiny wysiłku. Chow chow nie będzie biegał bez sensu i męczyć się, kiedy może bez pośpiechu tuptać krok za krokiem. Chow chow nie jest typem psa, który będzie Cię prosił o spacer od samego rana. Wręcz przeciwnie – nie zdziw się, kiedy postanowi zatrzymać się w połowie drogi, żeby porozmyślać nad sensem życia.

Chow chow to pies dość specyficzny. Choć na swój sposób kocha swojego człowieka, ceni sobie niezależność i jest dość oszczędny w okazywaniu uczuć. Niektórzy porównują psy tej rasy do kotów, indywidualistów chodzących swoimi drogami. Chow chow nie będzie chodził za Tobą krok w krok ani natrętnie upominał się przytulania co kwadrans. To nie znaczy, że nie będzie Cię potrzebował. Chow chow, podobnie jak Kubuś Puchatek, wychodzi z założenia, że tylko z prawdziwym przyjacielem można robić NIC.

Więcej o chow chow przeczytasz tutaj.

Berneński pies pasterski

To nie jest tak, że berneńczyki są leniwe. Potrafią bardzo szybko biegać, kiedy jest to konieczne. Kiedy na przykład otwierasz lodówkę albo nakładasz karmę do miski. Od początku istnienia rasy berneńskie psy pasterskie były psami stróżującymi, przez pewien czas pomagały też szwajcarskim serowarom w ciągnięciu wózków z serem, jednak ten typ pracy miał naprawdę mało wspólnego z ciągnięciem zaprzęgu przez rasy północy. Ich budowa sprawia, że nie są najlepszymi sportowcami.

Berneńskie psy pasterskie są ogromne i bardzo długo rosną – nawet do trzeciego roku życia. W okresie wzrostu zadaniem opiekuna jest wręcz dopilnowanie, by pupil nie przeciążył rozwijającego się wciąż układu kostnego. Biegi, aportowanie i intensywne zabawy nie są po prostu dla rosnących berneńczyków zdrowe.

By nie pozostawić niedomówień – nie oznacza to, że berneńczyk powinien nic nie robić. Spokojne spacery w umiarkowanym tempie są wręcz konieczne. `Przede wszystkim, dzięki temu Twój pupil uniknie nadwagi, o którą naprawdę łatwo przy takim apetycie. Berneńczyki są też narażone na wiele chorób układu ruchu, a spacery pozwolą pupilowi dłużej zachować sprawność i wysoki komfort życia.

Berneńczyk może być Twoim największym przyjacielem, jednak zanim puchata kuleczka pojawi się w Twoim domu, zastanów się, czy jesteś gotowy już po kilku latach pożegnać pupila na zawsze. Berneńczyki żyją średnio niespełna osiem lat – dla wielu osób to zdecydowanie za krótko.

Więcej o berneńskich psach pasterskich przeczytasz tutaj.

Buldog angielski

Ten angielski gentleman jest zbyt zajęty rozmyślaniami na temat sensu życia i roli psa we współczesnym świecie, by tracić czas na jakieś tam bieganie bez sensu. Podczas gdy inne psy bezmyślnie tracą energię, on kontempluje, medytuje i praktykuje wdzięczność wobec wszechświata- to, że jego człowiek uważa go za lenia, świadczy jedynie o ograniczeniach homo sapiens. To nic, przecież nikt nie jest idealny.

Stoicki spokój buldogów angielskich sprawia, że mylnie są one uważane za ociężałe. Kiedy jednak ten uroczy molos naprawdę czegoś chce, potrafi zadziwić swoją sprawnością i szybkością niejedną osobę. Nie zmienia to faktu, że okazji do obserwowania anglika w biegu nie ma zbyt często, bo to on decyduje, jaka sprawa jest warta jego uwagi.

Te spokojne, zrównoważone i przyjacielsko nastawione do ludzi psy jedynie zyskują przy bliższym poznaniu. Jedynie ich specyficzny wygląd przypomina o trudnej przeszłości, kiedy były wykorzystywane do walk psów. Dziś spełniają się jako psy rodzinne i doskonale się w tej roli czują.

Brachycefaliczna budowa pyszczka i krótkie nogi dźwigające spory ciężar sprawiają, że buldogi angielskie szybko się męczą i nie przepadają za intensywnym wysiłkiem. Spokojny spacer w zupełności wystarczy.

Przy całym swoim uroku osobistym buldogi angielskie są uparte. Wychodzą z założenia, że jeżeli czegoś nie wolno, ale bardzo się chce, to jednak wolno. Potrzebują więc cierpliwego i konsekwentnego opiekuna. Są też narażone na wiele chorób typowych dla rasy, dlatego koniecznie wybierz odpowiedzialną hodowlę ZKwP.

Pozory mylą – psy, które są aktywniejsze, niż myślisz!

Listy typu „najbardziej leniwe rasy psów” znajdziesz w wielu miejscach. Nie zawsze jednak trafiają na nie odpowiednie rasy psów. W przypadku niektórych ras psów opinia kanapowca nie ma zbyt wiele wspólnego z rzeczywistością. Oto, które rasy psów są o wiele bardziej aktywne, niż można by było przypuszczać:

• Cavalier King Charles Spaniel
• Yorkshire Terrier
• Jamnik
• Boston terrier
• Maltańczyk
• Chihuahua
• Pinczer miniaturowy
• Beagle

Ogólnie dość często niesłusznie uważa się mniejsze rasy psów za mniej wymagające. Najczęściej jednak w małym ciele drzemie niespodziewanie wiele energii, a brak organizacji czasu pupilowi kończy się poważnymi problemami behawioralnymi, w tym niszczeniem mieszkania.

Chcemy też ponownie zaznaczyć, że każdy pies potrzebuje codziennych spacerów. Różnice w codziennej aktywności między mopsem a border collie z linii sportowej będą ogromne, jednak jeżeli nie masz czasu ani ochoty na przeznaczenie przynajmniej około godziny dziennie na spacery, to lepiej przemyśleć jeszcze raz powody, dla których chce się mieć psa. Życie z psem jest nieodłącznie związane ze spacerami, codziennie, niezależnie od pogody. Nawet najbardziej leniwy pies tego nie zmieni.

Czytaj również: Pies ~ Rasy psów

Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Jak karmić szczeniaka: jak wybrać odpowiednią karmę?

Poprzedni wpis: Niebieskie koty - jaka rasa będzie najlepsza dla Ciebie?